Η κυβέρνηση της Αυστραλίας πριν λίγο καιρό έδωσε κατά κεφαλή
κάθε νοικοκυριού 1.000 δολάρια ως δωρεάν ενίσχυση με μοναδικό στόχο να αυξηθεί
η αγοραστική δύναμη του πληθυσμού και να στηριχθεί η εσωτερική αγορά. H τάση
αυτή είναι παγκόσμια. Ακόμη και στις ΗΠΑ.
Στο τεύχος Σεπτεμβρίου / Οκτωβρίου 2014 το περιοδικό της
αμερικανικής ελίτ Foreign Affairs δημοσίευσε άρθρο του Mark Blyth και Eric
Lonergan με τίτλο "Τυπώστε λιγότερα, αλλά Μεταφέρετε Περισσότερα: Γιατί οι
κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να δώσουν χρήματα απευθείας στον λαό." Και
όχι στις τράπεζες, που πρέπει επιτέλους οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι
κυβερνήσεις να τις αφήσουν να πτωχεύσουν για να διασωθεί η πραγματική οικονομία
του 99% του πληθυσμού.
Βέβαια, αυτό προϋποθέτει ότι ως χώρα έχεις κατ' ελάχιστο τη
δική σου κεντρική τράπεζα και μια κυβέρνηση που δεν θεωρεί καθήκον της να
ενδίδει στους εκβιασμούς των ισχυρών. Κι ενώ σ' ολόκληρο τον κόσμο έχει
φουντώσει η συζήτηση για το πώς να δοθεί χρήμα στον λαό, αντί για τις τράπεζες
και τις χρηματαγορές, στην Ελλάδα η συμφωνία που πραξικοπηματικά ψήφισε η Βουλή
έχει σαν στόχο:
1. Να αφαιρέσει τουλάχιστον 5.000 ευρώ σε δημόσια περιουσία
από κάθε Έλληνα πολίτη προς όφελος των δανειστών.
2. Να δημεύσει τουλάχιστον 20.000 ευρώ ιδιωτική ακίνητη
περιουσία από κάθε νοικοκυριό προς όφελος των τραπεζών.
3. Να αφαιρέσει γύρω στα 6.000 ευρώ καθαρό ετήσιο εισόδημα
από τα νοικοκυριά στην Ελλάδα με νέους φόρους, περικοπές, κοκ.
4. Να μείνουν μόνιμα άνεργοι άλλοι 300 χιλιάδες μέχρι το
τέλος του έτους, εκτοξεύοντας την πραγματική ανεργία πάνω από το 30% επίσημα.
5. Να κλείσουν άλλοι 200 χιλιάδες επιτηδευματίες μέχρι το
τέλος του 2015, οδηγώντας το 25% της απασχόλησης σε πλήρες αδιέξοδο.
6. Να προστεθούν άλλα 12 χιλιάδες ευρώ επιπλέον χρέος κατά
κεφαλή μέσα στην τριετία. Ακόμη και στα νεογέννητα.
7. Να προστεθοεί άλλο ένα 1 εκατομύριο νοικοκυριά στο ήδη
1,5 εκατομύριο που επιβιώνουν κάτω από το όριο απόλυτης εξαθλίωσης.
8. Να εκτιναχθεί η εξαθλίωση στις παιδικές ηλικίες 0-17 ετών
από το 40% που είναι σήμερα, πάνω από το 50%. Φτάνωντας αισίως στα επίπεδα
παιδικής φτώχειας των πιο κατεστραμένων Αφρικανικών και Ασιατικών χωρών.
Αλλά ευτυχώς! Ευτυχώς, που δεν φεύγουμε από το ευρώ και την
Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί θα αντιμετωπίζαμε τους τρομερούς κινδύνους της
ελευθερίας. Την τρομακτική απειλή να είμαστε εμείς τα αφεντικά του τόπου μας.
Την εξαθλίωση να έχουμε όλοι δουλειά και να απολαμβάνουμε τα ελέη της.
*Τα στοιχεία είναι εκτιμήσεις από την ΕΛΣΤΑΤ με βάση τις έως
σήμερα συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών.
