Άρχισε να σουρουπώνει.
«Αγόρι μου πετάξου μέχρι το καφενείο να φωνάξεις για φαγητό τον πατέρα σου.» Λέει η μητέρα στο παιδί.
Το παιδί είναι στα δεκατρία κι’ είχε περάσει στο Γυμνάσιο. Στο Γυμνάσιο τότε για να πας έπρεπε να δώσεις εισαγωγικές εξετάσεις. Μόνο οι αριστούχοι πήγαιναν για γράμματα.
Φτάνει στο καφενείο και ο πατέρας μόλις τον βλέπει παίρνει μια καρέκλα από δίπλα και σέρνοντάς την την βάζει δίπλα του.
«Κάθισε» του λέει.
Το παιδί κάθεται στην παρέα του πατέρα.
«Πέρασε στο Γυμνάσιο» λέει με καμάρι!
Ένας απ’ την παρέα απευθύνεται στον μικρό.
«Εσύ που ξέρεις γράμματα παιδί μου, μπορείς να μου πεις τι είναι "Ζωή";»
«Απ’ ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα, "Ζωή" είναι το μεσοδιάστημα μεταξύ γέννησης και θανάτου» αποκρίνεται ο μικρός.
«Να σου πω εγώ ο αγράμματος τι είναι "Ζωή" παιδί μου. "Ζωή" είναι ένας αγώνας, μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό, δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο, για μια υπόληψη. Έτσι και κάνεις το λάθος για ένα δευτερόλεπτο και χάσεις την υπόληψη σου, πάει η "Ζωή" σου!»
«Άνθρωπος χωρίς αρχές κι’ αξίες, είναι καράβι χωρίς πυξίδα!»
«Αγόρι μου πετάξου μέχρι το καφενείο να φωνάξεις για φαγητό τον πατέρα σου.» Λέει η μητέρα στο παιδί.
Το παιδί είναι στα δεκατρία κι’ είχε περάσει στο Γυμνάσιο. Στο Γυμνάσιο τότε για να πας έπρεπε να δώσεις εισαγωγικές εξετάσεις. Μόνο οι αριστούχοι πήγαιναν για γράμματα.
Φτάνει στο καφενείο και ο πατέρας μόλις τον βλέπει παίρνει μια καρέκλα από δίπλα και σέρνοντάς την την βάζει δίπλα του.
«Κάθισε» του λέει.
Το παιδί κάθεται στην παρέα του πατέρα.
«Πέρασε στο Γυμνάσιο» λέει με καμάρι!
Ένας απ’ την παρέα απευθύνεται στον μικρό.
«Εσύ που ξέρεις γράμματα παιδί μου, μπορείς να μου πεις τι είναι "Ζωή";»
«Απ’ ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα, "Ζωή" είναι το μεσοδιάστημα μεταξύ γέννησης και θανάτου» αποκρίνεται ο μικρός.
«Να σου πω εγώ ο αγράμματος τι είναι "Ζωή" παιδί μου. "Ζωή" είναι ένας αγώνας, μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό, δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο, για μια υπόληψη. Έτσι και κάνεις το λάθος για ένα δευτερόλεπτο και χάσεις την υπόληψη σου, πάει η "Ζωή" σου!»
«Άνθρωπος χωρίς αρχές κι’ αξίες, είναι καράβι χωρίς πυξίδα!»
Στράτος Τσιρβούλης
