Το… θεϊκό ελαιόλαδο από τον Όλυμπο
Σε αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας του νομού Πιερίας
εξελίσσεται η ελαιοκαλλιέργεια, η οποία τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ραγδαία
ανάπτυξη. Είναι μια δυναμική και ανερχόμενη περιοχή, στον ελαιοκομικό τομέα,
καθώς κατέχει την δεύτερη θέση σε παραγωγή ελιάς στην Περιφέρεια Κεντρικής
Μακεδονίας.
Σήμερα, αποτελεί την πρώτη δενδρώδη καλλιέργεια στον νομό,
με περισσότερα από 37 χιλιάδες στρέμματα, που οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην
αναδιάρθρωση των καλλιεργειών μετά την εγκατάλειψη της καπνοκαλλιέργειας.
Οφείλεται, επίσης, στην προσαρμοστικότητα της ελιάς να
αντέχει στο ψύχος και να αποδίδει σε οριακά περιβάλλοντα με μικρή γονιμότητα,
μεγάλη κλίση και εδαφικές ανωμαλίες. Η ποικιλία που έχει εγκλιματιστεί άριστα
στο μικροκλίμα της περιοχής είναι η Σκοτινιώτικη ή αλλιώς και ντόπια Πιερίας, ή
Ολύμπου, αναφέρει ο κ. Δ. Ρουκάς, MSc Τεχνολόγος – Γεωπόνος, Επιστημονικός
Συνεργάτης της αντιπεριφέρειας Πιερίας.
Η ντόπια ποικιλία μαζί με τις καλλιέργειες σταφυλιού,
ακτινιδίων και κερασιών, αποτελούν το σήμα κατατεθέν των δενδρωδών καλλιεργειών
της περιοχής. Τα τελευταία εννέα χρόνια, φυτεύτηκαν 6.138 στρέμματα ελιές, που
αποτελούν το 1/6 του συνόλου των ελαιώνων της Πιερίας, σημειώνει ο κ. Ρουκάς
και προσθέτει πως η ποικιλία Ολύμπου είναι μεσόκαρπη, μεικτής απόδοσης, δηλαδή
δίνει και ελαιόλαδο και ελιές προς βρώση και μάλιστα η απόδοση σε ελαιόλαδο
φτάνει στο 20% με 22%.
Το ιδιαίτερο πλεονέκτημά της είναι πως όταν γίνεται βρώσιμη,
μπορεί να ωριμάσει στο δέντρο, να τυποποιηθεί και να καταναλωθεί, χωρίς την
χρήση πρόσθετων χημικών ή συντηρητικών. Με πρωτοβουλία της αντιπεριπερειάρχη
Πιερίας, Σ. Μαυρίδου, η ντόπια ποικιλία βρίσκεται στη διαδικασία αναγνώρισής
της ως μια από τις εθνικά καταχωρημένες ποικιλίες. Η ελιά στον Όλυμπο ήταν
αυτοφυές φυτό και η αρχαιολογική σκαπάνη εντόπισε ελαιοτριβεία από τους
αρχαίους ελληνιστικούς, ρωμαϊκούς αλλά και βυζαντινούς χρόνους. Ελαιόδεντρο
ηλικίας 2.000 ετών βρίσκεται στη θέση Παναγιά Σκοτίνας.
Αφροδίτη Χρυσοχόου
