Με μια πολύ ενδιαφέρουσα και επίκαιρη διάλεξη για το Mακεδονικό Zήτημα από την εποχή του
Πάυλου Μελά μέχρι σήμερα , στα πλαίσια των Αικατερινείων 2015, συνέχισε το έργο
της η Σχολή Γονέων-Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης. Ομιλητής ήταν ο
διακεκριμένος διεθνολόγος-λέκτορας νομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
κ.Βενιαμίν Καρακωστάνογλου. Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε, όπως πάντα, στο
Πνευματικό Κέντρο Κατερίνης, τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου και συνδιοργανωτές ήταν η
Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Πιερίας. Την εκδήλωση πλαισίωσε το Μουσικό Εργαστήρι του Δήμου Δίου
με τη χορωδία των Μικρασιατών Πιερίας, που τραγούδησε τραγούδια των Μάνου
Χατζηδάκη και Μίκη Θεοδωράκη, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Νίκου Πατρή.
Ο ικανότατος ομιλητής άρχισε την ομιλία του αναφερόμενος ιστορικά στη δημιουργία του προβλήματος κατά
τα μέσα του 19ου αιώνα. Προσπάθησε να
φωτίσει κάθε πλευρά του και το συνέδεσε με τους ανταγωνισμούς των μεγάλων
δυνάμεων για την για τον έλεγχο της
Μακεδονίας που ανέκαθεν ήταν ελληνικός χώρος. Το θέμα διατηρήθηκε έκτοτε
από τις μεγάλες δυνάμεις, στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους για τον έλεγχο της
περιοχής και για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Ο ομιλητής ανέτρεξε στις
ρίζες του προβλήματος και ανέλυσε
διεξοδικά τα ιστορικά γεγονότα. Απέδειξε ότι είναι ένα πρόβλημα που
δημιούργησαν τεχνητά οι μυστικές υπηρεσίες την πανσλαβιστών, για τον έλεγχο του
ζωτικού χώρου της Μακεδονίας. Αρχή του προβλήματος υπήρξε ο βουλγαρικός
εθνικισμός, με όχημα την ανεξαρτησία δήθεν της βουλγαρικής εκκλησίας και
εκμεταλλευόμενος την πολυγλωσσία των κατοίκων της περιοχής. Σταθμοί του
προβλήματος ήταν οι ρωσσοτουρκικοί πόλεμοι, το συνέδριο του Βερολίνου και η
συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.
Ο κ.
Καρακωστάνογλου τόνισε ιδιαίτερα τις υπηρεσίες που προσέφεραν στο Μακεδονικό
αγώνα οι ηγετικές μορφές των Γερμανού Καραβαγγέλη, Ίωνα Δραγούμη, Παύλου Μελά,
Προξένου Κορομηλά, καπετάν Κώττα και άλλων. Χωρίς τη συμβολή των Μακεδονομάχων, το
ελληνικό κράτος που αδρανούσε απελπιστικά, ήταν αδύνατο να επιτύχει ουσιαστικά
αποτελέσματα.
Στη συνέχεια ο ομιλητής αναφέρθηκε στην όξυνση του
προβλήματος από την επεκτατική πολιτική
του Τίτο και τις γιουγκοσλαβικές διεκδικήσεις επί της Μακεδονίας,
καθώς και στη μεγάλη κρίση του 1991 με
τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Περιέγραψε τις ατελείωτες συναντήσεις, τις
ατέρμονες συζητήσεις και τους πάσης φύσεως άσχετους διαμεσολαβητές στην επίλυση του προβλήματος.
Έκλεισε την ομιλία του με τη διαπίστωση ότι πρόκειται για
ένα ζήτημα πλαστό, κατασκευασμένο, που αφορά ένα ανύπαρκτο έθνος, μια ανύπαρκτη γλώσσα και μια ανύπαρκτη ιστορία.
