Φωνάζατε, παιδιά, <ΚΙ’ΕΚΕΙΝΟΙ>, σας κυνήγαγαν,
Στους δρόμους, στις πλατείες, στα στενά.
Ψυχές που έκαναν λάθη, κραυγές διαμαρτυρίας,
Στιγμές γεμάτες πάθη, άγραφης, λένε ιστορίας.
Τώρα, χαμένοι κάπου εκεί ,ανάμεσα σε διαπλοκές,
Ζητάτε, μέσω κινητών, να βρείτε όλοι αντοχές.
Κομπιούτερ-Selfe- internet, σκέπασαν τις φωνές σας,
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, κομμάτια απ’τις ψυχές σας.
Αχ, ρε παιδιά, ξεχάσατε για πάντα τα όνειρα σας,
Σ’ένα στενό αφήσατε, νύχτα, τα ιδανικά σας,
Αχ, ρε παιδιά, αράξατε, πίσω από ένα γραφείο,
Και στην στιγμή, διαγράψατε, το, "ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ".
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
