Θα έχετε παρατηρήσει όλοι σας (τουλάχιστον εσείς που δεν έχετε οικιακές βοηθούς να κάνουν τα ψώνια σας και πηγαίνετε οι ίδιοι στα σούπερ μάρκετ) ότι οι μεγάλες εταιρίες τροφίμων και αγαθών στα σούπερ μάρκετ αυξάνουν σχεδόν κάθε εβδομάδα τις τιμές στα προϊόντα τους. Θα έχετε παρατηρήσει επίσης ότι οι εταιρίες μειώνουν το μέγεθος των συσκευασιών και αυξάνουν πάλι τις τιμές τους.
Ένα παράδειγμα που είδαμε πρόσφατα σε σούπερ μάρκετ: Συσκευασία τριών προϊόντων είχε 1.90 ευρώ, τώρα έχει η συσκευασία με δύο όμως προϊόντα 1.96 ευρώ! Δηλαδή μειώθηκε η ποσότητα και αυξήθηκε η τιμή.
Δεύτερο παράδειγμα: Προϊόν των 200 γραμμαρίων είχε τιμή 1.60 ευρώ και τώρα το ίδιο προϊόν στην ποσότητα των 160 γραμμαρίων έχει 1.70 ευρώ! Πάλι μείωση ποσότητας και αύξηση τιμής.
Δηλαδή καμία πρόνοια για τον καταναλωτή, καμία διάθεση να αναλάβουν και αυτοί ένα μέρος του οικονομικού βάρους που έτσι... τυχαία και ξαφνικά μας προέκυψε και το επωμιζόμαστε αποκλειστικά και μόνο εμείς. Όχι απλά δεν μειώνουν το κέρδος τους, αλλά συνεχίζουν να αυγατίζουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς!
Είδαμε και είδατε όλοι σας τι έγινε στην περίοδο της καραντίνας. Οι μοναδικές επιχειρήσεις που είχαν κέρδη σε περίοδο καραντίνας ήταν τα σούπερ μάρκετ (α... και τα φαρμακεία, οι εταιρίες με τις μάσκες, τα αντισηπτικά, τα ράπιντ-σελφ τεστ, αλλά αυτό είναι μία άλλη συζήτηση...) Και στην τελική ας έχουν και μια φορά ζημία. Γιατί το κέρδος για αυτές τις επιχειρήσεις και τις μεγάλες εταιρίες είναι μία συνεχόμενη ανοδική συνιστώσα. Τι θα πάθουν; Τόσα εκατομμύρια κέρδη έβγαζαν τόσα χρόνια. Δεν τους φτάνουν οι βίλες στα νησιά, τα κότερα, τα πολυτελές αυτοκίνητα; Τι θα τα κάνουν; Μαζί τους θα τα πάρουν;
Ο καταναλωτής είναι μόνος του. Αλλά δεν είναι ανίσχυρος όπως πιστεύουν αυτοί, γιατί τους δίνουμε εμείς το δικαίωμα να το πιστεύουν.
Τι κάνουμε εμείς; Δεν αγοράζουμε πλέον τα προϊόντα τους και αγοράζουμε από άλλες "μικρές" εταιρίες. Δημιουργούμε ή στηρίζουμε "μικρές αγορές", λαϊκές αγορές, εναλλακτικές αγορές και αν μπορούμε καλλιεργούμε οι ίδιοι το φαγητό μας. Δημιουργούμε τοπικές οικονομίες και ανταλλάσσουμε μεταξύ μας τεχνογνωσία και παροχή υπηρεσιών.
Η αιτία του κακού δεν είναι μόνο οι «καρχαρίες» που τρώνε και τρώνε μέχρι να σκάσουν. Είναι και η κυβέρνηση με τα πολιτικά κόμματα εξουσίας που οδήγησαν τους πολίτες στην εξαθλίωση και στον κοινωνικό εξευτελισμό.
Βάζοντας τους στο περιθώριο και στέλνοντας τους στα σπίτια τους (συγνώμη στις βίλες τους εννοούσαμε), κάνουμε το πρώτο βήμα για την σωτηρία μας, με το δεύτερο να είναι η εύρεση ικανών και άξιων ανθρώπων (δεν θα τους δείτε στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες...), που θα αγωνιστούν για τα δίκαια μας. Όσο φυσικά μας το επιτρέπουν ακόμα...