Η τακτική που εφαρμόζει με τα διάφορα τερτίπια, το ψέμα, τα ιδεολογήματα για να δικαιολογήσει την απληρωσιά είναι γνωστή και απαράδεκτη.
Όπως πάντα, ρίχνει τις ευθύνες πότε σε διάφορα υπουργεία, πότε στη δικαιοσύνη, πότε στις διάφορες υπηρεσίες, κλπ. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης στόχο έχει τα μυαλά των εργαζομένων για να υπηρετήσει το μεγάλο κεφάλαιο.
Εκπαιδεύει τη λαϊκή οικογένεια να προσαρμόζεται συνεχώς στη λογική της μείωσης των απαιτήσεων για να μη σηκώσει κεφάλι. Να μη διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι ότι τους έκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης. Να μην παλεύουν για αυξήσεις, για σταθερή και μόνιμη δουλειά, πολύ περισσότερο να μην παλεύουν για να ανατρέψουν τη σαπίλα της πολίτικης του κεφαλαίου που γεννά φτώχεια, ανεργία, απληρωσιά , εκμετάλλευση, εργατικά εγκλήματα. (Μόνο στην Τοπική Διοίκηση τους τελευταίους μήνες, εξ αιτίας ανύπαρκτων μέτρων ασφάλειας, έχουμε 6 θανάτους). Εκπαιδεύουν τους εργαζόμενους να συμβιβαστούν με την κοινωνία που οικοδομούν η κυβέρνηση, η ΕΕ, ο ΣΕΒ και να υποταχθούν στους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων με «όραμα» την καπιταλιστική ανάπτυξη μέσα από την οποία δήθεν θα χορτάσει ο λαός ψωμί. Είναι το αφήγημα της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός οτι υπουργοί, βουλευτές της κυβέρνησης, ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός, οι δήμοι που ασπάζονται αυτό το αφήγημα, βγαίνουν και δηλώνουν οτι δήθεν συμπαραστέκονται στους εργαζόμενους. Από την άλλη όμως τους αποπροσανατολίζουν, τους οδηγούν στα δικαστήρια για να πάρουν τα δεδουλευμένα τους και γενικότερα για να βρουν το δίκιο τους. Πρόκειται για πολιτικούς απατεώνες οι οποίοι υπονομεύουν το εργατικό κίνημα και, χρησιμοποιούν άριστα το ρουσφέτι, το φόβο, το ψέμα για να χειραγωγήσουν και να ξεκόψουν τους εργαζόμενους από τους αγώνες και τη δράση των σωματείων τους και κυρίως από το ταξικό εργατικό κίνημα.
Απέναντι σ’ αυτήν την τακτική της κυβέρνησης, του εργοδοτικού συνδικαλισμού και των δημάρχων, οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν με το δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο, με τα δικά μας αιτήματα τα οποία δεν χωρούν στα σχέδια των εκμεταλλευτών μας. Μέσα από το Σ.Ι.Υ.Ν.Π, τη Σωματειακή Επιτροπή, να διεκδικήσουμε χωρίς υποχώρηση. *Εδώ και τώρα τα δεδουλευμένα. *Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους συμβασιούχους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. *Επαναφορά όλων των κλαδικών συμβάσεων αυξήσεις .
Σ’ αυτόν τον αγώνα θέση έχουν όλοι οι εργαζόμενοι, μόνιμοι και συμβασιούχοι. Να μην αποδεχτούμε το διαχωρισμό (μεταξύ μόνιμων και συμβασιούχων), ο όποιος υπηρετεί τους κεφαλαιοκράτες και κρατά αιχμάλωτους τους εργαζόμενους στις πολιτικές του κεφαλαίου.
Σ.Ι.Υ.Ν.Π. «Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ»
