τον Αρχηγό Γρίβα Διγενή, τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη και στα άλλα παλικάρια που έδωσαν την ψυχή και την ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία της Κύπρου.
ΛΕΦΕΔ: «Ποιοι ήταν αυτοί οι τρελοί; Ποιοι ήταν αυτοί οι σχεδόν άοπλοι που τα έβαλαν με την υπερδύναμη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας; Γιατί αποτόλμησαν τον άθλο και δεν έκατσαν "ήσυχοι" και "ήρεμοι" για να "μην ενοχλούν"; Ποιος μπορεί να τους καταλάβει;»
Διαβάζουμε από το έργο του Πνευματικού Καθοδηγητή του Αγώνα, που όρκισε όλους τους Αγωνιστές του κάτω από την περίφημη εικόνα του Κισσονέργη. Διαβάζουμε από τον Παπα-Σταύρο Παπαγαθαγγέλου και το βιβλίο: «Η Μαρτυρία Μου – Πώς Έζησα την Προπαρασκευή και τον Αγώνα της ΕΟΚΑ»:
«...Κάθε μεγάλο έργο προϋποθέτει και μια ανάλογη προπαρασκευή. Όλα τα μεγάλα έργα έχουν προετοιμασία. Κι ο Αγώνας της 1ης του Απρίλη του 1955-59, που αναλήφθηκε για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό και την ΕΝΩΣΗ με τη Μάνα Ελλάδα, υπήρξε μεγάλο έργο. Ένα έργο τεράστιο σε διαστάσεις. Ένα έργο υπεράνθρωπο, ή όπως θα το ονόμαζε κάποιος: Έργο τρέλας!
Ορόσημο στην εθνική μας ιστορία και χρυσή σελίδα στην ιστορία της Κύπρου αποτελεί ο Αγώνας 1955-59 για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΕΝΩΣΗ με τη Μάνα ΕΛΛΑΔΑ!»
Αυτοί οι τρελοί, λοιπόν, είχαν τον ύψιστο λόγο: την Ελευθερία.
Αυτοί οι τρελοί, λοιπόν, είχαν το ύψιστο κίνητρο: την Ελλάδα.
Αυτοί οι τρελοί, λοιπόν, κάθε άλλο παρά άφρονες ήταν, το αντίθετο, ήταν «νούσιμοι» (μυαλωμένοι) όπως θα έλεγαν και οι Κύπριοι Αδελφοί μας. Ήταν συνεπείς και υπεύθυνοι διότι προετοιμάστηκαν και η προετοιμασία ήταν πολυετής και κοπιώδης, ήταν πνευματική, ψυχολογική και σωματική.
ΕΜΕΙΣ, λοιπόν, οι υπεύθυνοι Έλληνες και υπεύθυνες Ελληνίδες της Λ.ΕΦ.Ε.Δ. μπορούμε να τους καταλάβουμε αυτούς τους τρελούς, διότι και εμείς έχουμε ταχθεί να προετοιμαζόμαστε υπεύθυνα, σιωπηλά, ψυχολογικά, σωματικά, αποτελεσματικά κι ας μας λένε και εμάς τρελούς.
Προετοιμαζόμαστε για όταν χρειαστεί. Προετοιμαζόμαστε για να βροντοφωνάξουμε αν χρειαστεί τους στίχους του Κύπριου ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη:
«...Η Ρωμιοσύνη εν Φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψη. Η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει».
Διαβάζουμε από το έργο του Πνευματικού Καθοδηγητή του Αγώνα, που όρκισε όλους τους Αγωνιστές του κάτω από την περίφημη εικόνα του Κισσονέργη. Διαβάζουμε από τον Παπα-Σταύρο Παπαγαθαγγέλου και το βιβλίο: «Η Μαρτυρία Μου – Πώς Έζησα την Προπαρασκευή και τον Αγώνα της ΕΟΚΑ»:
«...Κάθε μεγάλο έργο προϋποθέτει και μια ανάλογη προπαρασκευή. Όλα τα μεγάλα έργα έχουν προετοιμασία. Κι ο Αγώνας της 1ης του Απρίλη του 1955-59, που αναλήφθηκε για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό και την ΕΝΩΣΗ με τη Μάνα Ελλάδα, υπήρξε μεγάλο έργο. Ένα έργο τεράστιο σε διαστάσεις. Ένα έργο υπεράνθρωπο, ή όπως θα το ονόμαζε κάποιος: Έργο τρέλας!
Ορόσημο στην εθνική μας ιστορία και χρυσή σελίδα στην ιστορία της Κύπρου αποτελεί ο Αγώνας 1955-59 για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΕΝΩΣΗ με τη Μάνα ΕΛΛΑΔΑ!»
Αυτοί οι τρελοί, λοιπόν, είχαν τον ύψιστο λόγο: την Ελευθερία.
Αυτοί οι τρελοί, λοιπόν, είχαν το ύψιστο κίνητρο: την Ελλάδα.
Αυτοί οι τρελοί, λοιπόν, κάθε άλλο παρά άφρονες ήταν, το αντίθετο, ήταν «νούσιμοι» (μυαλωμένοι) όπως θα έλεγαν και οι Κύπριοι Αδελφοί μας. Ήταν συνεπείς και υπεύθυνοι διότι προετοιμάστηκαν και η προετοιμασία ήταν πολυετής και κοπιώδης, ήταν πνευματική, ψυχολογική και σωματική.
ΕΜΕΙΣ, λοιπόν, οι υπεύθυνοι Έλληνες και υπεύθυνες Ελληνίδες της Λ.ΕΦ.Ε.Δ. μπορούμε να τους καταλάβουμε αυτούς τους τρελούς, διότι και εμείς έχουμε ταχθεί να προετοιμαζόμαστε υπεύθυνα, σιωπηλά, ψυχολογικά, σωματικά, αποτελεσματικά κι ας μας λένε και εμάς τρελούς.
Προετοιμαζόμαστε για όταν χρειαστεί. Προετοιμαζόμαστε για να βροντοφωνάξουμε αν χρειαστεί τους στίχους του Κύπριου ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη:
«...Η Ρωμιοσύνη εν Φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψη. Η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει».
Πηγή:
