Σαράντα ημέρες μετά την γέννησή Του η Παναγία και ο μνηστήρας Της Ιωσήφ, σύμφωνα με τον μωσαϊκό νομό οδήγησαν τον νεογέννητο Χριστό εις τον ναό των Ιεροσολύμων. Έτσι προβλεπόταν από τον νόμο. Αν το πρωτότοκο παιδί ήταν αγόρι αφιερωνόταν εις τον θεό και οι γονείς του ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες πρόσφεραν ως θυσία ή δυο τρυγόνια ή ένα ζεύγος περιστεριών.
Τον Χριστό υποδέκτηκε ο υπερήλικας Προφήτης Συμεών, ο οποίος είχε λάβει υπόσχεση από τον Θεό ότι πρώτα θα δει τον Σωτήρα του κόσμου και μετά θα πεθάνει. Ο υπέργηρος και Δίκαιος Συμεών από το Άγιο Πνεύμα ογηγηθείς βρέθηκε εις τον ναό και δέκτηκε εις την αγκαλιά του τον Χριστόν τον ευλόγησε και είπε «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριον σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών. Φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ»(Λουκ. Β΄25-32) . Ομολόγησε δηλαδή ότι μετά χαράς κλείνει τους οφθαλμούς του εις τον θάνατο αφού αξιώθηκε να δει τον σωτήρα του κόσμου δηλαδή τον Ιησούν Χριστό.
Παρόντες ήσαν η μητέρα Του η Παναγία και ο Δίκαιος Ιωσήφ, τους οποίους ευλόγησε και απεθυνόμενος προς την Αειπάρθενο Θεοτόκο προέβλεπε το πάθος του Κυρίου και τον πόνο που θα νοιώσει Αυτή βλέποντας τον Υιό Της σταυρωμένο, με τους λόγους «Και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί». Πράγματι οι προφητείες του Συμεών επαληθεύτηκαν.
Αφού έγιναν τα υπό του νόμου προβλεπόμενα ο Κύριος με την μητέρα Του Παναγία και τον Ιωσήφ επέστρεψαν εις την πόλη Ναζαρέτ και ο μικρός Ιησούς μεγάλωνε πληρούμενος σοφίας και χάρη Θεού ήταν εις αυτόν.
Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός
