Δεν πρόκειται να παίξουμε τον ρόλο του... «Μεγάλου Αδελφού», για αυτό και φέτος (όπως και πέρσι) δεν θα φωτογραφήσουμε πολίτες έξω από εκκλησίες ή και μέσα στις εκκλησίες, δεν θα φωτογραφήσουμε πολίτες που θα πάνε στον Επιτάφιο ή στην Ανάσταση για να συμμετάσχουν στο Θείο Δράμα. Και φυσικά δεν θα παραφυλάμε σε πάρκα, πλατείες, πεζόδρομο κ.α. κρυμμένοι σε κάποια γωνία για να φωτογραφίζουμε τον πολίτη, που απλά το μόνο που θέλει είναι να ζήσει ελεύθερος χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Έχουν περάσει τόσα πολλά οι πολίτες τον τελευταίο χρόνο και το μόνο που δεν χρειάζονται είναι εμάς για να τους κουνάμε το δάχτυλο και να τους μαλώνουμε.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ του δημοσιογράφου να δείχνει με το δάχτυλο και να κρεμάει στα μανταλάκια τους πολίτες επειδή βγήκαν μία βόλτα να ξεσκάσουν από τον εδώ και ένα χρόνο εγκλεισμό τους μέσα σε τέσσερις τοίχους.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ του δημοσιογράφου να φωτογραφίζει πολίτες ή να τους τραβάει βίντεο και μετά να τους «μαλώνει» γιατί κάνουν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Μία βόλτα, έναν καφέ και να δουν λίγο ήλιο.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ του δημοσιογράφου να φωτογραφίζει τους πολίτες μέσα και έξω από τις εκκλησίες, όπου πάνε οι πιστοί να προσευχηθούν, να ανάψουν ένα κερί, να πάρουν δύναμη από τον Θεό, να παρηγορηθούν.
Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΡΕΠΕΙ να είναι με τον πολίτη, να είναι δίπλα στην κοινωνία, δεν γίνεται να είναι απέναντί της, δεν μπορεί να είναι με την εξουσία ή με το σύστημα που «πνίγει» και καταπιέζει ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ο δημοσιογράφος είναι για να βοηθάει τον κόσμο και όχι να τον «δίνει στεγνά»! Ο δημοσιογράφος είναι το αποκούμπι του πολίτη και όχι ο κατήγορός του.
Με αυτού του είδους την δημοσιογραφία, η «ΑΛΗΘΕΙΑ» δεν έχει καμία σχέση και ούτε την ενδιαφέρει να ασχοληθεί...
