Κατερίνη, Κυριακή 9 Μαρτίου 2025, σ' έναν δρόμο της πόλης. Επέστρεφα ποδηλατώντας όταν εντελώς ξαφνικά ένα ηλεκτρικό πατίνι με απίστευτη ταχύτητα με προσπερνάει "ξυρίζοντας" με κυριολεκτικά, αφού αισθάνθηκα ένα ωστικό κύμα αέρα να με χτυπάει από την μία πλευρά με τέτοια δύναμη που με το ζόρι κράτησα την ισορροπία μου, ενώ για χιλιοστά δεν έπεσε πάνω μου, με ότι συνέπειες μπορούσε να έχω και εγώ και ο οδηγός του πατινιού.
Όσοι ήταν αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού, σοκαρίστηκαν και έλεγαν ότι περίμεναν να δουν το πατίνι να πέφτει πάνω μου. Μία ανεπαίσθητη κίνηση μου προς τα δεξιά την τελευταία στιγμή, ήταν αυτό που με έσωσε. Αν η κίνηση μου ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση...
Όσοι ήταν αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού, σοκαρίστηκαν και έλεγαν ότι περίμεναν να δουν το πατίνι να πέφτει πάνω μου. Μία ανεπαίσθητη κίνηση μου προς τα δεξιά την τελευταία στιγμή, ήταν αυτό που με έσωσε. Αν η κίνηση μου ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση...
Ο οδηγός του πατινιού δεν σταμάτησε, μπορεί και να μην κατάλαβε τι έγινε, και συνέχισε την τρελή πορεία του, ενώ λίγα μέτρα μακρύτερα ανέβηκε και στο πεζοδρόμιο, οδηγώντας πάλι με ταχύτητα, αυτή τη φορά ανάμεσα σε πεζούς!
Τον ακολούθησα, όχι για να κάνω φασαρία, αλλά να τον ρωτήσω αν κατάλαβε τι έγινε. Ήταν ένα ανήλικο παιδί όχι παραπάνω από 14-15 ετών. Δεν πήρε χαμπάρι τι έγινε. Του εξήγησα τι μπορούσε να γίνει και πως είχαμε και οι δυο μας άγιο που ήμασταν ζωντανοί. «Να είσαι περισσότερο προσεκτικός στο μέλλον» του είπα. «Η απερίσκεπτη οδήγηση σου μπορεί να αποφέρει πολύ πόνο και δυστυχία τόσο σ' εσένα, όσο και σε άλλους.» Το παιδί, δεν μπορώ να πω, ήταν ευγενικό και ζήτησε συγνώμη. Αλλά δεν κατάλαβε τίποτα, είχε πλήρη άγνοια του περιστατικού. Για αυτόν ήταν μία συνηθισμένη "βόλτα".
Και εδώ είναι το σημαντικότερο. Πώς είναι δυνατόν τέτοιες "σκοτώστρες" να δίνονται να οδηγούνται από ανήλικα παιδιά; Πού είναι η πολιτεία, η αστυνομία, οι γονείς;
Παρόμοια περιστατικά είχαμε και άλλα, αυτή τη φορά όμως με διανομείς φαγητού (delivery) με μηχανάκι. Εδώ δεν φταίει το "μηχάνημα", αλλά ο ίδιος ο οδηγός που δυστυχώς έχουμε διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι τους οδηγούν "τρελά" και απερίσκεπτα. Μια φορά μας χτύπησαν στον αγκώνα, άλλες φορές πέρασαν σαν σίφουνες αριστερά και δεξιά μας! Και εδώ θαύμα ήταν που δεν έγινε κάποιο ατύχημα.
Άλλες φορές, "πέσαμε" πάνω σε οδηγούς 80+ που μας είδαν την τελευταία στιγμή, γιατί οι άνθρωποι απλά δεν μπορούσαν να δουν! Αλλά και γενικά οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν έχουν κανένα σεβασμό στους ποδηλάτες. Τους βλέπουν απλά σαν ένα "εμπόδιο" στον δρόμο τους...
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, επικρατεί μία αναρχία στους δρόμους της Κατερίνης, όπου σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται η "θεία παρέμβαση" για να μην θρηνήσουμε θύματα! Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την κατάσταση των δρόμων της Κατερίνης, τότε οι ικανότητες που πρέπει κάποιος να έχει για να την βγάλει "καθαρή", είναι ικανότητες οδηγού Ράλλυ!
Πώς να αφήσω λοιπόν το παιδί μου να πάει με το ποδήλατο του, στο φροντιστήριο, βόλτα, οπουδήποτε χωρίς να τρελαίνομαι από την αγωνία μου αν θα επιστρέψει σώος και αβλαβής στο σπίτι; Την στιγμή που και εγώ μετά βίας τα καταφέρνω...
