Αποτέλεσε ίνδαλμα και σημείο αναφοράς για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ίνδαλμα για όλα αυτά που έκανε μέσα στα γήπεδα, αλλά και για την αύρα που μετέδιδε η προσωπικότητα του.
Ήταν μια από τις αιτίες που κράτησε ζωντανό το ποδόσφαιρο στην καρδιά των ανθρώπων και κυρίως των φτωχών ανθρώπων, παρότι ο ίδιος απολάμβανε πλούτη και δόξα. Συμβόλιζε αυτό το κάτι το ξεχωριστό, το μαγικό που λείπει από την ζωή μας και αυτό ήταν που τον έκανε τόσο αγαπητό γιατί έκανε την διαφορά.
Ήταν η αφορμή για να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο αμέτρητα παιδιά σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η αφίσα του κάλυπτε τους άδειους τοίχους φτωχόσπιτων στην λατινική Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Παιδιά έπαιζαν σε αλάνες και μάλωναν μεταξύ τους για το ποιος θα ήταν ο Μαραντόνα. Όλοι ήθελαν να γίνουν ένας μικρός Μαραντόνα, να ξεφύγουν από την μιζέρια και την σκληρή πραγματικότητα, την φτώχεια. Ο Ντιέγκο τους έδινε την δυνατότητα να ονειρευτούν, να ελπίζουν…
Ο ίδιος δεν κατάφερε να διαχειριστεί τους «δαίμονες» του. Οι καταχρήσεις και οι προσωπικές του επιλογές αποδείχτηκαν βαρύ φορτίο ακόμα και για έναν σταρ όπως όντως και πραγματικά ήταν ο Μαραντόνα. Και αυτό του στοίχισε…
Παρόλα αυτά ο κόσμος τον αγάπησε και τον λάτρεψε για αυτά που έκανε μέσα στα γήπεδα και όχι για την προσωπική του ζωή. Δεν τον κατηγορούσε για τις αδυναμίες του, αλλά τον συμπονούσε και έπασχε μαζί του.
Ίσως αυτή η αγάπη και η λατρεία του κόσμου στο πρόσωπο του να εξηγείται από αυτά που έκανε εντός και εκτός των γηπέδων. Ήταν ένας «θεός» στο γήπεδο, αλλά εκτός γηπέδου ήταν ένας άνθρωπος όπως πολλοί από εμάς, με τα προβλήματα και τις στεναχώριες μας, τις αδυναμίες μας, με λάθη και ατυχείς επιλογές. Ήταν και αυτός ένας άνθρωπος, όπως και εμείς και για αυτό τον νιώθαμε τόσο κοντά όλοι μας.
Λέγαμε και λέμε το όνομα του με έναν τρόπο οικείο λες και ήταν κάποιο μέλος της οικογένειας μας, κάποιος στενός μας φίλος και αυτό δεν μπορεί να το καταφέρει εύκολα κάποιος άλλος «σταρ» από τους πολλούς που διαχρονικά το παγκόσμιο στερέωμα μας έχει δώσει. Οι σύγχρονοι «σταρ» κρατάνε πλέον μία απόσταση από εμάς τους... κοινούς θνητούς, δεν μας αφήνουν να ταυτιστούμε εύκολα μαζί τους. Αυτή ήταν και η μεγάλη επιτυχία του Μαραντόνα, είχε καταφέρει να γίνει ένας δικός μας άνθρωπος, ένας από εμάς…
Ντιέγκο, θα μας λείψεις...
