Κάθισα στα τραπεζάκια έξω από το κυλικείο και παρήγγειλα ένα καφεδάκι, περιμένοντας να περάσει η ώρα. Πιο πέρα άλλοι γονείς περίμεναν και αυτοί τα παιδιά τους.
Εκείνη την ώρα παρατηρώ, ένα νέο παλικάρι ντελιβερά από μαγαζί-καφέ της πόλης μας να φέρνει σε κάποιους γονείς καφέδες.
Δεν μου άρεσε αυτή η εικόνα και θα σας εξηγήσω το γιατί.
Ο κ. Γιάννης που έχει το κυλικείο στο Β΄ ΔΑΚ και το παλικάρι που έχει το άλλο κυλικείο στο Α΄ ΔΑΚ, περιμένουν να ζήσουν από αυτές τις «επιχειρήσεις» τους. Έχουν επενδύσει αρκετά χρήματα για να πάρουν την άδεια λειτουργίας από τον Δήμο, αρκετά χρήματα για να ανακαινίσουν τα κυλικεία, για να αναβαθμίσουν τις υπηρεσίες τους. Και ο κορονωιός τους χτύπησε άσχημα, πολύ άσχημα θα έλεγα. Η καραντίνα οδήγησε σε διακοπή όλων των αθλητικών δραστηριοτήτων και τα αθλητικά κέντρα έμειναν κλειστά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αγώνες δεν γινόταν, παιδιά δεν πήγαιναν ούτε γονείς. Από που να έχουν έσοδα αυτοί οι άνθρωποι; Το νοίκι όμως (γιατί νοικιάζουν τα κυλικεία από τον Δήμο) έπρεπε να καταβληθεί κάθε μήνα! Και παρά το γεγονός ότι έγιναν κάποιες ρυθμίσεις με τον Δήμο Κατερίνης, το νοίκι έτρεχε, έπρεπε να πληρωθεί. Και ακόμα τώρα που σταμάτησε η καραντίνα, αγώνες δεν επιτρέπονται να γίνονται ακόμα, μόνο προπονήσεις και αυτές μόνο για κάποια αθλήματα και κυρίως ακαδημίες. Οπότε τα όποια έσοδα έχουν αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν μειωμένα.
Τι περιμένουν αυτοί οι άνθρωποι; Όταν πάμε εκεί και θέλουμε να πιούμε ένα καφεδάκι, ένα αναψυκτικό, να τους προτιμήσουμε, να τους ενισχύσουμε. Και για όσους δεν το γνωρίζουν τόσο ο κ. Γιάννης στο Β΄ ΔΑΚ όσο και το κυλικείο στο Α΄ ΔΑΚ, βοηθάνε με όποιο τρόπο μπορούν τους αθλητικούς συλλόγους και τα παιδιά μας. Είτε δίνοντας πάγο σε παιδιά που χτυπάνε, διευκολύνουν όσους θέλουν να πάρουν τηλέφωνο για μία ανάγκη, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δίνουν νερά και ότι άλλο χρειάζεται σε παιδιά που δεν έχουν χρήματα μαζί τους, και άλλα πολλά που βοηθάνε στην εύρυθμη λειτουργία των αθλητικών κέντρων και δεν είναι του παρόντος να τα αναλύσουμε τώρα.
Πείτε μου, δεν είναι άσχημη εικόνα να βλέπεις τους γονείς των παιδιών να παραγγέλνουν καφέδες από άλλα καταστήματα-ντελίβερι; Εντάξει να δουλέψουν και τα άλλα καταστήματα, αλλά αυτά έχουν την πελατεία τους, τον κύκλο τους και τα ψιλοκαταφέρνουν. Αυτοί με τα κυλικεία δεν έχουν άλλα έσοδα εκτός από όσους πάνε εκεί για αθλητισμό ή συνοδεύουν τα παιδιά τους.
Τι ψυχή έχει λοιπόν, φίλε γονιέ που φέρνεις το παιδί σου για 45΄ λεπτά ή και 1-2 ώρες, ένα καφεδάκι από το κυλικείο (αν φυσικά έχεις σκοπό να πιεις κάτι); Και σε διαβεβαιώ ότι η ποιότητα του καφέ είναι εξαίρετη, και η τιμές πολύ χαμηλές!
Για αυτό την επόμενη φορά που θα πας στα κυλικεία των Α΄ και Β΄ ΔΑΚ, πάρε ένα καφεδάκι από εκεί και μην παραγγέλνεις από έξω. Έτσι βοηθάς και τους ανθρώπους εκεί, αλλά και το παιδί σου και τον αθλητισμό, γιατί βοηθάς να μην κλείσουν τα κυλικεία και να έχει έσοδα και ο Δήμος Κατερίνης, έσοδα που θα αποδοθούν πίσω σε σένα, στον αθλητισμό και στα παιδιά σου.
* Φωτογραφία: το κυλικείο στο Β΄ ΔΑΚ με τον κύριο Γιάννη.
