Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* – φιλόλογος
A΄ Μέρος
Θα επιχειρήσουμε παρακολουθώντας, όσο μπορούμε τα πολιτικά δρώμενα στην πατρίδα μας να διατυπώσουμε κάποιες απόψεις για το πώς η κυβέρνηση της χώρας μας τα «βρήκε» με τους θεσμούς (δανειστές) και έκλεισε επί τέλους η διαβόητη 2η Αξιολόγηση...
που αναμένονταν να κλείσει από τον τελευταίο χειμώνα κι όλο έπαιρνε παράταση. Όμως τώρα τέλος… Κι άραγε κι όλα καλά; Οψόμεθα…
Λοιπόν ποιος απ’ τους Συνέλληνες όλο το χρονικό διάστημα από τον τελευταίο χειμώνα και πιο πριν δε θυμάται τους βομβαρδισμούς προπαγάνδας από τα ΜΜΕ για τις άοκνες διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης, για να φέρει εις πέρας το ζήτημα της 2ης Αξιολόγησης και να προχωρήσει κάπως περαιτέρω η στήριξη της χώρας μας, που εδώ και εφτά χρόνια διαλύεται από την οικονομική κρίση χρέους. Ενθυμούμαστε, παρόμοια προπαγάνδα ζήσαμε και το 2010 και με το 1ο μνημόνιο και με το 2ο μνημόνιο και με το 3ο. Το τι προκοπή και το τι σωτηρία είδαμε το γνωρίζει ο καθένας στο πετσί του όλα αυτά τα χρόνια.
Όμως πιστεύουμε, ενώ μας κοροϊδεύουν και δε μας το λένε στα ίσια, ότι ο ελληνικός λαός άρχισε από καιρό ήδη να τους αντιλαμβάνεται, δεν πείθεται από την κυβερνητική πολιτική και απογοητευμένος απορρίπτει τις δήθεν σωτήριες ψευτιές της. Θέλουμε να αποκωδικοποιήσουμε στο μέτρο του δυνατού και στο πλαίσιο του άρθρου μας την πολιτική της κυβέρνησής μας σχετικά με τη 2η αξιολόγηση.
Και είμαστε σαφείς: Οι Αξιολογήσεις είναι μια τακτική, για να μπορούν οι θεσμοί (δανειστές) να εκβιάζουν την Ελλάδα, αν έχει πιάσει τους στόχους που οι κυβερνήσεις της συμφώνησαν με τους δανειστές συνυπογράφοντας τα τρία μνημόνια και τις σχετικές δανειακές συμβάσεις. Και λέμε απερίφραστα ότι οι θεσμοί λένε: «Έπιασες» την αξιολόγηση, θα πάρεις την δόση του δανείου σου. Χωρίς τη δόση δεν μπορείς να πληρώσεις το τρέχον χρέος. Απ’ αυτή λοιπόν τη στιγμή αρχίζεις να εκβιάζεσαι και αναγκάζεσαι να πάρεις συγκεκριμένα μέτρα. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση με το που αποδέχτηκε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με πρώτο φιλέτο τη ΔΕΗ, αεροδρόμια, λιμάνια, την περιστολή των δημοσίων δαπανών και την παράδοση του κρατικού ταμείου στους δανειστές (στην ΑΑΔΕ: Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων), εγκρίθηκε από τους θεσμούς (δανειστές) η εκταμίευση δανείου ύψους 8,5 δις για αποπληρωμή της δόσης του Ιουλίου 2017. Καταλαβαίνουμε ότι στόχος της αξιολόγησης δεν είναι η διάσωση της χώρας μας, αλλά η ικανοποιητική επιστροφή κεφαλαίων από εμάς στους δανειστές.
Και αν αναρωτηθούμε πώς ενώ είχαμε να εξυπηρετήσουμε 6,4 δις, γιατί μας έδωσαν 2 δις επί πλέον; Η απάντηση είναι ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει έξτρα υποχρεώσεις έναντι των αρπακτικών, που λυμαίνονται την περιουσία του πριν μνημονίων ελληνικού δημοσίου. Να πώς θα πληρωθούν οι μεγαλοεργολάβοι των ΣΔΙΤ και νέος ο μεγάλος νταβατζής της Ελλάδας επ’ ονόματι Fraport.(Η κρατική γερμανική εταιρεία που αγόρασε ήδη τα 14 ελληνικά αεροδρόμια)
Τώρα όλο αυτό το παραμύθι περί σκληρών διαπραγματεύσεων που διεξήγαγε η «κυβερνησάρα» μας είναι στάχτη στα μάτια και για τον πόλεμο των εντυπώσεων. Και αυτό το τεκμηριώνουμε ως εξής. Αν πάμε στο Χάρβαρτ και επισκεφτούμε το συγκεκριμένο κέντρο, όπου οι Αμερικάνοι εκπαιδεύουν τους μέλλοντες διαπραγματευτές, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν στον καθένα είναι το εξής: Όταν θα πάει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ή πριν πάει, να έχει επεξεργασθεί το λεγόμενο ΒΑΤΝΑ (Βest Alternative to a Negotiated Agreement = Kαλύτερη εναλλακτική λύση σε μια διαπραγματευόμενη συμφωνία), δηλαδή ποια είναι εκείνη η καλύτερη δυνατή εναλλακτική, έναντι αυτού που του προσφέρουν στο τραπέζι. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις σύμφωνα με το πειστικότατο σκεπτικό του κέντρου διαπραγμάτευσης του Χάρβαρτ,διαπραγματευόμενες με τους θεσμούς «αόκνως» δεν έβαλαν στο τραπέζι καμιά εναλλακτική και μετά από κάθε διαπραγμάτευση είχαμε χειρότερη λύση από την προηγούμενη. Πανάθεμα τους διαπραγματευτές μας, δεν είχαν κάτι, τίποτε να τρομοκρατήσουν τους δανειστές μας;
Και παρακολουθούσαμε εναγωνίως τις ολύμπιες διαμάχες «δήθεν» του ΔΝΤ και της ΕΕ ως προς την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους με την ελληνική κυβέρνηση να «μουλαρώνει» δήθεν, ότι δε θα εφάρμοζε τα συμφωνηθέντα μέτρα, αν δε γίνονταν μια κάποια διευθέτηση του χρέους. Το γαϊτανάκι βομβαρδισμού ηλιθιότητας καλά κρατούσε από τον περασμένο χειμώνα μέχρι την απόφαση στις 15 Ιουνίου 2017 του Eurogroup. Kαι μιλάμε έτσι, γιατί οι χειμαρώδεις υποσχέσεις από τα κάθε προέλευσης παπαγαλάκια ότι από τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους «τοκογλύφους» θα προκύψει ρύθμιση του χρέους, ποσοτική χαλάρωση( είσοδος της Ελλάδας στο πρόγραμμα Dragi για φτηνό χρήμα στις τράπεζες), έξοδος της χώρας στις αγορές, αποδείχθηκαν λόγια του αέρα, παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι την αποβίωσή του.
Μα επί τέλους ως πότε έναν ολόκληρο λαό θα τον κοροϊδεύουν. Τους έχει καταλάβει. Έχουν αντιληφθεί ότι, όσο κι αν το κρύβουν οι Συριζοανέλ στις 17/7/15 ψήφισαν νόμο τον 4334, που τονίζει ρητώς ότι καμιά κυβέρνηση της Ελλάδος δεν μπορεί να ζητήσει μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους. Αυτό δυστυχώς αποτελεί νόμο του κράτους. Το μόνο που μπορεί να ζητήσει είναι την επιμήκυνση, (ΟΙ Συριζαίοι τη λένε απομείωση, όμως επιμήκυνση δε σημαίνει απομείωση, σημαίνει αύξηση της περιόδου αποπληρωμής και αύξηση του συνολικού ποσού που θα πληρώσεις, δηλ πιο πολλά χρήματα για περισσότερα χρόνια). Την επιμήκυνση βεβαίως, δηλ. μέχρι π.χ. το 3015 κι εκεί εμείς θα πληρώνουμε και θα είμαστε υπό κηδεμονία και με μνημόνια και στην «καλύτερη χαρά μας» απ’ ό,τι τώρα. Επιπρόσθετα η όλη συζήτηση που γινόταν για ρύθμιση του χρέους, γινόταν για το θεαθήναι, γιατί προϋπήρχε η απόφαση του Eurogroup, της 16 Μαΐου του 2016 που καθόριζε ότι η όποια συζήτηση για το χρέος θα γίνει μετά το 2018, οπότε θα έκλεινε και ο χρόνος του προγράμματος.
Kαι πρέπει να αναφέρουμε και τη ζάλη που βιώσαμε, μέχρι τη 15/6/2017 (κλείσιμο της 2ης Αξιολόγησης, που μας προκάλεσαν οι αντιθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ( Ε.Ε.) και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.) για την ανανέωση της συμμετοχής του Δ.Ν.Τ στο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Και τι δεν ακούσαμε γι’ αυτό. Και αναλύσεις κατέληγαν: Το κακό Δ.Ν.Τ. και η καλή Ε.Ε. για την Ελλάδα. Η ουσία ποιος απ’ τους προστάτες θα μας προστατεύσει ποιος. Όμως σ’ αυτή την ιστορία κάτι που νομικοπολιτικά έχει ουσιαστική σημασία και που δυστυχώς εδώ κανείς δεν το συζήτησε, είναι το εξής:
Στις 17/5/2017 έγινε ακρόαση σε υποεπιτροπή του Κογκρέσου των Η.Π.Α. στη βάση του ποιος ήταν ο ρόλος του Δ.Ν.Τ. στο πρόγραμμα της Ελλάδας. Κι εκεί υποστηρίχτηκε ότι το Δ.Ν.Τ. υπήρξε το «φύλλο συκής» για τους Ευρωπαίους πολιτικούς, οι οποίοι φόρτωσαν το κόστος διάσωσης της Γαλλίας και της Γερμανίας αλλά και των τραπεζών τους και του ευρώ στον Έλληνα εργαζόμενο, τον συνταξιούχο και τον επαγγελματία, χρησιμοποιώντας ως βιτρίνα το Δ.Ν.Τ. Γι’ αυτό η επιτροπή ζήτησε να αποσυρθεί τελείως το Δ.Ν.Τ. από το ελληνικό πρόγραμμα. Με βάση τις προαναφερθείσες διεργασίες φανταζόμαστε προοπτικά τους ρεπουμπλικάνους ξεσηκωμένοι να κατηγορούν τη Λαγκάρντ εξαιτίας της πολιτικής της με Δ.Ν.Τ., όσον αφορά το ελληνικό πρόγραμμα, ότι κινδυνεύουν τα λεφτά των Αμερικανών φορολογούμενων και να πάνε την Δ/ντρια του Δ.Ν.Τ Λαγκάρντ στα δικαστήρια, όπως έγινε και με τον προκάτοχό της δηλ. τον Στρος – Καν;
Όμως, όμως ας μη γκρινιάζουμε η ελληνική κυβέρνηση, πάλι τα κατάφερε έκλεισε και τη 2η Αξιολόγηση. Όμως τι πέτυχε; Πέτυχε οι Ευρωπαίοι και το Δ.Ν.Τ να μας πουν ξεκάθαρα ότι εκπληρώνοντας η χώρα μας τις απαιτήσεις των πιστωτών της, παίρνει 8,5 δις ευρώ – το προαναφέραμε – αλλά μετά το 2018 θα ’χουμε νέο μνημόνιο. Η κ. Λαγκάρντ από τη μεριά του Δ.Ν.Τ. υποσχέθηκε νέο δάνειο 2 δις δολαρίων με την ολοκλήρωση του παρόντος προγράμματος στα τέλη του 2018. Σ’ αυτό το σημείο χρειαζόμαστε πολύ μα πολύ την προσοχή μας: Όταν ακούμε νέο δανεισμό από το Δ.Ν.Τ., αυτό σημαίνει νέο πρόγραμμα με προαπαιτούμενα και conditionalities, δηλ. προϋποθέσεις κηδεμονίας. Οι οικονομολόγοι του πολιτικού μας χώρου του Ε.ΠΑ.Μ. ( Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) εύστοχα προβλέπουν ότι δυστυχώς τέτοια εποχή του χρόνου θα έχουμε και πάλι ένα ανάλογο δράμα «σκληρών διαπραγματεύσεων», προκειμένου η Ελλάδα να τεθεί υπό το καθεστώς ενός νέου μνημονίου, που θα συνοδεύσει τα λεγόμενα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Και το λένε με τόση σιγουριά, γιατί ξέρουν ότι το Δ.Ν.Τ. δεν μπορεί να εκταμιεύσει νέο δάνειο (τα αναφερθέντα 2 δις δολάρια), αν η Ελλάδα δεν αιτηθεί εκνέου ένα νέο πρόγραμμα, σαν αυτά που εφαρμόζονται στη χώρα μας τα τελευταία εφτά χρόνια.
Άρα αυτά που λέει η κυβέρνηση και τα στελέχη της ότι μετά το 2018 θα βγούμε απ’ τα μνημόνια είναι ακόμη ένα ψέμα. Αντιθέτως αποφεύγει να πει τις νέες επιβαρύνσεις για τη χώρα και τους πολίτες με την τελευταία συμφωνία της με τους δανειστές της, που εδραιώνουν πιο επώδυνα την κατάσταση οικονομικής κατοχής, που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας από 2010.
Δε θέλουμε να φαινόμαστε υπερβολικοί, αλλά το Μαξίμου με την τελευταία απόφαση στις 15/6/2017 δε χρειάζεται να δείχνει ότι κυβερνά, αλλά τα πάντα τα έχει εναποθέσει στον αυτόματο πιλότο των «θεσμών» (δανειστών). Για παράδειγμα ο υπουργός οικονομικών έχει μόνο μια αρμοδιότητα, να υπογράφει πίσω από τις κλειστές πόρτες τις συμφωνίες με τους «θεσμούς». Τα υπόλοιπα ανήκουν στην αρμοδιότητα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ). Ενδεικτικά λέμε, δείτε τη φετινή σας φορολογική δήλωση και ψυλλιαστείτε. Αντί της επιγραφής «Ελληνική Δημοκρατία, Υπουργείο Οικονομικών, ΔΟΥ, που υπήρχε μέχρι πέρσι, φέτος έχει άλλη επιγραφή: «Ελληνική Δημοκρατία, Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων».
Και το μόλις αναφερθέν στοιχείο είναι μόνο η αρχή. Όχι μόνο γιατί η συγκεκριμένη «ανεξάρτητη αρχή» δεν υπόκειται σε καμιά δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους ή της ελληνικής δικαιοσύνης, δηλ. διαθέτει υπερσυνταγματική ισχύ, αλλά θα αποφασίζει από μόνη της τη φορολογική και τη δημοσιονομική πολιτική του κράτους. Ο υπουργός και η κυβέρνηση απλά θα υπογράφουν και το κοινοβούλιο θα επικυρώνει… Διαφορετικά «νιξ» δόσεις από τους τοκογλύφους. Πολύ σύντομα η ΑΑΔΕ θα στήσει ιδιωτικό μηχανισμό είσπραξης οφειλών προς το κράτος σε αντικατάσταση των ΔΟΥ. Κι άντε να δούμε σε ποιο δικαστήριο και σε ποια δικαιοσύνη θα βρει κάποιος το δίκιο του, όταν η ΑΑΔΕ από συστάσεώς της δε λογοδοτεί και δεν ελέγχεται από κανέναν εγχώριο συνταγματικό θεσμό. Η μοναδική της αποστολή είναι η τήρηση από τη χώρα μας των δεσμεύσεών της προς τους δανειστές.
Και δυστυχώς δεν επιβαρύνεται η χώρα και ο λαός μόνο με αυτά. Με το νέο μνημόνιο καταργείται για τον Έλληνα κάθε έννοια δικαιώματος στην εργασία και στη σύνταξη. Όλα πια είναι στη δημοσιονομική αίρεση των δανειστών. Με άλλα λόγια δε θα λέμε για μείωση σύνταξης αλλά για ύπαρξη σύνταξης. Η σύνταξη γίνεται παροχή, εάν και εφόσον τα δημοσιονομικά τα τωρινά αλλά κυρίως τα μελλοντικά δεδομένα το επιτρέπουν.
Ακόμη όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας παραχωρούνται στο υπερταμείο (η προς το χειρότερο μετεξέλιξη του ΤΑΙΠΕΔ), δηλ. το FIR, εμπορικά δικαιώματα, η υφαλοκρηπίδα, το σύνολο των αεροδρομίων. Με αυτό το μνημόνιο ο πολίτης δε θα μπορεί να βρει με τίποτε το δίκιο του. Η ΑΑΔΕ με τους υπαλλήλους της θα έχει δικαίωμα προανάκρισης, που θα κρίνουν ποια αποκτήματα θα βγαίνουν σε πλειστηριασμό. Και στους επερχόμενους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ο συμβολαιογράφος θα αντικαθιστά τον ειρηνοδίκη. Τα δικαστήρια θα δικάζουν όχι με βάση τη νομιμότητα, αλλά με βάση τη σκοπιμότητα.
Τι θαυμάσιες εξελίξεις και αλίμονο, κανείς απ’ το δικαστικό σώμα να μη λέει κάτι. Αντιθέτως οι δανειστές έχουν στα χέρια τους γνωματεύσεις δικαστηρίων, του Νομικού Συμβουλίου κ.λ.π, που λένε ότι όλα τα προαναφερθέντα είναι σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι και με τα προηγούμενα μνημόνια αλλά ιδιαιτέρως με το επερχόμενο διαλύουν την άμυνα και την υγεία. Σταματάνε τις μισθολογικές προαγωγές στις ένοπλες δυνάμεις και στην υγεία. Δηλαδή θα μπαίνει ένας γιατρός ανειδίκευτος και θα τελειώνει την υπηρεσία του με το μισθό του ανειδίκευτου, το ίδιο θα συμβαίνει και στους ένστολους. Αυτή η κυβέρνηση έχει ανατρέψει τους συσχετισμούς δύναμης σε βάρος της Ελλάδος από την εποχή των βαλκανικών πολέμων. Και για να τα ανατρέψουμε αυτά, στην πατρίδα μας χρειαζόμαστε μια δημοκρατική πατριωτική κυβέρνηση που θα καθίσει στο σκαμνί, στο φυσικό δικαστή!.., όπως φωνάζει το Ε.ΠΑ.Μ εδώ κι 6 χρόνια όλους, όσοι υπέγραψαν τα μνημόνια.
Δώσαμε μια εικόνα από τις επώδυνες επιπτώσεις του επερχόμενου νέου μνημονίου, νομίζουμε τις σημαντικότερες και τις συνολικές θα τις βιώσουμε με τα λεγόμενα προαπαιτούμενα και τους εφαρμοστικούς νόμους. Κουράγιο!... Η κατάσταση δεν αντέχεται πια…
*O Γιώργος βαζάκας είναι μέλος του ΕΠΑΜ και ήταν
υποψήφιος βουλευτής με το ΕΠΑΜ στις εκλογές του 2015
Κατερίνη 6/7/2017
