Περίσσεψαν οι συγνώμες και η ανάληψη ευθυνών για τα δεινά της πατρίδας μας την ώρα που αυτή καίγεται και οι κάτοικοι της βιώνουν τις οδυνηρές συνέπειες της ανικανότητας της πολιτικής ηγεσίας σε όλο το φάσμα της ζωής τους.
Ο λαός με κουβάδες σβήνει φωτιές και οι πολιτικοί μας με το ποτό στο χέρι κάνουν λες και βρίσκονται σε μια άλλη χώρα. Αυτό βέβαια θα ήταν το ιδεατό, να βρίσκονται δηλαδή οι πολιτικοί μας σε κάποια άλλη μακρινή χώρα. Αλλά ας μην γελιόμαστε. Πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να πιάσουμε το Τζόκερ, παρά να αλλάξουν οι πολιτικοί μας χώρα!
Σαν τον Τιτανικό, η χώρα βυθίζεται και οι πολιτικοί μας ακούν την ορχήστρα του αδιαφορώντας για το παγόβουνο που απειλητικά πλησιάζει και απειλεί την ύπαρξη της.
Γιόρτασαν την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας, αυτοί που ξέχασαν τι σημαίνει Δημοκρατία, γιατί Δημοκρατία σίγουρα δεν σημαίνει αυταρχικά και περιοριστικά μέτρα, εκβιασμοί και πρόστιμα, δεν σημαίνει καταπάτηση ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξαναγκασμός σε ανεργία, πείνα και ανέχεια, δεν σημαίνει ανεξέλεγκτη και άνιση φορολόγηση. Αυτοί όμως την γιόρτασαν, χαμογελώντας πάνω από τα αποκαΐδια της πατρίδας μας! Ο λαός όμως δεν γιορτάζει, θρηνεί και υποφέρει.
Η Δημοκρατία δεν είναι ένας όρος που προσδιορίζει απλά μία μορφή πολιτεύματος. Είναι όλα αυτά που προσφέρεις στον άνθρωπο για να νιώθει ελεύθερος, να γνωρίζει ότι τον σέβονται και τον νοιάζονται και ότι οι θυσίες και οι κόποι του θα έχουν αντίκρυσμα. Τίποτα από όλα αυτά δυστυχώς δεν συμβαίνει σε αυτή την Δημοκρατία που το πολιτικό σύστημα υπηρετεί και επιβάλλει με το έτσι θέλω σε όλους εμάς.
