Με την είσοδο του νέου έτους οι νουνεχείς και στοχαστικοί άνθρωποι κάνουν έναν απολογισμό των πράξεων και παραλείψεων τους της χρονιάς που πέρασε και καταρτίζουν προγράμματα, θέτοντας στόχους που επιθυμούν να πετύχουν την νέα χρονιά που ανοίγεται μπροστά τους.
Ο χρόνος, το πολυτιμότερο κεφάλαιο που διαθέτει ο άνθρωπος, είναι αβέβαιης διάρκειας και το μόνο αγαθό που δεν μπορεί να το εξαγοράσει κανείς. Η πανδημία, που τάραξε τη ζωή μας πρόσφατα, απέδειξε εντονότερα την αδυναμία μας να επεκτείνομε έστω και για μικρό διάστημα τον χρόνο του βίου μας. Έφυγαν ξαφνικά από την ζωή όχι μόνον ηλικιωμένοι, αλλά και πολλοί νέοι άνθρωποι πριν προλάβουν να ολοκληρώσουν τον φυσιολογικό κύκλο της ζωής τους και να εκπληρώσουν τους στόχους και τα όνειρά τους.
Με τα παραπάνω δεδομένα γίνεται κατανοητό πόσο μεγάλη είναι η αξία του χρόνου, του oποίου οφείλομε να κάνουμε καλή διαχείριση και αξιοποίηση όσο είμαστε σώοι και υγιείς. Ατυχώς η ορθή αξιοποίηση του χρόνου είναι το μόνο μάθημα που δεν διδάσκεται στα σχολεία, αφού η εκπαίδευση αποβλέπει κυρίως στη σώρευση χρηστικών γνώσεων για την μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση των μαθητών. Που δαπανάται όμως ο υποτιθέμενος ελεύθερος χρόνος; Προφανώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα «έξυπνα» κινητά, τις καφετερίες και τα τηλεοπτικά σήριαλ. Η ανάγνωση ωφελίμων βιβλίων, ο αλτρουισμός, η παρακολούθηση επιμορφωτικών εκπομπών, πνευματικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων προς εσωτερική καλλιέργεια και ολοκλήρωση της προσωπικότητας αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στην εποχή μας.
Η καραντίνα και ο αυτοπεριορισμός στα σπίτια, μας δίνουν στην έναρξη της φετινής νέας χρονιάς μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για περισυλλογή και αναπροσδιορισμό των στόχων και αξιών που νοηματίζουν ουσιαστικά τον βίο μας, ώστε να αναλώσουμε με αξιοπρέπεια και ψυχική πληρότητα το οποιασδήποτε διάρκειας κεφάλαιο του χρόνου, που μας έχει πιστώσει ο Θεός.
