Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την πολιτική της, ενώ φτωχοποιεί τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους με συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, παριστάνει τον προστάτη των αδύνατων με παροχές ψίχουλα. Δεν κατάργησε κανένα νόμο των προηγούμενων κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να τους υλοποιεί όλους και επιπλέον πήρε μέτρα φωτιά ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα υπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Αυτή η πολιτική προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων δημιουργεί τη δραματική κατάσταση που ζουν οι άνεργοι, η εργατική τάξη, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι και οι νέες. Με όλους τους νόμους παίρνουν από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα και δίνουν στους μεγάλους επιχειρηματικούς και μονοπωλιακούς ομίλους. Διαμορφώνουν συνθήκες γαλέρας για να στηρίξουν το κεφάλαιο και τις ανάγκες του.
Η κατάργηση του ΕΚΑΣ, το τσάκισμα των συντάξεων ήταν επιλογή όλων των κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ), κατ’ απαίτηση του κεφαλαίου και της ΕΕ.
Τώρα ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση έρχεται και παίζει με τη δυστυχία του λαού. Έκοψε το ΕΚΑΣ από τον πιο φτωχό και του υπόσχεται αντί αυτού κάρτα αλληλεγγύης για συσσίτιο και ασπιρίνες. Προκαλούν τους συνταξιούχους όταν με τον πρόσφατο νόμο που ψήφισαν αφαιρούν 2,4 δις από το ΕΚΑΣ και συνολικά από τους συνταξιούχους στην τετραετία 2016 – 2019 πάνω από 8 δις ευρώ.
Η απάντηση στις ανατροπές και την κοροϊδία είναι η οργάνωση των αγώνων για την ανάκτηση των απωλειών, για τη διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών.
Η εργατική τάξη που παράγει αμύθητο πλούτο, δεν μπορεί να αρκείται στα συσσίτια ή στα 200€ το μήνα ως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Η πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές και για τις ΣΣΕ, που έχει ήδη αγκαλιαστεί από εκατοντάδες εργατικές οργανώσεις, δείχνει το δρόμο του αγώνα. Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα, να κάνουν υπόθεση όλων των εργαζομένων τις διεκδικήσεις αυτές και να μη δείξουν καμία εμπιστοσύνη στις ψευτιές της κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τις απαιτήσεις του ΣΕΒ για τις ομαδικές απολύσεις, την παραπέρα μείωση του κατώτατου μισθού, την περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών, την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, την παραπέρα εργασιακή ζούγκλα που θέλουν να επιβάλλουν.
Αυτή την αντιδραστική πολιτική σε βάρος της πλειοψηφίας της κοινωνίας, επιβάλλει το βάρβαρο σύστημα που αποτελείται από το κεφάλαιο, τα κόμματα που διαχειρίζονται τις ανάγκες τους, άλλους μηχανισμούς καταστολής και επιβολής, καθώς και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που συνδιαλέγονται και συναινούν στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων και στην αντικατάστασή τους με συσσίτια και ψίχουλα.
Αυτό το σύστημα δε μπορεί να στηρίζεται από τα θύματά του. Γι’ αυτό η γραμμή ρήξης και ανατροπής αυτής της πολιτικής είναι η πιο ρεαλιστική και χρειάζεται να αγκαλιαστεί από την πλειοψηφία των εργαζομένων και των εργατικών οργανώσεων. Είναι η καλύτερη απάντηση στο κεφάλαιο, την ΕΕ, την κυβέρνηση και σε όλα τα κόμματα που στηρίζουν αυτή τη στρατηγική.
Αυτός ο δρόμος της αμφισβήτησης και του αγώνα, μπορεί να οδηγήσει και σε εργασιακές, ασφαλιστικές και άλλες κοινωνικές κατακτήσεις.
