Την εκδήλωση πλαισίωσε η χορωδία της Εκκλησίας.
Το παρών στην εκδήλωση έδωσαν ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χαρίλαος Τζαμακλής και ο Δημοτικός Σύμβουλος Γιώργος Ίτσιος.
Το κίνημα ξεκίνησε το 1517 στη Γερμανία από τον Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος καταδίκασε την απόλυτη εξουσία του Πάπα και τα συγχωροχάρτια. Η θρησκευτική μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα οδήγησε στην ίδρυση του Προτεσταντισμού.
«Το Πνεύμα της Ευαγγελικής Μεταρρύθμισης βρίσκει έκφραση στην πιστή ανταπόκριση, στη βιβλική αποκάλυψη ενός κυρίαρχου και λυτρωτή Θεού. Μιλάμε για μια ευσέβεια που δεν ταυτίζεται τόσο πολύ με ιδιαίτερες λέξεις και τύπους λατρείας. Χαρακτηρίζεται από ένα συνδυασμό της επίγνωσης του Θεού με μια επείγουσα αίσθηση αποστολής. Σε απλούστερη μορφή, το πνεύμα της Ευαγγελικής κληρονομιάς είναι η συνειδητοποίηση ότι βρίσκεται κανείς στην παρουσία του Θεού με την πρόσκληση να ζει γι’ Αυτόν, και ο γενικός σκοπός της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας των πρωτεργατών της ήταν να μεταμορφώσει του ανθρώπους σε υπηρέτες του Θεού. Η Ευαγγελική Εκκλησία δεν είναι ένα ρηχό «κίνημα σωτηριολατρίας» προσηλωμένο και προσαρμοσμένο στα δικά μας ενδιαφέροντα. Αντίθετα, η Εκκλησία από τη φύση της είναι στραμμένη προς τα έξω, προς τον κόσμο, με προφητικό λόγο, ευαγγελιστική μαρτυρία και πρακτική υπηρεσία», είπε ανοίγοντας την εκδήλωση ο αιδ. Ιωάννης Υφαντίδης, Ποιμένας της τοπικής Εκκλησίας.
Ομιλίες
Ιωάννης Τσεβάς
Ο κ. Ιωάννης Τσεβάς, υπ. Διδ. Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ανάδειξε το προφίλ του πρωτεργάτη της Μεταρρύθμισης Μαρτίνου Λούθηρου: Ο Μαρτίνος Λούθηρος γεννήθηκε το 1483 στο Αϊσλεμπεν της Σαξωνίας. Αρχικά σπούδασε Νομική αλλά αργότερα εντάχθηκε σε ένα Αυγουστινιανό μοναστήρι και έγινε μοναχός. Στη συνέχεια σπούδασε θεολογία και έγινε καθηγητής της βιβλικής θεολογίας στην Βιτεμβέργη. Η πώληση λυσίποινων (συγχωροχαρτιών) από τον δομηνικανο μοναχό Γιόχαν Τέτσελ, με στόχο την συγκέντρωση χρημάτων για την αποπεράτωση της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη και για την αποπληρωμή των δανείων του τοπικού ηγεμόνα, ήταν η αφορμή για να γράψει ο Λούθηρος τις 95 θέσεις του. Με αυτές εξανίσταται στο εμπόριο της θρησκείας και της συγχώρησης. Αυτό το γεγονός, της συγγραφής των 95 θέσεων έφερε την αλλαγή των θεσμών της Ευρώπης προκάλεσε την δημιουργία της Ευαγγελικής Εκκλησίας και σε σημαντικό βαθμό έφερε την κάθαρση της Καθολικής Εκκλησίας.
Πάρις Παπαγεωργίου
Ο κ. Πάρις Παπαγεωργίου, Διδ. Τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, παρουσίασε τα γεγονότα που ακολούθησαν τις 95 θέσεις του Λουθήρου. Στο επίκεντρο της ομιλίας βρέθηκε η απολογία του Λουθήρου τον Απρίλιο του 1521 ενώπιον του Γερμανού Αυτοκράτορα Καρόλου του Ε΄ και του απεσταλμένου του Πάπα στην πόλη Βορμς, γεγονός που ακολούθησε τον αφορισμό του από τον Πάπα τον Ιανουάριο του 1521. Ο Λούθηρος αρνήθηκε να αποκηρύξει τα συγγράμματά του και δήλωσε: «Η συνείδησή μου είναι αιχμάλωτη στον λόγο του Θεού. Γι’ αυτό δεν μπορώ και δεν θέλω να αποκηρύξω τα έργα μου, διότι δεν είναι ούτε ασφαλές ούτε ωφέλιμο να δρα κανείς ενάντια στη συνείδησή του. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, εδώ στέκομαι, ο Θεός να με βοηθήσει. Αμήν». Η συνέπεια ήταν να καταδικαστεί με αυτοκρατορικό έδικτο ως αιρετικός και να διαταχθεί η σύλληψή του. Ο Λούθηρος απέφυγε τη σύλληψη χάρη στον ηγεμόνα της Σαξωνίας Φρειδερίκο τον Σοφό, ο οποίος του παραχώρησε καταφύγιο. Εκεί ο Λούθηρος ασχολήθηκε με το βασικό του πόνημα, τη μετάφραση της Αγίας Γραφής στα γερμανικά – πράξη ριζοσπαστική και απαγορευμένη εκείνη την εποχή - με στόχο να καταστήσει το Ευαγγέλιο προσιτό και κατανοητό στον απλό άνθρωπο. Η Μεταρρύθμιση είχε ξεκινήσει.
Βίκη Κάλφογλου – Καλοτεράκη
Στην εισήγησή της η κα Βίκυ Κάλφογλου-Καλοτεράκη, λέκτωρ Αρχαίας Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, παρουσίασε και ανέλυσε χαρακτηριστικά κείμενα, στα οποία ο Μαρτίνος Λούθηρος πραγματεύεται τα θέματα «σχέσεις των δύο φύλων- γάμος και οικογένεια», και σκιαγράφησε τον βασικό κορμό των θέσεών του που, όπως καταδείχθηκε, αποτέλεσαν τομή στο κυρίαρχο κοινωνικό και ιδεολογικό πλαίσιο της εποχής του. Στηριζόμενος πάντα στον Λόγο του Θεού ο Λούθηρος διακήρυξε, ότι ο γάμος, η σαρκική ένωση, η συντροφικότητα, η απόκτηση και υπεύθυνη ανατροφή παιδιών συνιστούν μέρος του Σχεδίου του Θεού για την ανθρώπινη προσωπικότητα, ο καθημερινός κόπος των συζύγων υπηρεσία προς τον Θεό. Αντίθετα, δεν θεμελιώνεται βιβλικά η πνευματική υπεροχή της αγαμίας. Όταν επιλέγεται από έναν πιστό άνθρωπο, προκειμένου να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του Θεού και της κοινωνίας, αυτό γίνεται ελεύθερα και συνοδεύεται από μια ειδική δωρεά ευλογίας και Χάριτος του Θεού. Συνεπώς η απαγόρευση του γάμου σ’ αυτούς που κατέχουν υπεύθυνη θέση στην Εκκλησία δεν στηρίζεται βιβλικά. Κατά τον Μαρτίνο Λούθηρο η ανατροφή και εκπαίδευση των παιδιών, η γαλούχησή τους σύμφωνα με τις αρχές του Ευαγγελίου αποτελούν από κοινού ευθύνη των γονέων και ύψιστη προσφορά τους προς το κοινωνικό σύνολο. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδει ο Λούθηρος στην συστηματική εκπαίδευση όχι μόνον των αγοριών αλλά και των κοριτσιών σε σχολεία που οι γονείς και η τοπική ενορία-κοινότητα θα πρέπει να υποστηρίξουν. Αυτά είναι κάποια από τα βασικά σημεία που θίχθηκαν στην εισήγηση και αποδεικνύουν την σημασία της προβληματικής του Μαρτίνου Λούθηρου αναφορικά με τα κρίσιμα και πάντα επίκαιρα αυτά θέματα.
