Δε μέτρησαν απόντες οι αισθήσεις.
Δεν έπεσα σε πλάνη, δε φαντάστηκα,
αλήθειες έζησα χθες βράδυ στις εννιά.
Είδα επώνυμους στο στάδιο κι ανώνυμους.
Είδα και φοιτητές πολλούς μαζί και μαθητές.
Είδα μεσόκοπους και νέους και νεότερους.
Είδα ζευγάρια, οικογένειες, παιδιά.
Καλοντυμένους είδα, όμως και απλούστερους.
Είδα περήφανους πολλούς, όμως και ταπεινούς.
Είδα αυτούς που από νωρίς-νωρίς ξεπρόβαλαν.
Είδα κι αυτούς που τέλειωσαν πριν λίγο απ΄ τη δουλειά.
Πρόσωπα είδα γελαστά, γλυκά, χαρούμενα.
Μάτια να λάμπουν σα διαμάντια φωτεινά.
Χείλη να τραγουδούν όλα μαζί, ίδιο το νόημα.
Ιδιο σκοπό οι ψυχές μας βάζουν, σταθερά.
Σα Δεύτερη Ανάσταση ένιωσα, σα πανδαισία.
Στο Πάσχα του Καλοκαιριού, θαύμα λατρεία.
Οι άνθρωποι ενώθηκαν σε ιερό σκοπό.
Το πνεύμα μας το ανθρώπινο σε δρόμο θεϊκό.
Παράγοντες και άγνωστοι, βοηθοί, εθελοντές.
Αθόρυβοι και ταπεινοί και πρωταγωνιστές.
Συντεταγμένες και κοινές προσπάθειες πολλές,
το αποτέλεσμα λαμπρό, δώρο λαού για το λαό.
Άγγελος Αγγελίδης
Κατερίνη 16-08-2023
