Ποτέ μου δεν συμπάθησα τα δόγματα. Ειδικά στην πολιτική.
Στην
αριστερά βρίσκομαι πολλά χρόνια,από το 1977.
Ξέρω ότι οι περισσότεροι από όσους
θα βρίσκονται αύριο στο Λιτόχωρο δεν με θεωρούν σύμφωνα με το δικό τους μέτρο
ως αριστερό.
Δεν με αφορά γιατί κάτι παρόμοιο μπορεί να σκέφτομαι και εγώ για
αυτούς. Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχθώ και να κατανοήσω είναι το ΓΙΑΤΙ.
Τι
εξυπηρετεί η αυριανή εκδήλωση.Γιατί μετά από 60 χρόνια μία επέτειος που όταν
την διοργανώνουν άλλοι θεωρείται γιορτή μίσους, ενώ η αυριανή γιορτή τιμής;
Έχω το "προνόμιο" να έχω στην οικογένεια μου
νεκρούς και στις δύο πλευρές.
Την γιαγιά μου Δεσποινα Γκουνταμάνη και το θείο μου τον
Μανώλα. Εκτελέστηκαν στο όνομα της αριστεράς. Άφησαν πίσω τους παιδιά αγέννητα .Η
μητέρα μου δεν θυμάται την μητέρα της.
Γιατί;
Όπως και στην άλλη πλευρά ο Μήτσος Ορνιθόπουλος.
Όπως και το
σπίτι του πατέρα μου που το έκαψαν 2 φορές για να προστατευθεί η νομιμότητα.
Άνθρωποι που δεν πείραξαν ποτέ κανέναν.
Γιατί;
Βγάλτε επιτέλους από τα υπόγεια του Περισσού τα αρχεία
σας.Να μάθουμε το πως και το γιατί.
Και ας ζητήσει αύριο ο γραμματέας σας μια
συγνώμη για όσους εκτελέστηκαν
άδικα.
Γιατί οι ιδεολογίες δεν δολοφονούν.
Το ίδιο θα ζητήσω και από τους άλλους.
Και ας είναι αυτή η τελευταία "γιορτή" μίσους ή
τιμής παντού.
Νίκος Ορνιθόπουλος
