Θέλουμε πίσω τις ζωές μας, τις ελπίδες-τις πνοές μας,
Ότι μας στερήσατε ,όλα αυτά τα χρόνια, με μνημόνια και τις λάθος επιλογές σας.
Δεν είμαστε πελάτες, αγοραστές, ούτε χρήστες υπηρεσιών.
Δεν είμαστε φυγόπονοι, τζαμπατζήδες, ζητιάνοι, μα ούτε και κλέφτες.
Δεν είμαστε ένας Αριθμός Ασφάλισης, ούτε ένα στίγμα σε κάποια οθόνη.
Πληρώσαμε τις υποχρεώσεις μας και με το παραπάνω και είμαστε υπερήφανοι γι’αυτό.
Δεν ζητάμε ειδική μεταχείριση, αλλά, να μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια, τους δικούς μας ανθρώπους και τους φίλους μας, χωρίς να ντρεπόμαστε και με αξιοπρέπεια, γιατί μας στερήσατε ακόμη και αυτή την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, οδηγώντας μας, στις αυτοκτονίες-στην ανεργία-στα συσσίτια, στο έλεος των Τραπεζών, δημιουργώντας την γενιά αστέγων, στα πρόσκαιρα επιδόματα πρόνοιας, η μάλλον αναισθησίας, αφού πρώτα διαλύσατε τις ζωές μας, με τα ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, κατά διαταγή των αφεντικών σας. Τώρα δε, που πλησιάζουν γιορτές, θα συγκεντρωθείτε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, ανοίγοντας σαμπάνιες, που για ακόμη ένα χρόνο, επιτελέσατε το καθήκον σας, στους εκτελεστές αυτού του λαού, που ψάχνει απεγνωσμένα στις ουρές, να δει αν δικαιούται κάτι, από ότι του αρπάξατε όλα αυτά τα χρόνια.
Είμαστε Άνθρωποι, Πολίτες αυτής της χώρας και όχι αριθμοί.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ,ΣΕΒΑΣΜΟ-ΑΛΗΘΕΙΕΣ-ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, μα πιο πολύ,
ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ,ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΣ,ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
