Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Μετά από 39 χρόνια
ευδοκίμου υπηρεσίας στην Ελληνική Αστυνομία και ανιδιοτελούς συμμετοχής και
προσφοράς στο συνδικαλιστικό κίνημα αυτής, ως πρώην πλέον πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ,
απευθύνομαι σε όλες και όλους εσάς για να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της
καρδιάς μου για τη μακρόχρονη εμπιστοσύνη που επιδείξατε στο πρόσωπό μου, αλλά
και τη βοήθεια που μου προσφέρατε, συμμετέχοντας στον κοινό αγώνα μας, είτε
σταθήκατε απέναντί μου καλοπροαίρετα, είτε διαφωνώντας, είτε επικρίνοντάς με
για τις όποιες επιλογές μου.
Έμαθα στην ζωή μου
να πορεύομαι, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, αγαπώντας και υπηρετώντας τον
συνάνθρωπο από όποια θέση κι αν βρισκόμουν και είχα την εξαιρετική τιμή πριν
από πολλά χρόνια να μπολιαστώ με την ιδέα του συνδικαλισμού για το καλό του
Έλληνα Αστυνομικού και συνακόλουθα του Έλληνα Πολίτη.
Υπήρξα ένας εκ των
πρωταγωνιστών της ιστορικής πορείας για την γέννηση του αστυνομικού
συνδικαλισμού το 1988 και υπέστην μαζί με άλλους συναδέλφους την μήνη της Πολιτείας
τα δίσεκτα χρόνια της παρανομίας, όταν αποφασίσαμε να γυρίσουμε οριστικά σελίδα
και να κάνουμε πράξη τα αναφαίρετα συνταγματικά μας δικαιώματα για ελεύθερη
συνδικαλιστική έκφραση και δράση.
Μετά από σχεδόν έξι
χρόνια αγώνων και δοκιμασιών, το 1994 (Νόμος 2265 της 5ης Δεκεμβρίου 1994), το
όραμα των Αστυνομικών Υπαλλήλων έγινε πράξη. Κατοχυρώθηκαν νομοθετικά οι
συνδικαλιστικές μας ελευθερίες και άνοιξε διάπλατα ο δρόμος της μαζικής
εγγραφής στα τοπικά σωματεία ανά την Ελλάδα όσο και για την διεύρυνση της
Ομοσπονδίας.
Ο δρόμος αυτός ήταν
στρωμένος με αγκάθια, αλλά καταφέραμε να εδραιώσουμε το οργανωτικό μας όχημα
και να κρατήσουμε ως τις μέρες μας άσβεστη τη φλόγα του αγώνα. Παρά τις άπειρες
προσπάθειες αποσυνδικαλισμού και ποδηγέτησης της αγωνιστικής φωνής του Έλληνα
Αστυνομικού, κρατήσαμε ψηλά τη σημαία της ΠΟΑΣΥ, εγγράφοντας θεσμικές και
οικονομικές κατακτήσεις μεγάλης εμβέλειας, πρωτόγνωρες για τα έως τότε
αστυνομικά δεδομένα.
Για να το πω απλά,
δεν αποκτήσαμε απλώς Φωνή. Με τις διαμαρτυρίες και τις δίκαιες διεκδικήσεις
μας, αλλάξαμε τον ρου της αστυνομικής ιστορίας. Ο αστυνομικός, από άβουλο
όργανο των εκάστοτε κυβερνήσεων, ύψωσε το ανάστημά του και διεκδίκησε στον ήλιο
μοίρα, ως αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αποτινάσσοντας από πάνω
του τη ρετσινιά του μπάτσου και του δυνάστη των συμπολιτών μας.
Πετύχαμε σε μεγάλο
βαθμό να γεφυρώσουμε το χάσμα και να συμβάλλουμε στην συμφιλίωση αστυνομίας και
κοινωνίας.
Σήμερα, σε μια
περίοδο γενικευμένης κρίσης θεσμών και αξιών, με τη χώρα στα πρόθυρα της
χρεοκοπίας, έχουμε όλοι ιερή υποχρέωση να αντλήσουμε δύναμη και κουράγιο,
ανατρέχοντας στα διδάγματα της συνδικαλιστικής, ιστορικής μας διαδρομής,
λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά που πετύχαμε τα προηγούμενα χρόνια με αγώνες και
θυσίες, κάποια από αυτά τινάχτηκαν ήδη στον αέρα και άλλα κινδυνεύουν να
χαθούν, στο βωμό της εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. Οι
προσταγές των Μνημονίων και της Τρόικας, τις οποίες πολεμήσαμε με κάθε μέσο τα
προηγούμενα χρόνια, επανέρχονται δυστυχώς πιο πιεστικά και απειλούν να
ισοπεδώσουν ό,τι καταφέραμε να διασφαλίσουμε ως Αστυνομικοί, αλλά και ως
Έλληνες Πολίτες για την Πατρίδα μας.
Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι,
Με την ολοκλήρωση
των εργασιών του 25ου εκλογοαπολογιστικού συνεδρίου, η ΠΟΑΣΥ έκλεισε έναν
ιστορικό κύκλο, ανοίγοντας την ίδια ώρα έναν άλλο, ακόμα πιο απαιτητικό για
όλους μας. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα αντιμετωπίζει σήμερα ιστορικές
προκλήσεις όχι μόνο επειδή επιχειρείται η αφαίρεση ιστορικών κεκτημένων, αλλά
και επειδή απειλείται ακόμα περισσότερο η αξιοπρεπής διαβίωσή μας και
υπονομεύεται το υπηρεσιακό μας μέλλον ως ανθρώπων που έχουμε ορκιστεί να
υπηρετούμε το συνάνθρωπό μας.
Σε μια χειμαζόμενη
κοινωνία, που βιώνει επίσης τις επιπτώσεις της κρίσης, οφείλουμε να λάβουμε
υπόψη μας -πέρα από συντεχνιακές λογικές- το κοινωνικό συμφέρον και να ενώσουμε
τη φωνή μας με τη φωνή κάθε δοκιμαζόμενου συμπολίτη μας. Αυτή ήταν και είναι η
αγωνία μου παραδίδοντας την σκυτάλη του προέδρου στον νέο πρόεδρό μας, τον
Γρηγόρη Γερακαράκο, ο οποίος το ίδιο όπως και όλα τα στελέχη μας, γνωρίζουν
πολύ καλά ότι η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των αστυνομικών, οι καλύτερες
συνθήκες εργασίας, η κοινωνική αναγνώριση, όλα αυτά και τόσα άλλα, δεν
κατακτήθηκαν με απλές επισκέψεις στα υπουργικά γραφεία ή δι' αλληλογραφίας με
την Ηγεσία, αλλά με πολλές προσπάθειες και συγκρούσεις στο δοκιμασμένο δρόμο
του αγώνα.
Αγώνας που έδωσα με
χιλιάδες συναδέλφους, ιδίως με τους μπροστάρηδες και στενούς συνεργάτες, μ'
αυτούς που βρισκόμασταν στη μάχη της διεκδίκησης όταν οι περιστάσεις το
απαιτούσαν, αλλά κυρίως με αυτούς που ήμασταν κάθε μέρα μαζί. Και όλους τους
ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Αποχωρώντας λοιπόν
από την ενεργό συνδικαλιστική δράση, αισθάνομαι υπερήφανος γιατί μοιράστηκα
μαζί σας μεγάλες στιγμές της Ιστορίας του συνδικάτου μας, αλλά και διότι αφήνω
πίσω μου άξιους συνεχιστές μιας λαμπρής διαδρομής.
Δεν ισχυρίζομαι ότι
υπήρξα τέλειος πρόεδρος ούτε ότι διεκδίκησα το αλάθητο. Θα μας κρίνει άλλωστε
όλους κάποτε ο ιστορικός του μέλλοντος...
Στην παρούσα φάση,
ωστόσο, θέλω να εκφράσω την αμέριστη στήριξή μου στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο
και σε κάθε ένα από τα στελέχη του ξεχωριστά, θέτοντας εαυτόν στην διάθεσή τους
όποτε και όπου με χρειαστούν.
Γνωρίζω ότι ουδείς
δικαιούται να εφησυχάζει. Δεν το επιτρέπει άλλωστε η εμπεδωμένη συνδικαλιστική
μας συνείδηση, αλλά και οι προκλήσεις που προβάλλουν απειλητικά στον ορίζοντα.
Το μοντέλο της νέας Αστυνομίας, που οραματιζόμαστε και το στάτους του νέου
αστυνομικού για το οποίο αγωνιστήκαμε όλοι μαζί, εξακολουθούν να αποτελούν το
κυρίαρχο στοιχείο του ενδιαφέροντός μας.
Καλή δύναμη σε όλους
τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που εκλέχτηκαν από το 25ο συνέδριο σε
όλα τα όργανα της Ομοσπονδίας για να συνεχίσουν στον αγωνιστικό δρόμο που είναι
όλοι ταγμένοι.
Καλούς αγώνες και
καλά αποτελέσματα.
poasy.gr
