Είπαμε να μην «κουράσουμε» ξανά με ένα παρόμοιο θέμα, αλλά η εικόνα που είδαμε πρόσφατα, ενός πατέρα με τα παιδιά του να ποδηλατεί στον "Εγγλέζικο", τον περιφερειακό δρόμο της πόλης μας ανάμεσα σε... «θηρία» (αυτοκίνητα, φορτηγά κ.α.) και «τάφρους» (λακκούβες, στενοί δρόμοι, κακοτεχνίες κ.α.), ήταν κάτι που μας παρακίνησε να ασχοληθούμε πάλι και σε μια ακόμη απέλπιδα προσπάθεια αφύπνισης όλων αυτών που δηλώνουν ότι θέλουν να κάνουν την πόλη μας ανθρώπινη, βιώσιμη, λειτουργική και όλα αυτά τα υπέροχα λόγια που ακούμε κυρίως προεκλογικά και μετά δια μαγείας ο χρόνος τα εξαφανίζει τα εξαϋλώνει λες και δεν ειπώθηκαν ποτέ. Και πάλι δια μαγείας, ακούμε τα ίδια όμορφα λόγια και πάλι... δια μαγείας εμείς τα πιστεύουμε!
Ίσως θα έπρεπε μία ημέρα την εβδομάδα και κάθε εβδομάδα εφεξής να είναι υποχρεωτικό να μετακινούνται με ποδήλατο ο Δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι, ο περιφερειάρχης, η αντιπεριφερειάρχης, οι βουλευτές, ώστε να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να ποδηλατείς στην Κατερίνη. Να ποδηλατήσουν στην Κατερίνη των στενών δρόμων, των... «δύστροπων» οδηγών αυτοκινήτων, στη Κατερίνη των αδιεξόδων και χωρίς σχεδίων και χωρίς των αναγκαίων υποδομών οδικών αρτηριών.
Τέλος πάντων... Το παράδοξο όμως είναι ότι στα χρόνια που ζούμε και από την στιγμή που δεν επιτρέπονται (χωρίς καμία λογική...) οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο, δηλαδή να πάρει μία οικογένεια το αυτοκίνητο της και να πάει στο βουνό, στην ύπαιθρο μακριά από τον συνωστισμό, σε μια παραλία, η μόνη επιλογή των πολιτών είναι ή να περπατήσουν ή να πάρουν το ποδήλατο τους και να κάνουν μία βόλτα μέσα στην πόλη. Έλα όμως που αυτό και μιλάμε για την πόλη μας την Κατερίνη (δεν γνωρίζουμε τι γίνεται σε άλλες πόλεις), είναι πάρα πολύ δύσκολο για κάποιον να το κάνει, πόσο μάλιστα για μια οικογένεια με μικρά παιδιά. Δοκιμάστε, εσείς μπροστά και από πίσω τα παιδάκια σας με τα ποδηλατάκια τους και βγείτε στον δρόμο για μια βόλτα. Και να περνάνε σφαίρα τα αυτοκίνητα, οι μηχανές, τα φορτηγά δίπλα από εσάς, δίπλα από τα παιδιά σας. Και να τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και αναγκάζεστε να ποδηλατήσετε εσείς και τα παιδιά σας προς την μέση του δρόμου. Και να έρχονται αυτοκίνητα από απέναντι σας και να μαζεύονται αυτοκίνητα από πίσω σας ουρά και να κορνάρουν, να φωνάζουν. Που να πρωτοκοιτάξει ο έρμος ο πατέρας, η μάνα. Να φωνάζουν στα παιδιά τους να προσέχουν, να είναι κοντά τους. Ξαναβγάζουν οι γονείς τα παιδιά τους για βόλτα στον δρόμο; Με τίποτα!
Είναι πολλές οι περιπτώσεις, τα παραδείγματα που μπορούμε να σας αναφέρουμε, πάρα πολλά έχετε δει και εσείς με τα δικά σας μάτια, ποδηλατών σε... «κίνδυνο». Ας βάλουμε όλοι από ένα μικρό λιθαράκι μήπως και κάνουμε ποιο όμορφο τον κόσμο που ζούμε, τουλάχιστον στις πόλεις μας. Λίγο εμείς με τις αναρτήσεις μας, λίγο εσείς πιέζοντας τον γνωστό σας, που είναι στον Δήμο, στην Περιφέρεια, τον βουλευτή που ψηφίσατε, έστω ο ένας με τον άλλο. Και ποιος ξέρει ίσως κάποτε, κάτι γίνει. Μέχρι τότε να προσέχετε και να προσέχετε τα παιδιά σας!
