Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας – φιλόλογος
Ουέ τοις υποκριταίς στην Ευρώπη και στην Ελλάδα
Αλήθεια πόσο
δήθεν επιδέξια οι φίλοι μας Ευρωπαίοι, « οι εταίροι» μας προωθούν τα συμφέροντά
τους στα προβλήματα που και οι ίδιοι δημιουργούν συμμετέχοντας στους πολέμους,
που διαλύουν κράτη - έθνη, με αποτέλεσμα τα κύματα μεταναστών και προσφύγων που
με διάδρομο την Ελλάδα οδεύουν προς τις
χώρες της Ευρώπης!
Και να η
«επιδεξιότητά» τους : Ενόψει των προσφυγικών – μεταναστευτικών εισροών άρχισαν
το σίριαλ των απειλών κατά της Ελλάδας για αποκλεισμό της από τη ζώνη Σένγκεν
και σφράγισμα των βόρειων συνόρων της, συνεπικουρούμενοι φυσικά από τις κραυγές
των ΜΜΕ (μέσων μαζικής εξαπάτησης), προκαλώντας
στην Αθήνα έντονο ενοχικό πανικό σ’ όλο το πολιτικό προσωπικό από την
κυβέρνηση Σύριζα- Ανελ μέχρι την αντιπολίτευση. Χωρίς κάποια ένσταση στη βάση
των διεθνών συμβάσεων εισέπραξαν από τις ενλόγω απειλές την εντύπωση ότι η χώρα
μας για ακόμα μια φορά είναι το κακό παιδί της Ευρώπης, που δεν έκανε τα
μαθήματά του και θα αποβληθεί από την τάξη.
Και με
προϋπόθεση τις απειλές οι εταίροι μας
αργά και σταθερά υλοποιούν τους στόχους τους. Και πρώτος τους είναι ο ορισμός
αυστηρών προθεσμιών για τη δημιουργία στην Ελλάδα κέντρων ταυτοποίησης των
προσφύγων, με εντονότερη την απειλή για αποβολή από τη Σένγκεν, αν υπάρξουν
καθυστερήσεις. Και τα κέντρα ταυτοποίησης,
τα περίφημα πια hotspots των προσφύγων δημιουργήθηκαν και οι χώροι
μονιμότερης «φιλοξενίας» μεταναστών καθιερώθηκαν. Τώρα πια οι προηγούμενες
απειλές απομακρύνθηκαν. Η Μέρκελ, ο Γιούνκερ και άλλοι επίσημοι Ευρωπαίοι
εφησυχασμένοι δηλώνουν τώρα πόσο επιζήμιο και παράνομο θα ήταν να αποβληθεί η
Ελλάδα από τη ζώνη Σένγκεν, να κλείσουν τα βόρεια ελληνικά σύνορα και να
συνεργαστεί η Ε.Ε. με μια χώρα – την ΠΓΔΜ- που δεν είναι καν μέλος της, εις
βάρος μάλιστα μια χώρας – μέλους .
Μας δουλεύουν
αβέρτα, αφού έγινε η δουλειά τους. Και αυτά που τώρα λένε οι επιφανείς
Ευρωπαίοι ίσχυαν από την αρχή και ο στοιχειωδώς ενημερωμένος το ξέρει ότι θα
ήταν τεράστια ζημιά για την Ε.Ε. ο αποκλεισμός μιας χώρας – μέλος της από το
χώρο Σένγκεν, που ενδεχομένως να σηματοδοτούσε το ξήλωμα του πουλόβερ της
ενωμένης Ευρώπης. Ουέ λοιπόν τοις Ευρωπαίοις υποκριταίς…
Αλλά και αλίμονο
και για την απόλυτα συμμορφούμενη ελληνική κυβέρνηση στους σχεδιασμούς του
Ευρωιερατείου! Εδώ είναι η στιγμή να εξηγήσουμε τη φρενίτιδα φοβίας που
κατέκλυσε το πανελλήνιο: «θα μας διώξουν απ’ τη Σένγκεν» και να πούμε τι κυρίως
είναι η Σένγκεν. Αυτή η συνθήκη δεν έχει διάταξη που να προβλέπει την εκδίωξη
κράτους – μέλους της απ’ αυτή. Επίσης δίνει τη δυνατότητα σε μια χώρα μέλους
της ενλόγω συνθήκης να επιβάλλει συνοριακό έλεγχο κι όχι αποκλεισμό κρατών, όχι
κλείσιμο συνόρων. Απορούμε γιατί το ΥΠΕΞ της Ελλάδας δεν επέβαλε μέχρι τώρα
συνοριακό έλεγχο – μπορούσε να το κάνει- για να προστατεύεται η χώρα από ύποπτα
στοιχεία που έρχονται δια θαλάσσης ή από την Ιταλία ή γενικώς από την Ευρώπη,
όπως είναι αυτοί ,που στρατολογούνται για τo ΙSIS ( Ισλαμικό κράτος)
Η Σένγκεν είναι
εκείνη η συνθήκη που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, που καθορίζει τη μετακίνηση
ανθρώπινων πληθυσμών από χώρα σε χώρα στα πλαίσια της Ε.Ε. Έτσι μπορεί κάποιος
να αναρωτηθεί γιατί εγώ να εμποδίζομαι, αν θέλω να προτιμώ το διεθνές δίκαιο.
Δεν καταλαβαίνω, γιατί πρέπει να αποφασίζει η Ε.Ε. σα να’ναι εσωτερικό της
ζήτημα το τι θα κάνει με τους πρόσφυγες από τη Συρία ή τη Λιβύη κλπ. Υπάρχουν
Πρωτόκολλα, διεθνείς συνδιασκέψεις, διεθνείς συμβάσεις που προβλέπουν πώς η
διεθνής κοινότητα οφείλει να διαχειρίζεται το προσφυγικό ως διεθνές πρόβλημα,
ούτε ως τουρκικό, ούτε ως ελληνικό ούτε ως ευρωπαϊκό, αλλά ως πρόβλημα διεθνές.
Και δεν καταλαβαίνουμε γιατί όλα τα παραπάνω
διεθνή θέσμια πρέπει να τα καταργήσουμε, επειδή αυτό βολεύει τη Μέρκελ, για να
φτιάξει ένα «σκουπιδοτενεκέ ανθρώπων» στην Τουρκία κι ένα κέντρο διαλογής στην
Ελλάδα, αντλώντας δουλική εργασία για τα επόμενα, ποιος ξέρει, πόσα χρόνια στη
Γερμανία κι όπου αλλού.
Κατά τη γνώμη μας
το προσφυγικό – μεταναστευτικό οφείλει να το διαχειρισθεί ο ΟΗΕ κι από κει και
πέρα η κάθε χώρα θα αναλάβει την ευθύνη της στο μερίδιο που της αναλογεί στο
βάρος του προσφυγικού. Τη στιγμή που γράφουμε πάνω από 1,5 εκατομμύριο
πρόσφυγες τους διαχειρίζεται το κράτος του Λιβάνου, το 25% του πληθυσμού του με
τη συνδρομή του ΟΗΕ. Γιατί και οι κυβερνήτες μας δεν μπαίνουν στη λογική των
διεθνών συμβάσεων; Αυτές προβλέπουν συγκεκριμένη διαδικασία και όταν το
προσφυγικό είναι τεράστιο και δεν μπορεί να το σηκώσει μία χώρα, τότε στο
πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας οι χώρες το μοιράζονται. Αυτό βέβαια σημαίνει
ότι πρώτα και κύρια οι πρώτες χώρες που υποδέχονται πρόσφυγες από μια περιοχή
πολέμου, είναι αυτές που εμπλέκονται στον πόλεμο. Δηλαδή δεν μπορεί να μου
βομβαρδίζει τη Συρία οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία και δεν ξέρω κι εγώ όποια άλλη
χώρα και να υποδέχονται τους πρόσφυγες οι Έλληνες. Και λέμε απερίφραστα και
βεβαίως να υποδεχτεί και η Ελλάδα, αλλά ανάλογα με τις δυνατότητές της ως χώρα.
Πρωταρχικά πρέπει
να υποδεχτούν πρόσφυγες οι Αμερικάνοι. Μας είναι ακαταλαβίστικη η δήλωση του
Ομπάμα: «Εμείς δε θέλουμε πρόσφυγες». Δηλαδή ισοπεδώνουμε μια χώρα κι εμείς δε
θέλουμε πρόσφυγες; Ή ο Ρέντζι της Ιταλίας ισοπέδωσε τη Λιβύη και να μη θέλει
τους Λίβυους πρόσφυγες; Καταλαβαίνει κανείς γιατί οι μεγάλοι της γης δε θέλουν
το διεθνές δίκαιο, που καθορίζει αυτά τα πράγματα, όπως και τη μονομέρεια στην
πληροφόρηση που διακινείται παγκοσμίως. Ουέ τοις υποκριταίς
Αυτό λοιπόν το
τόσο τεράστιο πρόβλημα το προσφυγικό – μεταναστευτικό με την έξοδό μας από τη
Σένγκεν θα μπορούσαμε να το διαχειριστούμε καλύτερα ως Ελλάδα. Και τούτο γιατί
με την έξοδο άμεσα και αναγκαστικά θα πρέπει να τηρηθούν οι διεθνείς κανόνες
και τα Πρωτόκολλα και οι συμβάσεις, που δίνουν λύση σ’ αυτό το πρόβλημα.
Αποχωρώντας από τη Σένγκεν πολλοί λιγότεροι πρόσφυγες θα έρχονταν σε μια
Ελλάδα, που για να συνεχίσουν το ταξίδι τους για την Ευρώπη θα χρειάζονταν
βίζα, οπότε θα επέλεγαν άλλους δρόμους. Η Τουρκία δε θα ’στελνε καραβιές
προσφύγων εδώ, ας τους στέλνει στη Βουλγαρία ή oπουδήποτε αλλού
Όσο για τις
κραυγές ότι με την έξοδο από τη Σένγκεν θα κλείσουνε τα σύνορα, θα εγκλωβιστούν
εδώ χιλιάδες πρόσφυγες, αυτές είναι τουλάχιστον αφελείς πολύ περισσότερο όμως
απέραντα υποκριτικές. Επί τέλους ας παραδεχτούν αυτές οι φωνές ότι οι Ευρωπαίοι
θέλουν να παραμένουν στην Ελλάδα οι
πρόσφυγες λόγω Σένγκεν και λόγω Δουβλίνου 1
και Δουβλίνου 2, συνθήκες σχετικές με το προσφυγικό. Αντιθέτως εάν είναι
έξω από τη ζώνη Σένγκεν η Ελλάδα, δε θα μείνουν εγκλωβισμένοι οι πρόσφυγες στο
χώρο της, γιατί η ελληνική πολιτεία θα αναγκασθεί να χειρισθεί το ζήτημα με
βάση τα διεθνή Πρωτόκολλα, και τις διεθνείς συμβάσεις, οπότε οι πρόσφυγες για
ποιο λόγο να παραμείνουν στην Ελλάδα, τους δίνεις τα σχετικά ταξιδιωτικά
έγγραφα μάλιστα με τη σφραγίδα της Ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ περί προσφύγων και
μεταναστών και πάνε στην ευχή του Θεού
και της Παναγιάς. Θες να πας φίλε στη Γερμανία – πήγαινε εκεί, θες αλλού –
πήγαινε αλλού. Ενώ όντας η χώρα μας
εντός της Σένγκεν μάλλον οδεύει στο να πράξει αυτό που πρότεινε ο Θεόδωρος
Πάγκαλος για τους πρόσφυγες: «Να φτιάξουμε στρατόπεδα με τις στοιχειώδεις
ανθρώπινες συνθήκες και να τους
κλείσουμε εκεί». Φυσικά δε μας λέει ο κ. Πάγκαλος, αν θα αναλάβει ο
ίδιος τουλάχιστον εκτός των άλλων το οικονομικό βάρος για την πατρίδα μας της
υποδοχής του μεταναστευτικού – προσφυγικού ρεύματος.
Φθάνοντας στο
τέλος της ανάλυσής μας, θεωρούμε πιεστικά απαραίτητο να αναφερθούμε οπωσδήποτε
σ’ εκείνο το θέμα που ουσιαστικά ανακίνησε τις συζητήσεις περί Σένγκεν όπως και
άλλες, δηλ. το μεταναστευτικό – προσφυγικό. Το προσφυγικό φτάνει στις μέρες μας
να αποτελεί κοινωνική μάστιγα. Χρησιμοποιείται από πολυποίκιλα συμφέροντα ως
μοχλός διάλυσης κρατών – εθνών. Με το θέμα «παίζουν» διάφοροι παίχτες όπως
κερδοσκόποι τύπου Σόρος, δουλέμποροι, Μ.Κ.Ο (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), και
κρατικά συμφέροντα.
Ο Ουγγροεβραίος
Σόρος (σπόνσορας του Γ. Βαρουφάκη, της
Ρεπούση, του Ουράνιου τόξου στη Φλώρινα) κερδοσκόπος επενδύει στην
κατάρρευση των οικονομιών της Ευρωζώνης υπό καθεστώς ανοιχτών συνόρων και
αποεθνοποιημένων κρατών. Γι’ αυτό επιδιώκει κάθε χρόνο να φθάνουν μέσω
Ελλάδας 2 εκατομμύρια στην Ευρώπη
πρόσφυγες. Για το σκοπό του χρηματοτοδοτεί διάφορες Μ.Κ.Ο. π. χ. την Open
Society και τις θυγατρικές της, που υποστηρίζουν πρόσφυγες με συνθήματα ( το
είδαμε το Καλοκαίρι στη Μυτιλήνη) σε πανό: ( Νο borders – no nations Όχι σύνορα
– Όχι έθνη. Με αυτόν τον τρόπο υποδέχονται οι Μ.Κ.Ο. τους δύσμοιρους πρόσφυγες,
τη στιγμή που λόγω πολέμων διώχνονται από την πατρίδα τους και διεθνώς πρέπει
να προστατευτούν, για να ξαναγυρίσουν, είναι απαράδεκτο να ακούνε: (Όχι σύνορα
- Όχι έθνη). Οι Μ.Κ.Ο συνδέονται με το κύκλωμα υπό επίσημη κρατική προστασία δουλεμπορίου
στην Τουρκία. Καραβιές προσφύγων έρχονται απ’ εκεί, για να τους προωθήσουν οι
Μ.Κ.Ο. Το χρήμα ρέει άφθονο και οι « συστημικές » τράπεζες πρόθυμες να το ξεπλύνουν. Όσο για τη
Μέρκελ αυτή επωφελείται από τους πρόσφυγες. Μ’ αυτούς θα ρίξει τα εργατικά
μεροκάματα. Και την Ελλάδα θέλει να τη χρησιμοποιεί ως δεξαμενή ελεγχόμενων εισροών προσφύγων: (
Παίρνω τώρα τόσους…τους επιστρέφω, όποτε κρίνω, για να μην αποκτούν εργασιακά
δικαιώματα… κλπ)
Ενδεικτικά
αναδείξαμε τη λειτουργία των Μ.Κ.Ο. στο προσφυγικό. Ο ρόλος τους είναι αδιόρατα ύποπτος και πολλαπλά επικίνδυνος, αν θυμηθεί κανείς ότι Μ.Κ.Ο.
συνέβαλαν στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς, στην πορτοκαλί επανάσταση στην
Ουκρανία, στην ανατροπή του καθεστώτος στη Γεωργία κλπ., χρηματοδοτούμενες
επίσημα από το αμερικανικό κογκρέσο. Άραγε είναι συμπτωματικό,που ο Πρόεδρος
Πούτιν κήρυξε με νόμο, πριν από κάποιο καιρό, ανεπιθύμητες όλες τις Μ.Κ.Ο. στη
χώρα του. Και η Ελλάδα μας αν ήθελε να είναι σοβαρή και πολιτισμένη χώρα, δε θα
επέτρεπε χρηματοδότηση των Μ.Κ.Ο. ή άμεση σχέση με οργανώσεις που λειτουργούν
αποδειγμένα ως βιτρίνα ξένων μυστικών υπηρεσιών.
Αναφέραμε το
πλέγμα των παραγόντων που «παίζει » γύρω απ’ το προσφυγικό. Και σ’ αυτή την
κατάσταση έρχονται πολιτικές δυνάμεις,αριστερές δυνάμεις εντός της Ελλάδας και
διακηρύσσουν: «Το προσφυγικό είναι πρωτίστως
θέμα ταξικό». Απορούμε πώς η
άποψη αυτή ξεχνά ότι αν απεκδύσουμε το ταξικό από το εθνικό και το κοινωνικό
περιεχόμενό του, τότε μετατρέπει την τάξη σε μάζα, σε όχλο εύκολα
εκμεταλλεύσιμο. Οι άνθρωποι μετατρέπονται σε νομάδες, που δεν μπορούν να
υπερασπιστούν απολύτως τίποτε, όπως ακριβώς δεν μπορούσαν απ’ την εποχή των
τροφοσυλλεκτών οι νομάδες να υπερασπιστούν καμιά πολιτιστική αξία. Γι’ αυτό
στην πορεία του ανθρώπου για κοινωνική εξέλιξη, υπήρξε η μόνιμη εγκατάσταση,
για να ξεκινήσει έτσι ο ανθρώπινος πολιτισμός. Αυτό λέει η επιστήμη Αν
διαβάσουμε τα όσα έγραψε ο Σόρος – το ρόλο του τον αναφέραμε – «Περί Ευρωπαϊκών
ιδανικών: Κάτω τα κράτη – έθνη, ζήτω τα ευρωπαϊκά ιδανικά…», να ανοίξουμε τις
πόρτες, να ανοίξουμε τα σύνορα, να ρίξουμε τους φράχτες, για να ’ρθουν οι
πρόσφυγες , όλες αυτές οι απόψεις είναι καθόλα ταξικές. Απ’ αυτά τολμούμε
να εικάσουμε ότι, είτε ο Σόρος
κατευθύνει ιδεολογικά αυτούς τους αριστερούς
είτε τα « παίρνουν » απ’ το Σόρος. Οι καιροί είναι μπερδεμένοι και πολύ
πονηροί…
Με βαθειά
αίσθηση πατριωτικής προσέγγισης επιχειρήσαμε να εκθέσουμε τις απόψεις μας για
τη Σένγκεν, για το προσφυγικό. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι με την ανάλυσή μας θα
συμβάλουμε ως πατριωτική φωνή σε μια καθαρή πληροφόρηση στον κυκεώνα της
παραπληροφόρησης. Αναπτύξαμε τις γνώμες μας σε μια διεθνιστική διάσταση, επειδή
αναγνωρίζουμε σ’όλα τα έθνη το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης όπως και στο δικό μας
κι όχι να νομαδοποιούνται μέσω της προσφυγιάς. Ως μέλη του Ε.ΠΑ.Μ.( Ενιαίο
Παλαϊκό Μέτωπο) και πατριώτες αγωνιζόμαστε για την πατρίδα μας, ξέρουμε και
σεβόμαστε και θα υπερασπιστούμε την πατρίδα μας και σεβόμαστε και την πατρίδα
των άλλων. Μακριά από μας οι εθνικισμοί που είναι η ιδεολογία της ιθύνουσας
τάξης που καταπιέζει τόσο το δικό της το λαό, ειδικά τις κατώτερες τάξεις, αλλά
ακόμη ασκεί και επεκτατισμό σε βάρος άλλων λαών. Kαταγγέλουμε την συγκυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για εγκληματική αδιαφορία και ρατσιστική συμπεριφορά σε βάρος τόσο
των δύστυχων μεταναστών, όσο και των Ελλήνων πολιτών, με αντίκρισμα την
επιδότηση από την Ε.Ε. Και αυτό καταδεικνύεται με το συνεχιζόμενο δράμα που
εκτυλίσσεται σε βάρος των ανθρώπων αυτών και με το γεγονός της πλήρους
ασυδοσίας των δουλεμπορικών εγκληματικών κυκλωμάτων, χωρίς να λαμβάνεται κανένα
πρακτικό μέτρο έστω περιορισμού τους.
Προειδοποιούμε για τους κινδύνους που ελλοχεύουν με αυτή την υπερσυσσώρευση
στρατιών εξαθλιωμένων για την ίδια την ασφάλεια της χώρας μας και απαιτούμε εδώ
και τώρα καταγγελία της συνθήκης Σένγκεν και των συμφωνιών του Δουβλίνου, με
παράλληλο χτύπημα των δουλεμπορικών κυκλωμάτων μέσα και παρά το κράτος και ταυτόχρονα εφοδιασμό των κατατρεγμένων
αυτών ανθρώπων μέσω της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. με τα κατάλληλα
ταξιδιωτικά έγγραφα για την αποχώρησή τους από τη χώρα μας προς τις χώρες που
δημιούργησαν τις πολεμικές καταστάσεις, ή όπου αλλού επιθυμούν.
Ο
Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ
e-mail: vazakas@sch.gr