Περιπέτεια που είχε ένα ζευγάρι συμπολιτών μας όταν παραπάτησε σε σπασμένο πλακάκι-λακκούβα η σύζυγος και παρέσυρε σε πτώση και τον σύζυγο και θα απιστήσω για μια ακόμη φορά στη «νέα» Δημοτική μας Αρχή (που μετά από 19 μήνες στις καρέκλες της τοπικής εξουσίας ΔΕΝ είναι πια και τόσο…»νέα») να κάνει κάτι για τον πεζόδρομο που ΔΕΝ κοσμεί πια την γενέτειρά μου αλλά είναι πικρή υπενθύμιση διαχείρισης δημοσίου χρήματος και αδικαιολόγητων κακοτεχνιών προηγούμενων Δημοτικών Αρχόντων.
Πρωί και βράδυ περπατώ στον πεζόδρομο τα τελευταία, σχεδόν 3 χρόνια από το Φθινόπωρο του 2023 που επανέκαμψα στη γενέτειρα μου και με τις λακκούβες και τα σπασμένα πλακάκια, όπου να’ ναι θα αρχίσω να μοιάζω αν όχι με τον κορυφαίο Νουρέγιεφ τουλάχιστο με έναν καλό χορευτή που μόλις πέρασε τα 50 χρόνια ζωής ενώ εγώ ήδη πέρασα τα 80 και τέτοιες φιγούρες χορευτικής ικανότητες όχι μόνο δεν μου ταιριάζουν αλλά εγκυμονούν και κινδύνους.
Και πριν κλείσω αφού το σημερινό μου λακωνικό πιπεράτο αφορά στον πεζόδρομο μια ευγενική παράκληση στους γονείς των παιδιών που ΑΓΝΟΟΥΝ το νόημα της λέξης ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ και οδηγούν όχι μόνο ποδήλατα με μεγάλη ταχύτητα αλλά και μοτοσακό ιδίως τα πολύ επικίνδυνα ηλεκτρικά που ΔΕΝ ακούγονται να τους πληροφορήσουν ότι ο ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ είναι για τους... Πεζούς!
Μαζί με τους γονείς να ενημερώσουν τα παιδιά και τους πιο ώριμους αρσενικούς και θηλυκούς «αμαζόνες-καβαλάρηδες» ποδηλάτων και μοτοσακό και οι Αστυνομικοί μας (ΕΛΑΣ και Δημοτική Αστυνομία) πριν θρηνήσουμε θύματα στον «λανθασμένα» αποκαλούμενο ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ της Κατερίνης.
