και πολλά άλλα περιουσιακά στοιχεία του κράτους για ένα κομμάτι ψωμί.
Το ελληνικό κράτος δεν μπορούσε να συντηρήσει αυτά τα περιουσιακά του στοιχεία και τα παραχώρησε σε ιδιώτες. Ιδιωτικοποίησε και παραχώρησε κρατικές επιχειρήσεις σε μεγάλες πολυεθνικές με την αιτιολογία της εξοικονόμησης οικονομικών πόρων αλλά και την προοπτική της ανάπτυξης μέσα από τις επενδύσεις των ιδιωτών.
Αυτό και ακόμη πολύ περισσότερα έγιναν και στον καπνικό σταθμό: Οι πολίτες της Πιερίας ανέλαβαν ένα ετοιμόρροπο κτίριο, το ανακαίνισαν χωρίς να επιβαρύνουν το ελληνικό δημόσιο, προστάτευσαν την κρατική περιουσία, της έδωσαν πρόσθετη αξία και στους χώρους αυτούς σήμερα παράγεται πολιτισμός. Ο χώρος αυτός αποτελεί ασπίδα προστασίας για εκατοντάδες οικογένειες οι οποίες ωφελούνται από τις κοινωνικές δομές του.
Αυτό που έκαναν οι πολίτες της Κατερίνης αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και πρέπει πάση θυσία να προστατευθεί. Για τον Καπνικό Σταθμό μιλάει όλος ο κόσμος! Απλά κάποιοι κάνουν πως δεν ακούν!
Σε αντίθεση με τους ανίκανους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να αξιοποιήσουν ακριβοπληρωμένα ακίνητα του ελληνικού κράτους (βλέπε Ολυμπιακές εγκαταστάσεις), μία ομάδα πολιτών κατάφερε να ανακαινίσει ένα εγκαταλειμμένο κτίριο και να το μετατρέψει σε κόσμημα μέσα σε μία πενταετία.
Αυτό δεν είναι επένδυση;
Να λοιπόν γιατί η εθελοντική ομάδα το δικαιούται και πρέπει να ζητήσει τον χώρο αυτό για πολύ περισσότερα χρόνια και όχι μόνο για 25.
Δημήτρης Φωτιάδης
Κάτοικος Θεσσαλονίκης με καταγωγή από την όμορφη Κατερίνη.
