Μάλιστα, όταν αναγγέλλονται τα νέα μέτρα, σχεδόν πάντα συνοδεύονται από την φράση: "Θα επανεκτιμήσουμε την κατάσταση και αν χρειαστεί θα προχωρήσουμε σε νέα μέτρα."
Ούτε διακοπές μπορεί κάποιος να πάει, ούτε εργασίες μπορεί να προγραμματίσει και φυσικά ούτε σκέψη για να ανοίξει κάποιος μία επιχείριση, ένα μαγαζάκι για να ζήσει την οικογένεια του.
Ούτε το σπίτι στο χωριό δεν μπορείς να επισκεφτείς, να διορθώσεις την στέγη που χάλασε από τα χιόνια, τίποτα! Περιμένουμε όλοι μας «παγιδευμένοι» στα σπίτια μας, στις γειτονιές μας, στις πόλεις μας, τις «νέες» ανακοινώσεις. Άντε να πάμε σε κάποια κοντινή παραλία (αν είμαστε τυχεροί και έχουμε στην περιοχή μας), άντε και σε κανένα κοντινό χωριουδάκι αν μπορούμε. Αλλά μέχρι εκεί, δεν μπορούμε να δούμε μακρύτερα, δεν μπορούμε να δούμε πώς θα είναι η ζωή μας μετά από μία εβδομάδα, έναν μήνα.
Όλοι περιμένουν, αναμένουν και βάζουν την ζωή τους στον πάγο, περιμένοντας τα νέα μέτρα που θα αντικαταστήσουν τα προηγούμενα, μέχρι να αντικατασταθούν και αυτά από άλλα νεότερα μέτρα.
Στην ερώτηση: «Τι θα κάνεις την επόμενη εβδομάδα-μήνα;» η απάντηση είναι: «δεν ξέρω, να δούμε τι μέτρα θα ανακοινωθούν…»
Λες και κάποιος έχει στα χέρια του ένα τηλεκοντρόλ και κάθε τρεις και λίγο πατάει το στοπ και σταματάει η ζωή μας.
Και αυτό γίνεται σχεδόν κάθε εβδομάδα, εδώ και 1,5 χρόνο, και κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσει αυτή η παράνοια.
Νέες επιχειρήσεις δεν ανοίγουν, οι οικονομικές δραστηριότητες έχουν βαλτώσει, ενώ τα καταστήματα βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο.
Η κυβέρνηση έχει βάλει στον πάγο όλη την χώρα, την οικονομία, τον αθλητισμό, τις κοινωνικές δραστηριότητες. Και κάθε εβδομάδα, λες και βλέπουμε κάποιο τηλεοπτικό σήριαλ που προβάλλεται σε επανάληψη, βγαίνει στις τηλεοράσεις και αναγγέλλει μέτρα.
Αλλά δεν κάνει μόνο αυτό…
Όλη την εβδομάδα και κάθε μέρα, αφήνει να διαρρεύσουν στα μέσα εξαπάτησης και αποβλάκωσης που κάποιοι συνεχίζουν να τα αποκαλούν… μέσα ενημέρωσης, τι μέτρα θα πάρει, τι πρόστιμα θα βάλει κ.α. με σκοπό να εθιστούμε σε όλη αυτή την αρρωστημένη κατάσταση, ώστε να το δεχόμαστε πλέον ως κάτι το φυσιολογικό, κανονικό. Ότι η ζωή μας έχει διάρκεια μία εβδομάδα!
Και η μία εβδομάδα διαδέχεται την επόμενη…
