Ένταση, διαπληκτισμοί, διακοπές του αγώνα, βωμολοχίες, και μία κερκίδα γεμάτη από οπαδούς που μάλλον μπέρδεψαν τα γήπεδα και τα αθλήματα, αφού η εικόνα που είδαμε πιο πολύ έμοιαζε με ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, παρά με έναν αγώνα χάντμπολ...
Η άνοδος του χάντμπολ στην Ελλάδα, δυστυχώς φέρνει μαζί της εκτός από τις επιτυχίες των ομάδων μας και όλα τα κακά του ποδοσφαίρου που περιγράψαμε παραπάνω. Και αυτό μας κάνει να αναπολούμε με νοσταλγία τις εποχές που το χάντμπολ -όπως και άλλα αθλήματα- ήταν καθαρά ερασιτεχνικό, με τις οικογένειες να πηγαίνουν στο γήπεδο για να δουν τα παιδιά τους, να χειροκροτήσουν τις προσπάθειες όλων των αθλητών και στο τέλος να συγχαίρουν την ομάδα τους αλλά και τους αντιπάλους ανεξαρτήτου αποτελέσματος.
Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου στους αρμόδιους ώστε να μην χάσει το χάντμπολ την ομορφιά και την μαγεία του στον βωμό του κέρδους των μεγάλων συλλόγων και όσο είναι νωρίς ακόμα να αποφύγει την "ποδοσφαιροποίηση" του και να παραμείνει ένα αγνό και καθαρά αθλητικό άθλημα.
Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε και αυτή την μανία των μεγάλων κυρίως συλλόγων του χάντμπολ -μιας και μιλάμε για αυτό- να "επενδύουν" σε ξένους αθλητές. Το θέμα δεν είναι μόνο ότι χρήματα που θα μπορούσαν να μείνουν στην Ελλάδα και να πιάσουν τόπο, πηγαίνουν στο εξωτερικό μέσω των ξένων αθλητών που σήμερα είναι σε έναν σύλλογο στην πατρίδα μας, αύριο θα πάνε κάπου αλλού, αλλά φρενάρουμε την εξέλιξη των νέων παιδιών μας που θα βλέπουν με το κιάλι την 7αδα... Η δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες των συλλόγων είναι καταπληκτική. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά με ταλέντο και προοπτικές για ελπιδοφόρα εξέλιξη τους και μπορούν να μας εκπλήξουν ευχάριστα, φτάνει να τους δώσουμε τις ευκαιρίες που χρειάζεται!
