Υπ. Δρ. Θεολογίας
Ένα ερώτημα τέθηκε στη δημόσια συζήτηση: Ποιος φοβάται την αλήθεια; Η απάντηση που αρμόζει στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι μάλλον, πάρα πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται την αλήθεια. Φοβάται την αλήθεια αυτός που δεν γνωρίζει την αλήθεια ή ο άλλος που αρνείται την αλήθεια ή εκείνος που δεν πιστεύει στην αλήθεια ή κάποιος που μισεί την αλήθεια ή ένας που μάχεται την αλήθεια ή όποιος διαστρέφει την αλήθεια ή ο τάδε που δεν τον ενδιαφέρει η αλήθεια ή ο δείνα που λέει τη μισή αλήθεια, πράγμα που είναι χειρότερο από το ψέμα και όλοι αυτοί τελικά, είναι εκείνοι που ανερυθρίαστα, στυγνά, ψυχρά και ανάλγητα δολοφονούν την αλήθεια, ισχυριζόμενοι υποκριτικά, βέβαια, ότι ενεργούν στο όνομα της αλήθειας! Ποιος λοιπόν, φοβάται την αλήθεια; Ξεκάθαρα πρέπει να λεχθεί, ο δολοφόνος της αλήθειας, ο οποίος είναι χειρότερος δολοφόνος κι από τους πιο αιμοσταγείς δολοφόνους στην ιστορία τον Χίτλερ και τον Στάλιν, διότι, με τις λανθασμένες ιδέες του, συμβάλει, καθοριστικά, στο να πλανηθούν και να δημιουργηθούν ζωντανά όντα πνευματικά νεκρά, καταστρέφοντας, έτσι, ψυχές αιώνιες!
Ωστόσο, σήμερα οι δολοφόνοι της αλήθειας, αντί να εξοβελιστούν στο περιθώριο της κοινωνίας, ως αντιπαραγωγικοί και ανθρωποκτόνοι, έχουν ισχύ, έχουν ζήτηση, κερδίζουν δημοσιότητα, κάνουν καριέρα, διότι τους προωθούν, συνήθως, τα αδηφάγα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, που δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, αλλά για να κερδίσουν χρήματα και τηλεθέαση από την προκλητική - προβοκατόρικη συμπεριφορά αυτών των δολοφόνων της αλήθειας. Αλλά και οι εκάστοτε πολιτικοί σχηματισμοί τους χρησιμοποιούν, στελεχώνοντας με τέτοιους τύπους τα ψηφοδέλτιά τους προσβλέποντας στις ψήφους της μισής Αθήνας, ενεργώντας κοντόφθαλμα, βέβαια, διότι δεν υπολογίζουν ότι έτσι θα χάσουν τις ψήφους της υπόλοιπης μισής Αθήνας.
Σε αυτούς τους δολοφόνους της αλήθειας, είναι ανάγκη να παρουσιαστεί ή να εξηγηθεί η αλήθεια μήπως και συνέρθουν από το σκοτάδι της αγνωσίας όπου βρίσκονται. Συγκεκριμένα, να τους υπενθυμίσει κάποιος ότι Αυτός που είναι η μόνη και αιώνια Αλήθεια, καθώς απερίφραστα το έχει δηλώσει λέγοντας, «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ιωαν. ιδ', 6) «ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὁ χθές καί σήμερον ὁ αὐτός εἰς τούς αἰῶνας» (Εβραίους ιγ΄, 8), έχει πει ακόμη, ότι «μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τον Θεόν ὄψονται» (Ματθ. ε΄, 8).
Είναι επίσης, αλήθεια και ισχύει στο ακέραιο για τους δολοφόνους της αλήθειας, αυτό που είχε προείδει και προείπει, 2023 χρόνια πριν, ο δίκαιος πρεσβύτης ιερέας και χαριτωμένος απ' το Πνεύμα του Θεού, Συμεών, όταν υποδέχθηκε στο Ναό και πήρε στην αγκαλιά του το νεογέννητο Χριστό(1), προφητεύοντας ότι ο Ιησούς θα γινόταν «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» και «εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ» (Λουκ. 2, 34).
Αλλά και ο σύγχρονος άγιος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης είχε πει στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης στις 12-4-1985 τα εξής για την εποχή της παραφροσύνης που ζούμε και στην οποία φαίνεται να κυριαρχούν οι δολοφόνοι της αλήθειας :
«Ὢ τῆς παραφροσύνης, καὶ τῆς Χριστοκτονίας, τῆς τῶν προφητοκτόνων! Το εγκώμιο αυτό, αγαπητοί μου, αρμόζει ιδίως στην εποχή μας. Μπορούμε να πούμε «Ὤ τῆς παραφροσύνης» του αιώνος μας, που υπερηφανεύθηκε και καυχήθηκε ότι έφτασε στα άστρα! Η εποχή μας, περισσότερο από κάθε άλλη, είναι γεμάτη παραφροσύνη. Κρίμα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Έχει δίκιο ένας μεγάλος ποιητής φιλόσοφος να λέει : «Ιδού εγώ, με τόσα φώτα, τυφλός τυφλός όπως και πρώτα».
Σκοτάδι παραφροσύνης επικρατεί, δεν διακρίνουμε το αληθινό συμφέρον. Αν λειτουργούσε στοιχειώδης λογική, θα επικρατούσε ειρήνη παγκοσμίως και θα λύνονταν όλα τα προβλήματα. Τώρα, με τα εωσφορικά πάθη και ιδίως την αλαζονεία, έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς παραλόγου.
Ὢ τῆς παραφροσύνης, καὶ τῆς Χριστοκτονίας, τῆς τῶν προφητοκτόνων!. Εκτός όμως από την καταστροφή του πολέμου, η παραφροσύνη της εποχής μας έχει και χριστοκτονία και θεοκτονία. Ο άνθρωπος έφθασε στην κορυφή της πυραμίδος του παραλόγου. Αφού σπατάλησε ό, τι πολύτιμο είχε, αφού έφθειρε την υγεία του, αφού κατέστρεψε το ψυχικό του κάλλος, πέφτοντας από βάραθρο σε βάραθρο κι από άβυσσο σε άβυσσο, έφθασε μέχρι σημείου να σκοτώσει τον Θεό, όσο βέβαια εξαρτάται απ' αυτόν. Διότι ο Θεός δεν σκοτώνεται, είναι απαθής. Αλλά την ώρα που τον βλασφημείς ή λες «δεν υπάρχει», τον σκοτώνεις μέσα σου, όπως είπε ο Ντοστογιέφσκυ. Η βλασφημία και η αθεΐα είναι χριστοκτονία και θεοκτονία.»
Αλήθεια, πόσο επίκαιροι είναι σήμερα, οι στίχοι της Γ΄ στάσης των εγκωμίων του Επιταφίου Θρήνου της Μεγάλης Παρασκευής. Ας θυμίσουμε παραθέτοντας εν κατακλείδι, κάποιους από αυτούς, μαζί με την μετάφρασή τους στη νεοελληνική:
«Οὓς ἔθρεψε τὸ μάννα, ἐκίνησαν τὴν πτέρναν, κατὰ τοῦ Εὐεργέτου.
Οὓς ἔθρεψετὸ μάννα, φέρουσι τῷ Σωτῆρι, χολὴν ἅμα καὶ ὄξος.
Ὢ τῆς παραφροσύνης, καὶ τῆς Χριστοκτονίας, τῆς τῶν προφητοκτόνων!
Τὸν Ῥύστην ὁ πωλήσας, αἰχμάλωτος κατέστη, ὁ δόλιος Ἰούδας.
Κατὰ τὸν Σολομῶντα, βόθρος βαθὺς τὸ στόμα, Ἑβραίων παρανόμων.
Ἑβραίων παρανόμων, ἐν σκολιαῖς πορείαις, τρίβολοι καὶ παγίδες.
Τρίβολοι καὶ παγίδες, ὁδοὶ τοῦ τρισαθλίου, παράφρονος Ἰούδα.
Πρὸς τὸν πυθμένα ᾍδου, κατήχθη ὁ προδότης, διαφθορᾶς εἰς φρέαρ.
Συναπολοῦνται πάντες, οἱ σταυρωταί σου Λόγε, Υἱὲ Θεοῦ παντάναξ.
Διαφθορᾶς εἰς φρέαρ, συναπολοῦνται πάντες, οἱ ἄνδρες τῶν αἱμάτων.
Ὄξος ἐποτίσθης, καὶ χολὴν Οἰκτίρμον, τὴν πάλαι λύων γεῦσιν.
Ἰκρίῳ προσεπάγης, ὁ πάλαι τὸν λαόν σου, στύλῳ νεφέλης σκέπων.
Ἀνάστηθι Οἰκτίρμον, ἡμᾶς ἐκ τῶν βαράθρων, ἐξανιστῶν τοῦ ᾍδου.
Εἰρήνην Ἐκκλησίᾳ, λαῷ σου σωτηρίαν, δώρησαι σῇ Ἐγέρσει.»
Μετάφραση :
Αυτοί, που έθρεψε με μάννα στην έρημο, έβαλαν σε κίνηση την πτέρνα τους, για να κλοτσήσουν τον ευεργέτη.
Αυτοί, που έθρεψε με μάννα στην έρημο, φέρουν στο Σωτήρα χολή μαζί με όξος.
Ω πόσο μεγάλη είναι η παραφροσύνη και το χριστοκτόνο μίσος, εκείνων που σκότωναν τους προφήτες!
Ο δόλιος Ιούδας, που πούλησε τονΡύστη (το Σωτήρα), έγινε αιχμάλωτος (του διαβόλου).
Κατά το Σολομώντα, είναι βαθύς βόθρος το στόμα των παράνομων Εβραίων (απ΄ αυτό προέρχονται μόνο ηθικές ακαθαρσίες).
Στο διεστραμμένο δρόμο που πάνε οι παράνομοι Εβραίοι, υπάρχουν αγκάθια μόνο και παγίδες.
Αγκάθια και παγίδες οι δρόμοι του αθλίου, παράφρονος Ιούδα.
Στον πυθμένα του Άδη ρίχτηκε ο προδότης, σε λάκκο καταστροφής.
Οι σταυρωτές σου, Λόγε, υιε του Θεού, Παμβασιλέα, θα καταστραφούν όλοι (μαζί με τον Ιούδα).
Σε λάκκο καταστροφής (στην κόλαση) θα χαθούν όλοι οι άνδρες των αιμάτων (οι φονιάδες).
Ποτίστηκες με ξύδι και χολή, ευσπλαχνικέ Θεέ μου, καταργώντας την παλαιά γεύση (του καρπού της παρακοής).
Στερεώθηκες (με καρφιά) επάνω σε ικρίωμα (τον σταυρό), εσύ, που παλαιά σκέπαζες το λαό σου (στην έρημο) με φωτεινή στήλη νεφέλης (καθοδηγώντας τον στην περιπλάνησή του).
Ανάστα (εκ των νεκρών), ευσπλαχνικέ Κύριε, ανασταίνοντας κι εμάς από τα σκοτεινά βάραθρα του Άδη.
Ειρήνη στην Εκκλησία και στο λαό σου σωτηρία, δώρισε με την Ανάστασή σου Κύριε.
Υποσημείωση :
1. Στις 2 Φεβρουαρίου η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία μας εορτάζει την Δεσποτική εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου δηλαδή, το γεγονός πως ο Χριστός σαράντα ήμερες από την κατά σάρκα Γέννηση Του, προσφέρθηκε στον Ναό, σύμφωνα με τα καθιερωμένα από τον νόμο. Και επειδή στον Ναό του έγινε υποδοχή από πνευματοφόρους ανθρώπους, και τον πήρε στην αγκαλιά του ο γέροντας Συμεών, ο οποίος, μάλιστα, είχε πληροφορία από το Πνεύμα του Θεού ότι δεν θα πεθάνει πριν δει τον σωτήρα του κόσμου, γι' αυτό και λέγεται Υπαπαντή. Η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μία από τις δώδεκα μεγάλες εορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας («Δωδεκάορτον»).
Το Απολυτίκιον της εορτής, Ἦχος α’:
«Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἠμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἠμῶν, χαριζόμενον ἠμὶν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.»
