Μιλάμε για τον αγώνα της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου με αυτή του Κοσόβου. Η είδηση εδώ είναι ότι αγωνιστήκαμε με μία «χώρα» που προέκυψε από τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας από τους «φίλους» μας Ευρωπαίους και τους «συμμάχους» μας Αμερικανούς. Είδηση είναι επίσης ότι η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο ως ανεξάρτητη κράτος και σωστά δεν το έχει κάνει και δεν πρέπει να αλλάξει την απόφαση της, αλλά παρόλα αυτά παίζουμε σε διεθνή οργάνωση μαζί του...
Όσο για το... υπερθέαμα που παρουσίασε η Εθνική μας, τι να πεις; Χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς πάθος, χωρίς στόχους, χωρίς οργάνωση, χωρίς προπονητή, δεν κερδίζεις ούτε ομάδα τοπικού πρωταθλήματος! Σε έναν αγώνα χωρίς ούτε μία ευκαιρία, μπήκαν δύο γκολ, ένα για κάθε ομάδα και απορούμε πώς έγινε αυτό!
Η αστεία και συνάμα τραγική εικόνα της Εθνικής έχει εξήγηση. Φτάνει να δείτε έναν αγώνα του πρωταθλήματος μας. Στους 30 ποδοσφαιριστές μαζί με τις αλλαγές, οι Έλληνες είναι δεν είναι 4-5... Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ «επενδύουν» μόνο σε ξένους πλέον. Αν έχεις ξένο επίθετο παίζεις μπάλα στην Ελλάδα, ασχέτως αν ξέρεις ποδόσφαιρο ή όχι. Όλες οι φυλές του κόσμου παίζουν ποδόσφαιρο στην Ελλάδα εκτός από τους Έλληνες! Κατέστρεψαν τις ακαδημίες, και έκλεισαν τις πόρτες σε νέα παιδιά με ταλέντο και όνειρα. Όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, τα μάτια μας θα πονάνε με αυτά που βλέπουν! Η ομοσπονδία στον κόσμο της, η πολιτεία πέρα βρέχει...
Αυτό που μας μένει ύστερα από όλα αυτά, είναι ότι θα το σκεφτούμε πολύ σοβαρά αν ξανακαθίσουμε να δούμε αγώνα της Εθνικής μας στο ποδόσφαιρο...
