Του Νικόλαου Ντάμπου.
Εχθές που βγήκα έξω, έβλεπα κόσμο να τρέχουν να προλάβουν τις προσφορές, αποτέλεσμα; Και αυτοί να ταλαιπωρηθούν, αλλά και οι εργαζόμενοι που εργάζονται στις πολυεθνικές εταιρίες, μιας και η ελληνική μικρή επιχείρηση δεν διαθέτει τα μέσα να διαφημίσει τις δικές του προσφορές, γιατί οι πολυεθνικές πολύ απλά τον ‘’εξαφανίζουν’’.
Και τελικά τι έγινε; Προσφορές που φτάνανε τα -20 με 40 ευρώ! Που αυτές οι εκπτώσεις γίνονται κάθε φορά που έχουμε για παράδειγμα τις καλοκαιρινές.
Όλα αυτά γιατί όμως τα κάνουν;;
Ανέφερα για τις ‘’μαύρες μέρες’’ που ζούμε τα τελευταία 14 χρόνια. Και θα ήθελα να ρωτήσω κάποια πράγματα.
1. Όταν ήμασταν στη δραχμή, είχαμε τέτοιου είδους φαινόμενα;
2. Υπήρχαν ατομικές συμβάσεις εργαζομένων, οι οποίες λένε πως θα δουλεύεις 4 ώρες, αλλά ‘’χτυπάς’’ 8ώρη εργασία χωρίς να ξέρεις αν θα πληρωθείς τις υπερωρίες;
3. Όσο ήμασταν στη δραχμή, υπήρχε τόση ακρίβεια στα αγαθά; Τρόφιμα, ηλεκτρικές συσκευές, λογαριασμοί..
4. Γιατί το κόστος ζωής αυξήθηκε, ενώ οι μισθοί μείνανε ίδιοι και πριν το ευρώ, και μετά;
5. Γιατί επέβαλαν με το έτσι θέλω το νόμισμα του ευρώ, χωρίς να ρωτήσουν τον λαό αν το θέλουμε η όχι με δημοψήφισμα;
6. Ποιοι ευθύνονται για όλη αυτή τη κατάσταση που ζούμε τα τελευταία χρόνια μετά την επέλαση του ευρώ;
Να απαντήσω στα ερωτήματα.
Τα κάνουν όλα αυτά, γιατί κοιτάνε πώς να εξαθλιώσουν τον κόσμο. Είδανε ‘’οι φίλοι μας οι γερμανοί’’ πως εμείς κάναμε καταθέσεις όσο ήμασταν στη δραχμή, και έτσι βάλανε την τότε κυβέρνηση (του σημίτη) να αλλάξει το νόμισμα χωρίς την συγκατάθεση του λαού. Βάλανε μια αναλογία 1 ευρώ να ισούνται με 340.75 δραχμές, και με αυτόν τον τρόπο διπλασιάστηκε, η στην χειρότερη τριπλασιάστηκε το κόστος ζωής των πολιτών.
Παραδείγματα; Πολλά..
Το πετρέλαιο θέρμανσης έκανε 62 δραχμές (0.20€) τώρα; 0.90€.
Το ψωμί έκανε τότε 100 δραχμές (0.30€) τώρα; 0.80€.
Οι ντομάτες τότε έκαναν 100 δραχμές, τώρα; 1.50€ 511 δραχμές.
Τυρί Φέτα. Τότε 1.700δρχ, τώρα 10€.
Ακόμα και στην περίπτωση αγοράς αυτοκινήτου ήταν πιο φθηνά τότε σε σχέση με τώρα που έχουμε το ευρώ.
Τότε το αγόραζες με 3.2 εκατομμύρια δρχ, τώρα στην ίδια αντιπροσωπεία το αυτοκίνητο κοστίζει περίπου 4.6εκατομμύρια δραχμές. Δηλαδή πριν το ευρώ κόστιζε 9.400€, και τώρα κάνει 13.700€.
Όσο αφορά τους εργαζόμενους, θα γράψω το εξής.
Κάθε φορά που είχανε εκπτώσεις τα καταστήματα, δεν υπήρχε όλη αυτή η ταλαιπωρία, γιατί πολύ απλά υπήρχε πιο πολύ προσωπικό τότε σε σχέση με το τώρα, που ένας εργαζόμενος καλείται να κάνει περισσότερη δουλειά, αλλά να αμείβεται λίγο, ενώ πριν το ευρώ η εξυπηρέτηση ήταν πιο άμεση, γιατί υπήρχε πιο πολύ προσωπικό. Άρα μικρή η και μηδενική ανεργία.
Και τελειώνω με τον τίτλο του άρθρου..
‘’Άλλοι περίμεναν την Black Friday, ενώ η χώρα ζει ‘’Μαύρες Μέρες’’ εδώ και 14 χρόνια περίπου.’’
Με εκτίμηση
Ντάμπος Νίκος.
