Σεβασμός στα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, που μας σερβίρουν το καφεδάκι μας, τον κρύο χυμό, την παγωμένη μπύρα, στις ξαπλώστρες μας στην παραλία.
Σεβασμός στα παιδιά που ντάλα μεσημέρι, μέσα στην καυτή άμμο είναι δίπλα μας πρόθυμα να μας εξυπηρετήσουν με χαμόγελο και ευγένεια.
Σε αυτά τα παιδιά που αντί για ανέμελες διακοπές, γλέντια και έρωτες , αντί να χαίρονται τα νιάτα τους, βρίσκονται με δωδεκάωρα στον καυτό ήλιο και αποζητούν αντί βραδινής εξόδου έναν λυτρωτικό ύπνο.
Στα παιδιά που πολλοί είναι μαθητές και μαθήτριες, φοιτήτριες και φοιτητές και αντί για διάβασμα μοχθούν για το χαρτζιλίκι τους και πολλές φορές βοηθώντας το οικογενειακό τους εισόδημα.
Στα παιδιά που στο ξεκίνημα της ζωής τους βρίσκονται με απορρυθμισμένες σχέσεις εργασίας, πολλές φορές χωρίς βασικό μισθό, χωρίς ασφάλιση, χωρίς αμοιβή για τις υπερωρίες, μπορεί και χωρίς ρεπό, αμειβόμενοι ακόμα και με μαύρα, μιας και όπως εύστοχα είπε μια φίλη «τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στην Ελλάδα όλα επιτρέπονται».
Στα παιδιά που αν δουλεύουν μακριά από το σπίτι τους μπορεί να κοιμούνται σε παράγκες, διαδρόμους, αποθήκες, σε σκηνές ή όλοι μαζί σε λυόμενα, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής.
Στα παιδιά που αν δουλεύουν μακριά από το σπίτι τους μπορεί να κοιμούνται σε παράγκες, διαδρόμους, αποθήκες, σε σκηνές ή όλοι μαζί σε λυόμενα, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής.
Στα παιδιά που βλέπουν με απορία την απουσία των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών, που και όταν εμφανίζονται, εξαντλούν τον έλεγχο κοιτάζοντας χαρτιά, συζητώντας με τα αφεντικά και απολαμβάνοντας ένα παγωμένο ρόφημα και αυτό κερασμένο.
Στα παιδιά που βλέπουν ένα σύστημα να τους έχει εγκαταλείψει, να τους έχει στην απέξω.
Στα παιδιά που με αυτές τις καταστάσεις και συμπεριφορές θα ψάξουν αύριο μια καλύτερη ζωή εκτός συνόρων, αναζητώντας αυτόν τον σεβασμό και αυτές τις συνθήκες εργασίας και την ποιότητα ζωής που το σύστημα μας τους στερεί.
Στα παιδιά πού και οι γονείς με πόνο θα στέρξουν στο να αναζητήσουν εκεί μια καλύτερη ζωή ενώ οι εργοδότες θα γκρινιάζουν για την μη εύρεση χεριών την ίδια στιγμή που θα αναζητούν φτηνά και απλήρωτα χέρια στους επόμενους νέους, στους μετανάστες και σε κάθε αδύναμο.
Στα παιδιά που βλέπουν ένα σύστημα να τους έχει εγκαταλείψει, να τους έχει στην απέξω.
Στα παιδιά που με αυτές τις καταστάσεις και συμπεριφορές θα ψάξουν αύριο μια καλύτερη ζωή εκτός συνόρων, αναζητώντας αυτόν τον σεβασμό και αυτές τις συνθήκες εργασίας και την ποιότητα ζωής που το σύστημα μας τους στερεί.
Στα παιδιά πού και οι γονείς με πόνο θα στέρξουν στο να αναζητήσουν εκεί μια καλύτερη ζωή ενώ οι εργοδότες θα γκρινιάζουν για την μη εύρεση χεριών την ίδια στιγμή που θα αναζητούν φτηνά και απλήρωτα χέρια στους επόμενους νέους, στους μετανάστες και σε κάθε αδύναμο.
Αυτά τα παιδιά είναι στα πόδια μας, πρόθυμα και πρόσχαρα, παρ όλες τους τις δυσκολίες και αυτά τα παιδιά ας τα σεβαστούμε ανταποδίδοντας τουλάχιστον το χαμόγελο και την ευγένειά τους.
Υ.Γ.
Υ.Γ.
Όσο για τους ελεγκτικούς μηχανισμός ( ΕΦΚΑ, Αστυνομία, επιθεώρηση εργασίας κλπ) θα είχε ενδιαφέρον να μας πουν όχι μόνο πόσους ελέγχους έκαναν αλλά και πόσες είναι οι επιχειρήσεις π.χ. στις πλαζ της Πιερίας, πόσοι είναι οι εργαζόμενοι σε αυτές, πόσες είναι οι ημέρες ασφάλισης συνολικά, και πόσες οι αποδοχές. Και τα στοιχεία αυτά ( τα περσινά τουλάχιστον) υπάρχουν και μπορεί εύκολα να αντληθούν. Είναι βέβαιο ότι δεν θα αντιστοιχεί ούτε ένα ένσημο την ημέρα σε κάθε επιχείρηση για το διάστημα 20 Ιουνίου ως είκοσι Αυγούστου. Και τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν το νόημα των ελέγχων που δήθεν έκαναν.
