του Τομέα Παιδείας του ΕΠΑΜ
Δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση που θα πρέπει να μας αφήσει αδιάφορους. Είναι σύμπτωμα μιας άρρωστης κοινωνίας που μας αφορά όλους! Είναι επιβολή φασιστικών αξιών που καταργούν στην πράξη την αξία του Ανθρώπου!
Οι άνθρωποι -πολιτικοί, διοικητικοί κλπ- που παίρνουν και εκτελούν τέτοιες αποφάσεις είναι επικίνδυνοι για τη δημοκρατία, για την κοινωνία στο σύνολό της, την οποία δηλητηριάζουν εφαρμόζοντας τεχνικές μαζικής ψύχωσης!
Ο Παύλος Ξένος, μόνιμος εκπαιδευτικός της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στο πλαίσιο των νέων κυβερνητικών εξαγγελιών για τα μέτρα προστασίας της σχολικής κοινότητας από τη διάδοση της COVID-19, υπέβαλε στις 1/9/2021 στη σχολική μονάδα όπου υπηρετεί υπεύθυνη δήλωση με την οποία:
α) αποδέχεται την υποβολή του σε selftest σιέλου, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως το μέτρο αυτό θα πρέπει να ισχύει για όλους τους εκπαιδευτικούς χωρίς διακρίσεις, εμβολιασμένους και μη, αφού και οι εμβολιασμένοι μπορούν να είναι φορείς του ιού. Επομένως και αυτοί μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την σχολική κοινότητα.
β) ζητά το σκεύασμα να χορηγείται δωρεάν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση του εργαζόμενου, όπως άλλωστε ορίζει και ο ν.8350/2010.
Η θέση του αυτή απορρέει από το ότι δεν επιθυμεί να αποδεσμευτούν ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα (νόσησης ή εμβολιασμού) και αρνείται να δεχθεί την όποια ιατρική επέμβαση στο σώμα του χωρίς την προσωπική του συναίνεση. Το δικαίωμα αυτό, που καταστρατηγείται με τον ν. 4682/2020 αρ.1 περί υποχρεωτικότητας ιατρικών πράξεων, προασπίζεται από: α) το ελληνικό Σύνταγμα (αρ.28 παρ.1), β) ειδική νομολογία του ελληνικού κράτους (ν.4624/2019 αρ.21 παρ.1-2, ν. 2619/1998 αρ.2,5) και διεθνή νομοθεσία, όπως γ) την επικυρωμένη από το ελληνικό Δίκαιο Διεθνή Σύμβαση του Οβιέδο, σύμφωνα με την οποία καμία Ιατρική Πράξη δεν μπορεί να εφαρμοσθεί επί του ανθρώπινου σώματος χωρίς τη ρητή συναίνεση του ατόμου, και δ) την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης ότι η υποχρεωτικότητα της ιατρικής πράξης είναι παράνομη, αναγνωρίζοντας ότι η διενέργεια PCR τεστ είναι παράνομη άνευ της συγκατάθεσης του προσώπου. Ειδικότερα, επί του θέματος αυτού στην επιστολή του επισημαίνει 11 περιπτώσεις ελληνικής, ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας [1].
Η απάντηση του προϊσταμένου της Δ/νσης Α/θμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, όπου ανήκει το σχολείο του, ήταν ότι από 13/9/21 σύμφωνα με το άρθρο 111, παρ.8 του ν. 4821/2021(ΦΕΚ134/Α.31/7/2021)
«επιβάλλεται κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής και ειδικής διάταξης το ειδικό διοικητικό μέτρο αναστολής καθηκόντων για προστασία της δημόσιας υγείας με απόφαση του διευθυντή εκπαίδευσης” στην περίπτωση που δεν επιδείξει πιστοποίηση εμβολιασμού ή νόσησης ή αρνητικό διαγνωστικό τεστ.
Δηλαδή, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, εκτελώντας τυφλά έναν νόμο που παραβλέπει και παραγκωνίζει όλη την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομολογία σχετικά με την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να διαχειρίζεται το σώμα του, αποφασίζει και τιμωρεί έναν εκπαιδευτικό που τόλμησε να υψώσει φωνή και να διεκδικήσει για τον εαυτό του τα αυτονόητα!!! Απειλεί να θέσει εκτός εργασίας τον συγκεκριμένο εκπαιδευτικό, στερώντας του την καταβολή αποδοχών, που σημαίνει του στερεί το δικαίωμα επιβίωσης, στο όνομα δήθεν ενός δημοσίου συμφέροντος που καλλιεργεί τη μαζική υστερία διαχωρισμού πολιτών και εργαζομένων σε εμβολιασμένους και μη, αντιμετωπίζοντας τιμωρητικά τους δεύτερους.
Έχουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση κατάχρησης εξουσίας, που αυθαίρετα επιχειρεί να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει τους εργαζόμενους σε ιατρικές πράξεις παρά τη συναίνεσή τους, με αντίποινο τη στέρηση του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος εργασίας. Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος δεν αρνείται τον διαγνωστικό έλεγχο, αλλά ρητά δηλώνει ότι δέχεται να υποβληθεί σε selftest σάλιου και γι΄ αυτό απειλείται με αναστολή εργασίας, όταν όχι μόνο δεν έχει κοινοποιηθεί στους εργαζόμενους καμία σχετική υπουργική απόφαση που να επιβάλλει ως μόνο διαγνωστικό μέσο τα rapid test, αλλά και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα ισχύουν τα δωρεάν self test. Ακόμη, όμως, κι αν το διαγνωστικό τεστ πρέπει να γίνεται από τρίτο πρόσωπο ή φορέα, και να μην είναι “self”, γιατί δεν θα πρέπει να είναι δωρεάν;
Η από 4/9/2021 διάταξη της Εφ. Κυβερνήσεως (τεύχος Β 4054, Α/Α 7, σελ. 17) ορίζει ως υποχρεωτική δύο φορές εβδομαδιαίως τη διενέργεια self test μόνο για τους μαθητές/τριες που δεν έχουν εμβολιαστεί ή νοσήσει, ενώ η αντίστοιχη ομάδα εκπαιδευτικών, καθώς και το διοικητικό και λοιπό προσωπικό στον χώρο της εκπαίδευσης, υποχρεούται, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, να «υποβάλλονται με δαπάνη τους σε εργαστηριακό διαγνωστικό έλεγχο (ταχεία δοκιμασία ανίχνευσης αντιγόνου, rapid test) δύο φορές την εβδομάδα, προ Τρίτης και Παρασκευής». Με την εν λόγω διάταξη, λοιπόν, οι μη εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί, διαχωρίζονται όχι μόνο από άλλα μέλη της σχολικής κοινότητας (εμβολιασμένους ή νοσήσαντες συναδέλφους-μαθητές και ανεμβολιάστους μαθητές) αλλά και από άλλες εργασιακές ομάδες δημοσίων υπαλλήλων. Παράλληλα, κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας (Νόμος 8350/2010) που προβλέπει ότι ο εργοδότης πληρώνει την δαπάνη όταν υποχρεώνει σε ιατρικές πράξεις τον εργαζόμενο, τους επιβάλλεται ως ποινή να πληρώνουν με δικά τους έξοδα τα διαγνωστικά test προκειμένου να εισέλθουν στον εργασιακό τους χώρο, όταν μισθολογικά τους γίνονται κρατήσεις ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μια παραβατική διάκριση εκ μέρους της εργοδοσίας, που σιωπηρά γίνεται αποδεκτή από τις διευθύνσεις εκπαίδευσης, η οποία όχι μόνο δεν έχει κανένα νόημα προστασίας της δημόσιας υγείας, αλλά απεναντίας αποσκοπεί στην τιμωρία των μη εμβολιασμένων, στον οικονομικό εκβιασμό τους και στη διαίρεση του εργατικού δυναμικού στον χώρο της εκπαίδευσης. Καταστρατηγείται το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης απέναντι στον κίνδυνο της νόσου και ακυρώνεται η παραπάνω νομοθεσία, καθώς είναι νομικά ασύμβατο να παρέχεται δωρεάν το εμβόλιο σε όσους επιθυμούν να το κάνουν, αλλά όσοι δεν θέλουν να υποχρεώνονται σε εξετάσεις με δικά τους έξοδα.
Στην ουσία, με τα μέτρα που προωθούνται κι επιβάλλονται δεν προστατεύεται η δημόσια υγεία, όπως επικαλούνται, αλλά αντιθέτως τίθενται σε κίνδυνο όλοι, εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι. Αν οι εμβολιασμένοι κινδυνεύουν λιγότερο – όπως χωρίς στατιστικά στοιχεία υποστηρίζεται – δεν σημαίνει ότι είναι και λιγότερο επικίνδυνοι από τους ανεμβολίαστους στη διάδοση της νόσου. Επιπροσθέτως, κυβερνώντες και διευθύνσεις εκπαίδευσης παραβλέπουν και αποσιωπούν πρόσφατες ιατρικές μελέτες που αποδεικνύουν την τοξικότητα των εμβολίων και τους κινδύνους που εγκυμονούν για τον ανθρώπινο οργανισμό[2], καθώς επίσης ότι τα διαγνωστικά τεστ δεν πρέπει να γίνονται σε σταθερή και μόνιμη βάση γιατί μπορεί να καταστούν καρκινογόνα[3].
Επιπλέον, παρότι στέρηση εργασιακών δικαιωμάτων δεν υφίσταται για λόγους θρησκευτικής πίστεως ή ιδεολογικών πεποιθήσεων, εντούτοις επιβάλλεται σε ζητήματα διάθεσης του σώματος, όταν το φυσικό σώμα είναι η αναγκαία προϋπόθεση παραγωγής θρησκευτικών και ιδεολογικών αντιλήψεων. Δηλαδή προστατεύεται το μερικό ενώ ακυρώνεται το γενικό. Κατ΄ επέκταση ακυρώνεται κάθε έννοια προσωπικού δικαιώματος.
Επί της ουσίας, καταδικάζεται η άσκηση δικαιώματος με το σκεπτικό ότι έχει αντικοινωνικό χαρακτήρα. Μπορεί η άσκηση ενός δικαιώματος να συνεπάγεται ποινή, ή τιμωρητική συμπεριφορά; Κι αν ναι, τότε ποια είναι η έννοια του δικαιώματος; Τι νόημα έχει η έννοια “Κράτος Δικαίου” όταν το δίκαιο εφαρμόζεται επιλεκτικά και το κράτος αυθαιρετεί και καλεί και τους προϊσταμένους δημόσιων λειτουργών να πράξουν το ίδιο, παρέχοντας τους, όπως φημολογείται, νομική στήριξη; (!)
Τέτοιου τύπου αποφάσεις, όπως και στην περίπτωση υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών και όσων τέθηκαν σε αναστολή εργασίας άνευ αποδοχών επειδή αρνήθηκαν, στόχο έχουν να στιγματίσουν τους μη εμβολιασμένους και να τους θέσουν εκτός κοινωνίας, διαχωρίζοντας τους πολίτες σε αυτούς που – κατά την δήλωση του πρωθυπουργού – αξίζουν «δικαιώματα» και σε αυτούς που δεν αξίζουν. Οι μη εμβολιασμένοι του 21ου αι. είναι αυτοί που φέρουν το ναζιστικό αστέρι του Δαυίδ!
Οποιοσδήποτε αυτή τη στιγμή επενδύει στη διάκριση ή τη σύγκρουση εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων μέσω ιταμών προκλήσεων και χαρακτηρισμών γίνεται συνεργός σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ολοκληρωτισμού. Η μόνη ουσιαστική διάκριση που είναι κάθετη και απόλυτη βρίσκεται ανάμεσα στους εγκάθετους και υποτακτικούς του «νέου» καθεστώτος και όσους θέλουν να διατηρήσουν τα θεμελιώδη, τα φυσικά στοιχεία της ανθρώπινης αυτονομίας και αξιοπρέπειας που ο «νέος κόσμος» θέλει να εξαφανίσει. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης θα κριθεί από την προσωπική στάση και επιλογή του καθενός.
Η αντίσταση στη σύγχρονη μορφή του ολοκληρωτισμού είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας μας και μπορεί να τον ανατρέψει μόνο αν είναι συλλογική, ενωμένη και διαρκής! Το οφείλουμε στα παιδιά μας!
Αθήνα, 10 Σεπτεμβρίου 2021
Τομέας Παιδείας του ΕΠΑΜ
[1] 1) Απόφαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης υπ’ αρ. 15212/26.01.2021, 2)Υποχρεωτικός Κανονισμός 953/15-62021(ΕΚ), 3) Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Νόμος 3418/2005), 4) Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αρ.5, 5) Σύμβαση Οβιέδο 1997/ Υπερσυνταγματική – νόμος 2619/1998, 6) Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (Παράρτημα στην απόφαση 39/46 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών), 7) Έκθεση σχετικά με την εξάλειψη των βασανιστηρίων στον κόσμο (Ευρωκοινοβούλιο 2013/2169 (INI), 8) Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (Παράρτημα στην απόφαση 39/46 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών), 9) Σύνταγμα της Ελλάδος αρ.7, 10) Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019), 11) Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αρ.7 όπου ορίζεται το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
[2] Έρευνα Ισπανών γιατρών τέλη Ιουλίου 2021 για το οξείδιο του γραφενίου βλ. https://www.orwell.city/2021/06/graphene-oxide-in-vaccination-vials.html. Δρ. Α. Ράλλης (μοριακός βιολόγος), βλάβες στο αίμα από τα εμβόλια, βλ. https://www.youtube.com/watch?v=XUfYWoHivz8
[3] Έγγραφα με επίσημη παραδοχή του Υπ. Παιδείας για την καρκινογόνο ουσία οξείδιο του αιθυλενίου που καταναλώνουμε μέσω των rapid test. Βλ. εδώ.
Ο Παύλος Ξένος, μόνιμος εκπαιδευτικός της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στο πλαίσιο των νέων κυβερνητικών εξαγγελιών για τα μέτρα προστασίας της σχολικής κοινότητας από τη διάδοση της COVID-19, υπέβαλε στις 1/9/2021 στη σχολική μονάδα όπου υπηρετεί υπεύθυνη δήλωση με την οποία:
α) αποδέχεται την υποβολή του σε selftest σιέλου, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως το μέτρο αυτό θα πρέπει να ισχύει για όλους τους εκπαιδευτικούς χωρίς διακρίσεις, εμβολιασμένους και μη, αφού και οι εμβολιασμένοι μπορούν να είναι φορείς του ιού. Επομένως και αυτοί μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την σχολική κοινότητα.
β) ζητά το σκεύασμα να χορηγείται δωρεάν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση του εργαζόμενου, όπως άλλωστε ορίζει και ο ν.8350/2010.
Η θέση του αυτή απορρέει από το ότι δεν επιθυμεί να αποδεσμευτούν ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα (νόσησης ή εμβολιασμού) και αρνείται να δεχθεί την όποια ιατρική επέμβαση στο σώμα του χωρίς την προσωπική του συναίνεση. Το δικαίωμα αυτό, που καταστρατηγείται με τον ν. 4682/2020 αρ.1 περί υποχρεωτικότητας ιατρικών πράξεων, προασπίζεται από: α) το ελληνικό Σύνταγμα (αρ.28 παρ.1), β) ειδική νομολογία του ελληνικού κράτους (ν.4624/2019 αρ.21 παρ.1-2, ν. 2619/1998 αρ.2,5) και διεθνή νομοθεσία, όπως γ) την επικυρωμένη από το ελληνικό Δίκαιο Διεθνή Σύμβαση του Οβιέδο, σύμφωνα με την οποία καμία Ιατρική Πράξη δεν μπορεί να εφαρμοσθεί επί του ανθρώπινου σώματος χωρίς τη ρητή συναίνεση του ατόμου, και δ) την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης ότι η υποχρεωτικότητα της ιατρικής πράξης είναι παράνομη, αναγνωρίζοντας ότι η διενέργεια PCR τεστ είναι παράνομη άνευ της συγκατάθεσης του προσώπου. Ειδικότερα, επί του θέματος αυτού στην επιστολή του επισημαίνει 11 περιπτώσεις ελληνικής, ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας [1].
Η απάντηση του προϊσταμένου της Δ/νσης Α/θμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, όπου ανήκει το σχολείο του, ήταν ότι από 13/9/21 σύμφωνα με το άρθρο 111, παρ.8 του ν. 4821/2021(ΦΕΚ134/Α.31/7/2021)
«επιβάλλεται κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής και ειδικής διάταξης το ειδικό διοικητικό μέτρο αναστολής καθηκόντων για προστασία της δημόσιας υγείας με απόφαση του διευθυντή εκπαίδευσης” στην περίπτωση που δεν επιδείξει πιστοποίηση εμβολιασμού ή νόσησης ή αρνητικό διαγνωστικό τεστ.
Δηλαδή, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, εκτελώντας τυφλά έναν νόμο που παραβλέπει και παραγκωνίζει όλη την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομολογία σχετικά με την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να διαχειρίζεται το σώμα του, αποφασίζει και τιμωρεί έναν εκπαιδευτικό που τόλμησε να υψώσει φωνή και να διεκδικήσει για τον εαυτό του τα αυτονόητα!!! Απειλεί να θέσει εκτός εργασίας τον συγκεκριμένο εκπαιδευτικό, στερώντας του την καταβολή αποδοχών, που σημαίνει του στερεί το δικαίωμα επιβίωσης, στο όνομα δήθεν ενός δημοσίου συμφέροντος που καλλιεργεί τη μαζική υστερία διαχωρισμού πολιτών και εργαζομένων σε εμβολιασμένους και μη, αντιμετωπίζοντας τιμωρητικά τους δεύτερους.
Έχουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση κατάχρησης εξουσίας, που αυθαίρετα επιχειρεί να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει τους εργαζόμενους σε ιατρικές πράξεις παρά τη συναίνεσή τους, με αντίποινο τη στέρηση του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος εργασίας. Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος δεν αρνείται τον διαγνωστικό έλεγχο, αλλά ρητά δηλώνει ότι δέχεται να υποβληθεί σε selftest σάλιου και γι΄ αυτό απειλείται με αναστολή εργασίας, όταν όχι μόνο δεν έχει κοινοποιηθεί στους εργαζόμενους καμία σχετική υπουργική απόφαση που να επιβάλλει ως μόνο διαγνωστικό μέσο τα rapid test, αλλά και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα ισχύουν τα δωρεάν self test. Ακόμη, όμως, κι αν το διαγνωστικό τεστ πρέπει να γίνεται από τρίτο πρόσωπο ή φορέα, και να μην είναι “self”, γιατί δεν θα πρέπει να είναι δωρεάν;
Η από 4/9/2021 διάταξη της Εφ. Κυβερνήσεως (τεύχος Β 4054, Α/Α 7, σελ. 17) ορίζει ως υποχρεωτική δύο φορές εβδομαδιαίως τη διενέργεια self test μόνο για τους μαθητές/τριες που δεν έχουν εμβολιαστεί ή νοσήσει, ενώ η αντίστοιχη ομάδα εκπαιδευτικών, καθώς και το διοικητικό και λοιπό προσωπικό στον χώρο της εκπαίδευσης, υποχρεούται, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, να «υποβάλλονται με δαπάνη τους σε εργαστηριακό διαγνωστικό έλεγχο (ταχεία δοκιμασία ανίχνευσης αντιγόνου, rapid test) δύο φορές την εβδομάδα, προ Τρίτης και Παρασκευής». Με την εν λόγω διάταξη, λοιπόν, οι μη εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί, διαχωρίζονται όχι μόνο από άλλα μέλη της σχολικής κοινότητας (εμβολιασμένους ή νοσήσαντες συναδέλφους-μαθητές και ανεμβολιάστους μαθητές) αλλά και από άλλες εργασιακές ομάδες δημοσίων υπαλλήλων. Παράλληλα, κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας (Νόμος 8350/2010) που προβλέπει ότι ο εργοδότης πληρώνει την δαπάνη όταν υποχρεώνει σε ιατρικές πράξεις τον εργαζόμενο, τους επιβάλλεται ως ποινή να πληρώνουν με δικά τους έξοδα τα διαγνωστικά test προκειμένου να εισέλθουν στον εργασιακό τους χώρο, όταν μισθολογικά τους γίνονται κρατήσεις ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μια παραβατική διάκριση εκ μέρους της εργοδοσίας, που σιωπηρά γίνεται αποδεκτή από τις διευθύνσεις εκπαίδευσης, η οποία όχι μόνο δεν έχει κανένα νόημα προστασίας της δημόσιας υγείας, αλλά απεναντίας αποσκοπεί στην τιμωρία των μη εμβολιασμένων, στον οικονομικό εκβιασμό τους και στη διαίρεση του εργατικού δυναμικού στον χώρο της εκπαίδευσης. Καταστρατηγείται το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης απέναντι στον κίνδυνο της νόσου και ακυρώνεται η παραπάνω νομοθεσία, καθώς είναι νομικά ασύμβατο να παρέχεται δωρεάν το εμβόλιο σε όσους επιθυμούν να το κάνουν, αλλά όσοι δεν θέλουν να υποχρεώνονται σε εξετάσεις με δικά τους έξοδα.
Στην ουσία, με τα μέτρα που προωθούνται κι επιβάλλονται δεν προστατεύεται η δημόσια υγεία, όπως επικαλούνται, αλλά αντιθέτως τίθενται σε κίνδυνο όλοι, εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι. Αν οι εμβολιασμένοι κινδυνεύουν λιγότερο – όπως χωρίς στατιστικά στοιχεία υποστηρίζεται – δεν σημαίνει ότι είναι και λιγότερο επικίνδυνοι από τους ανεμβολίαστους στη διάδοση της νόσου. Επιπροσθέτως, κυβερνώντες και διευθύνσεις εκπαίδευσης παραβλέπουν και αποσιωπούν πρόσφατες ιατρικές μελέτες που αποδεικνύουν την τοξικότητα των εμβολίων και τους κινδύνους που εγκυμονούν για τον ανθρώπινο οργανισμό[2], καθώς επίσης ότι τα διαγνωστικά τεστ δεν πρέπει να γίνονται σε σταθερή και μόνιμη βάση γιατί μπορεί να καταστούν καρκινογόνα[3].
Επιπλέον, παρότι στέρηση εργασιακών δικαιωμάτων δεν υφίσταται για λόγους θρησκευτικής πίστεως ή ιδεολογικών πεποιθήσεων, εντούτοις επιβάλλεται σε ζητήματα διάθεσης του σώματος, όταν το φυσικό σώμα είναι η αναγκαία προϋπόθεση παραγωγής θρησκευτικών και ιδεολογικών αντιλήψεων. Δηλαδή προστατεύεται το μερικό ενώ ακυρώνεται το γενικό. Κατ΄ επέκταση ακυρώνεται κάθε έννοια προσωπικού δικαιώματος.
Επί της ουσίας, καταδικάζεται η άσκηση δικαιώματος με το σκεπτικό ότι έχει αντικοινωνικό χαρακτήρα. Μπορεί η άσκηση ενός δικαιώματος να συνεπάγεται ποινή, ή τιμωρητική συμπεριφορά; Κι αν ναι, τότε ποια είναι η έννοια του δικαιώματος; Τι νόημα έχει η έννοια “Κράτος Δικαίου” όταν το δίκαιο εφαρμόζεται επιλεκτικά και το κράτος αυθαιρετεί και καλεί και τους προϊσταμένους δημόσιων λειτουργών να πράξουν το ίδιο, παρέχοντας τους, όπως φημολογείται, νομική στήριξη; (!)
Τέτοιου τύπου αποφάσεις, όπως και στην περίπτωση υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών και όσων τέθηκαν σε αναστολή εργασίας άνευ αποδοχών επειδή αρνήθηκαν, στόχο έχουν να στιγματίσουν τους μη εμβολιασμένους και να τους θέσουν εκτός κοινωνίας, διαχωρίζοντας τους πολίτες σε αυτούς που – κατά την δήλωση του πρωθυπουργού – αξίζουν «δικαιώματα» και σε αυτούς που δεν αξίζουν. Οι μη εμβολιασμένοι του 21ου αι. είναι αυτοί που φέρουν το ναζιστικό αστέρι του Δαυίδ!
Οποιοσδήποτε αυτή τη στιγμή επενδύει στη διάκριση ή τη σύγκρουση εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων μέσω ιταμών προκλήσεων και χαρακτηρισμών γίνεται συνεργός σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ολοκληρωτισμού. Η μόνη ουσιαστική διάκριση που είναι κάθετη και απόλυτη βρίσκεται ανάμεσα στους εγκάθετους και υποτακτικούς του «νέου» καθεστώτος και όσους θέλουν να διατηρήσουν τα θεμελιώδη, τα φυσικά στοιχεία της ανθρώπινης αυτονομίας και αξιοπρέπειας που ο «νέος κόσμος» θέλει να εξαφανίσει. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης θα κριθεί από την προσωπική στάση και επιλογή του καθενός.
Η αντίσταση στη σύγχρονη μορφή του ολοκληρωτισμού είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας μας και μπορεί να τον ανατρέψει μόνο αν είναι συλλογική, ενωμένη και διαρκής! Το οφείλουμε στα παιδιά μας!
Αθήνα, 10 Σεπτεμβρίου 2021
Τομέας Παιδείας του ΕΠΑΜ
[1] 1) Απόφαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης υπ’ αρ. 15212/26.01.2021, 2)Υποχρεωτικός Κανονισμός 953/15-62021(ΕΚ), 3) Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Νόμος 3418/2005), 4) Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αρ.5, 5) Σύμβαση Οβιέδο 1997/ Υπερσυνταγματική – νόμος 2619/1998, 6) Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (Παράρτημα στην απόφαση 39/46 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών), 7) Έκθεση σχετικά με την εξάλειψη των βασανιστηρίων στον κόσμο (Ευρωκοινοβούλιο 2013/2169 (INI), 8) Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας (Παράρτημα στην απόφαση 39/46 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών), 9) Σύνταγμα της Ελλάδος αρ.7, 10) Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019), 11) Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αρ.7 όπου ορίζεται το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
[2] Έρευνα Ισπανών γιατρών τέλη Ιουλίου 2021 για το οξείδιο του γραφενίου βλ. https://www.orwell.city/2021/06/graphene-oxide-in-vaccination-vials.html. Δρ. Α. Ράλλης (μοριακός βιολόγος), βλάβες στο αίμα από τα εμβόλια, βλ. https://www.youtube.com/watch?v=XUfYWoHivz8
[3] Έγγραφα με επίσημη παραδοχή του Υπ. Παιδείας για την καρκινογόνο ουσία οξείδιο του αιθυλενίου που καταναλώνουμε μέσω των rapid test. Βλ. εδώ.
