γι’ αυτό κι έχει καθιερωθεί να τιμάται κάθε χρόνο στις 9 Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού. Μέσω του ετήσιου εορτασμού επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας σημαντικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.
Η γλώσσα είτε ως προφορικός είτε ως γραπτός λόγος έχει άμεση σύνδεση με όλες τις εκφάνσεις της ζωής, από την απλή καθημερινή επικοινωνία του ανθρώπου μέχρι την ανάπτυξη κι έκφραση υψηλών διανοημάτων. Τέτοιου είδους διανοήματα διατυπώθηκαν και καταγράφηκαν και στη δική μας γλώσσα, την ελληνική. Ρητορική, ποίηση, πεζογραφία, θεολογία, ιστορία, φιλοσοφία, επιστήμη είναι μερικά από τα πεδία που αναπτύχθηκαν χάρη σ’ αυτήν.
Η ιδιαιτερότητα και ο έξοχος χαρακτήρας της ελληνικής γλώσσας καταδεικνύεται όχι μόνο από το λεξιλογικό της πλούτο, την πολυσημία της, αλλά κυρίως από το γεγονός ότι έχει μακραίωνη κι ενιαία παράδοση. Η ελληνική γλώσσα γνώρισε υψηλή καλλιέργεια κι έγινε το μέσο που οδήγησε σε ανώτερες μορφές πολιτισμού. Με αυτήν ορίστηκαν για πρώτη φορά στην αρχαιότητα επιστημονικές και φιλοσοφικές έννοιες, πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα. Στην ελληνική γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και διαδόθηκαν σε όλη την οικουμένη. Με αυτήν εκφράστηκαν αριστουργήματα της παγκόσμιας γραμματείας από τα ομηρικά έπη μέχρι τα νεότερα λογοτεχνικά έργα.
Η ελληνική γλώσσα αποδεδειγμένα έχει επιδράσει σε άλλες γλώσσες στο πέρασμα των αιώνων. Χιλιάδες ελληνικές λέξεις έχουν καταστεί λέξεις του διεθνούς λεξιλογίου ως ελληνικά δάνεια στις γλώσσες άλλων χωρών συμβάλλοντας στον εμπλουτισμό τους. Έχει δεχθεί, βέβαια, και η ελληνική επιδράσεις από άλλες γλώσσες κι αυτό είναι κάτι που συνέβη πολύ φυσιολογικά λόγω των μεταβαλλόμενων ιστορικών και κοινωνικών συνθηκών, αφού η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός που μεταλλάσσεται κι εξελίσσεται κατά το πέρασμα του χρόνου, χωρίς όμως να χάσει τον ιστορικά ενιαίο χαρακτήρα της στη διαχρονία.
Η αξία και η οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας αποτυπώνεται και στο γνήσιο θαυμασμό που έχουν εκφράσει οι ξένοι μελετητές για το εύρος, την αίγλη και το κύρος της. Από τους πρωτοπόρους Μ. Βέντρις και Τζ. Τσάντγουικ που αποκρυπτογράφησαν τη γραμμική Β κι απέδειξαν ότι πρόκειται για ελληνική γραφή μέχρι τον σύγχρονο σπουδαστή που μαθαίνει νέα ελληνικά. Αξίζει, σαφώς, να μνημονεύσουμε και τους ακούραστους σκαπανείς του πνεύματος, όλους τους ανθρώπους των γραμμάτων που την υπηρέτησαν διαχρονικά, ανέδειξαν την ελληνική γλώσσα κι αναδείχθηκαν μέσα από αυτήν.
Τέλος, όλοι εμείς, που αξιωθήκαμε να ομιλούμε μια τέτοια γλώσσα, χαιρετίζουμε τη σημερινή μέρα με αίσθημα ευθύνης και με αγάπη για τη γλώσσα μας, καθώς η ελληνική είναι ο βασικός φορέας της ταυτότητάς μας, διακριτικό γνώρισμα του πολιτισμού μας και δηλωτικό στοιχείο της παιδείας μας.
Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας
Δρ. Γεώργιος Χρ. Μακρής
