Ο ασφυκτικός κρατικός έλεγχος στη ζωή του σχολείου και των εκπαιδευτικών, η λεγόμενη «αξιολόγηση», έχει ανοίξει τα πανιά του, με κυβέρνηση και διοικητικό δυναμικό που στρατεύεται σ’ αυτή την υπόθεση, επιδιώκοντας μάλιστα τη συναίνεση του κλάδου.
Ο καθένας, αντικειμενικά και ανεξάρτητα από προθέσεις, τοποθετείται με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε απαράδεκτη την «πρωτοβουλία» διευθυντή/ριας να ανοίξει και πάλι «πιλοτικά» θέμα «αξιολόγησης» και «απολογισμού εκπαιδευτικού έργου» στις προγραμματισμένες συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων για το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Αναλυτικότερα, η προσωπική «αξιολόγηση» συναδέλφων στο έργο που είχαν αναλάβει και σε προγράμματα, η ανάδειξη των λεγόμενων «καλών πρακτικών» συνθέτουν τακτικές κατηγοριοποίησης συναδέλφων με τα κριτήρια που θέτουν ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ και η κυβέρνηση.
Ιδιαίτερα υπογραμμίζουμε παρεμβάσεις που αφορούν περιεχόμενο μαθημάτων, αλλά και μορφές διδακτικής διαδικασίας και διαχείρισης σχολικών χώρων, μέσα από το γενικό πρίσμα του λεγόμενου «ανοιχτού στην κοινωνία σχολείου».
Υπενθυμίζουμε ότι με αυτήν τη φρασεολογία –και ανεξάρτητα από την ερμηνεία που δίνει ο καθένας- η κυρίαρχη πολιτική θεωρεί το άνοιγμα των σχολείων στις επιχειρήσεις, τη λειτουργία τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια.
Καλούμε τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές να απομονώσουν την «αξιολόγηση» με κριτήριο την υλοποίηση της κυρίαρχης πολιτικής.
Καλές πρακτικές για το λαό και τα παιδιά του είναι η διεκδίκηση ολιγομελών τμημάτων, δημόσιων δωρεάν υποδομών που να καλύπτουν όλες τις εκπαιδευτικές ανάγκες, κάλυψη όλων των κενών με μόνιμο προσωπικό, η γενναία χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, να μην πληρώνεται ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών για λειτουργικές ανάγκες των σχολείων.
Κανείς εφησυχασμός, αγωνιστική εγρήγορση.
Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου
για τη λεγόμενη «αξιολόγηση» και την κινητικότητα.
Αγώνας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά.
Ο καθένας, αντικειμενικά και ανεξάρτητα από προθέσεις, τοποθετείται με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε απαράδεκτη την «πρωτοβουλία» διευθυντή/ριας να ανοίξει και πάλι «πιλοτικά» θέμα «αξιολόγησης» και «απολογισμού εκπαιδευτικού έργου» στις προγραμματισμένες συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων για το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Αναλυτικότερα, η προσωπική «αξιολόγηση» συναδέλφων στο έργο που είχαν αναλάβει και σε προγράμματα, η ανάδειξη των λεγόμενων «καλών πρακτικών» συνθέτουν τακτικές κατηγοριοποίησης συναδέλφων με τα κριτήρια που θέτουν ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ και η κυβέρνηση.
Ιδιαίτερα υπογραμμίζουμε παρεμβάσεις που αφορούν περιεχόμενο μαθημάτων, αλλά και μορφές διδακτικής διαδικασίας και διαχείρισης σχολικών χώρων, μέσα από το γενικό πρίσμα του λεγόμενου «ανοιχτού στην κοινωνία σχολείου».
Υπενθυμίζουμε ότι με αυτήν τη φρασεολογία –και ανεξάρτητα από την ερμηνεία που δίνει ο καθένας- η κυρίαρχη πολιτική θεωρεί το άνοιγμα των σχολείων στις επιχειρήσεις, τη λειτουργία τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια.
Καλούμε τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές να απομονώσουν την «αξιολόγηση» με κριτήριο την υλοποίηση της κυρίαρχης πολιτικής.
Καλές πρακτικές για το λαό και τα παιδιά του είναι η διεκδίκηση ολιγομελών τμημάτων, δημόσιων δωρεάν υποδομών που να καλύπτουν όλες τις εκπαιδευτικές ανάγκες, κάλυψη όλων των κενών με μόνιμο προσωπικό, η γενναία χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, να μην πληρώνεται ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών για λειτουργικές ανάγκες των σχολείων.
Κανείς εφησυχασμός, αγωνιστική εγρήγορση.
Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου
για τη λεγόμενη «αξιολόγηση» και την κινητικότητα.
Αγώνας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ στην ΕΛΜΕ ΠΙΕΡΙΑΣ, το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το Π.Α.ΜΕ.