Σε ανακοίνωση της η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων του ΠΑΜΕ σημειώνει:
«Η πλειοψηφία στην Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού που την αποτελούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ (ΠΑΣΟΚ -ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) ολοκλήρωσαν το έγκλημα που ξεκίνησαν το 2012, όταν και άρχισαν το χορό των μειώσεων μισθών και δικαιωμάτων.
Τα ίδια άτομα, οι ίδιες παρατάξεις, επανήλθαν στην χρονιά της απόλυτης αύξησης σε τουριστική κίνηση και έσοδα για να παραδώσουν στους ξενοδόχους ό,τι πιο πολύτιμο έχει η εργατική τάξη: Τον ελεύθερο χρόνο της!
Από 1η Ιούνη μέχρι 30 Σεπτέμβρη κάθε χρόνου θα δουλεύουμε με τη βούλα τους μέχρι θανάτου. Τέρμα τα ρεπό, τέρμα τα ωράρια. Τέρμα κάθε σκέψη για ξεκούραση. Αίσχος!!
Συνάδελφοι συναδέλφισσες
Σε όσους λένε ότι δεν έχει σημασία αυτό που υπέγραψαν κάποιοι «Προύντζοι», «Κούκοι», «Χοτζογλαίοι», «Ευφραιμίδηδες», «Ζημαίοι», «Κοκολακαίοι» και τα άλλα παιδιά της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΜΕΤΑ, γιατί «αυτό συνέβαινε έτσι κι αλλιώς στον κλάδο», τους ρωτάμε ποιος εργαζόμενος δεν θα ήθελε τα δυο του ρεπό, αν ο μισθός του (για 5θημερο-8ωρο) αρκούσε για να ζήσει ο ίδιος και η οικογένειά του; Παρά την προσπάθεια τους να παρουσιάσουν τους εργαζόμενους ότι παρακαλούν για δουλειά χωρίς ρεπό, η αλήθεια είναι ότι το εργατικό κίνημα έχυσε αίμα για να επιβάλει ξεκούραση και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, δηλαδή 5θήμερο και 8ωρο.
Σε όσους λένε ότι με δουλειά την έκτη και έβδομη μέρα αυξάνεται ο μισθός, τους απαντάμε ότι δεν ξέρουν από αριθμητική.
Τον μισθό δεν τον αυξάνει ούτε η υπερωρία, ούτε η δουλειά σε μέρα ανάπαυσης. Τον μισθό τον αυξάνει ο αγώνας να επιβάλουμε να πληρωνόμαστε σαν άνθρωποι κι όχι σαν σκλάβοι. Αλλιώς θα ήμασταν σήμερα πίσω στον 16ο και 17ο αιώνα που δουλεύαμε πάνω από 16 ώρες τη μέρα για ένα πιάτο φαί και ζούσαμε κατά μέσο όρο 40 χρόνια.
Σε όσους πανηγυρίζουν για μια συλλογική σύμβαση που δίνει για το 2018 αύξηση 38 σεντς την ημέρα, ενώ οι ξενοδόχοι το 2017 μοιράστηκαν 41 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, τους λέμε να κάνουν παρέα με τον πρόεδρο των ξενοδόχων κ. Τάσιο, την υπουργό τουρισμού κα Κουντουρά κι όσους ακόμα μας περνάνε για κουτούς λέγοντας ότι «ο διάλογος και η συνεννόηση μπορούν να δίνουν λύσεις με θετικό πρόσημο για όλους». Ότι οι ξενοδόχοι και τα τσιράκια τους «υπηρετούν με συνέπεια τη διασφάλιση της συνεργασίας και της εργασιακής ειρήνης στον τουρισμό».
Σε όσους υποστηρίζουν ότι «καλώς θεσμοθετείται αυτό που εφαρμόζει η αγορά», κι ότι «δεν θα επέλθει καμιά επί της ουσίας αλλαγή», τους ρωτάμε: ποιος είναι ο ξενοδόχος που θα επαναπροσλάβει ή θα διατηρήσει το προσωπικό που είχε, όταν θα μπορεί με λιγότερους να κάνει τη δουλειά του; Δουλειά χωρίς ρεπό για 4 μήνες σημαίνει 30% λιγότερους εργαζόμενους, άρα 30% περισσότερους άνεργους!
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι άθλιοι υπονομευτές των συμφερόντων των εργαζομένων, μεταξύ άλλων, κατηγορούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ότι στα σωματεία που πλειοψηφούμε δεν υπογράφουμε συλλογικές συμβάσεις. Είναι αλήθεια. Δεν θα βάζαμε ποτέ την ταφόπλακα στα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει πολλές γενιές εργαζομένων μετά από σκληρούς αγώνες. Ρωτάμε: ποιος ξενοδόχος θα υπέγραφε συλλογική σύμβαση με σωματεία που πλειοψηφούν αγωνιστές του ΠΑΜΕ όταν έχουν εξασφαλίσει σε πανελλαδικό επίπεδο μισθούς πείνας και ωράρια θανάτου με υπογραφή των υποτακτικών τους;
Να είναι όμως όλοι τους, ξενοδόχοι, κυβέρνηση, εργοδοτικοί κυβερνητικοί συνδικαλιστές σίγουροι για ένα: Το ποτάμι έχει μια ροή και πίσω δεν πάει. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν όχι μόνο συλλογικές συμβάσεις των αναγκών τους, αλλά και την κυριαρχία τους πάνω στον πλούτο που παράγουν. Αυτή τη δύναμη θα την καταλάβουν αργά ή γρήγορα.
Ως τότε, θα συνεχίσουμε σε κάθε περιοχή και χωριό, σε κάθε πόλη και χώρο δουλειάς να οργανώνουμε δυνάμεις, ικανές ποσοτικά και ποιοτικά για να ανατρέψουν το μαύρο μέτωπο πάνω στις ζωές μας.
Να μην γελιούνται από το προσωρινό συντριπτικό χτύπημα που πέτυχαν με τόσο άθλιο τρόπο, κλέβοντας χρόνο από τα παιδιά μας, από την ξεκούραση και τη δυνατότητα να αναπληρώνουμε τη δύναμη που ξοδεύουμε στη δουλειά.
Αργά ή γρήγορα η συλλογική σύμβαση θα έχει την υπογραφή των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και της θέλησής τους για αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα.
Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε έντιμο συνδικαλιστή όχι μόνο να καταγγείλει αυτή τη στάση των συμβιβασμένων δυνάμεων στην ομοσπονδία πού μας φόρτωσε με περισσότερη δουλειά, με ατέλειωτα ωράρια, χωρίς ρεπό και λιγότερη ζωή, αλλά να οργανώσει από σήμερα τον αγώνα για να επιβάλλουμε αυτό που θέλουν να μας στερήσουν:
Να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις που να καλύπτουν τις απώλειες που είχαμε τα χρόνια της κρίσης σε εισόδημα και εργατικά δικαιώματα.
Διεκδικούμε για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ούτε βήμα πίσω από 5θημερο, 8ωρο, 40ωρο.
Μόνιμη, σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων».
«Η πλειοψηφία στην Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού που την αποτελούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ (ΠΑΣΟΚ -ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) ολοκλήρωσαν το έγκλημα που ξεκίνησαν το 2012, όταν και άρχισαν το χορό των μειώσεων μισθών και δικαιωμάτων.
Τα ίδια άτομα, οι ίδιες παρατάξεις, επανήλθαν στην χρονιά της απόλυτης αύξησης σε τουριστική κίνηση και έσοδα για να παραδώσουν στους ξενοδόχους ό,τι πιο πολύτιμο έχει η εργατική τάξη: Τον ελεύθερο χρόνο της!
Από 1η Ιούνη μέχρι 30 Σεπτέμβρη κάθε χρόνου θα δουλεύουμε με τη βούλα τους μέχρι θανάτου. Τέρμα τα ρεπό, τέρμα τα ωράρια. Τέρμα κάθε σκέψη για ξεκούραση. Αίσχος!!
Συνάδελφοι συναδέλφισσες
Σε όσους λένε ότι δεν έχει σημασία αυτό που υπέγραψαν κάποιοι «Προύντζοι», «Κούκοι», «Χοτζογλαίοι», «Ευφραιμίδηδες», «Ζημαίοι», «Κοκολακαίοι» και τα άλλα παιδιά της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΜΕΤΑ, γιατί «αυτό συνέβαινε έτσι κι αλλιώς στον κλάδο», τους ρωτάμε ποιος εργαζόμενος δεν θα ήθελε τα δυο του ρεπό, αν ο μισθός του (για 5θημερο-8ωρο) αρκούσε για να ζήσει ο ίδιος και η οικογένειά του; Παρά την προσπάθεια τους να παρουσιάσουν τους εργαζόμενους ότι παρακαλούν για δουλειά χωρίς ρεπό, η αλήθεια είναι ότι το εργατικό κίνημα έχυσε αίμα για να επιβάλει ξεκούραση και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, δηλαδή 5θήμερο και 8ωρο.
Σε όσους λένε ότι με δουλειά την έκτη και έβδομη μέρα αυξάνεται ο μισθός, τους απαντάμε ότι δεν ξέρουν από αριθμητική.
Τον μισθό δεν τον αυξάνει ούτε η υπερωρία, ούτε η δουλειά σε μέρα ανάπαυσης. Τον μισθό τον αυξάνει ο αγώνας να επιβάλουμε να πληρωνόμαστε σαν άνθρωποι κι όχι σαν σκλάβοι. Αλλιώς θα ήμασταν σήμερα πίσω στον 16ο και 17ο αιώνα που δουλεύαμε πάνω από 16 ώρες τη μέρα για ένα πιάτο φαί και ζούσαμε κατά μέσο όρο 40 χρόνια.
Σε όσους πανηγυρίζουν για μια συλλογική σύμβαση που δίνει για το 2018 αύξηση 38 σεντς την ημέρα, ενώ οι ξενοδόχοι το 2017 μοιράστηκαν 41 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, τους λέμε να κάνουν παρέα με τον πρόεδρο των ξενοδόχων κ. Τάσιο, την υπουργό τουρισμού κα Κουντουρά κι όσους ακόμα μας περνάνε για κουτούς λέγοντας ότι «ο διάλογος και η συνεννόηση μπορούν να δίνουν λύσεις με θετικό πρόσημο για όλους». Ότι οι ξενοδόχοι και τα τσιράκια τους «υπηρετούν με συνέπεια τη διασφάλιση της συνεργασίας και της εργασιακής ειρήνης στον τουρισμό».
Σε όσους υποστηρίζουν ότι «καλώς θεσμοθετείται αυτό που εφαρμόζει η αγορά», κι ότι «δεν θα επέλθει καμιά επί της ουσίας αλλαγή», τους ρωτάμε: ποιος είναι ο ξενοδόχος που θα επαναπροσλάβει ή θα διατηρήσει το προσωπικό που είχε, όταν θα μπορεί με λιγότερους να κάνει τη δουλειά του; Δουλειά χωρίς ρεπό για 4 μήνες σημαίνει 30% λιγότερους εργαζόμενους, άρα 30% περισσότερους άνεργους!
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι άθλιοι υπονομευτές των συμφερόντων των εργαζομένων, μεταξύ άλλων, κατηγορούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ότι στα σωματεία που πλειοψηφούμε δεν υπογράφουμε συλλογικές συμβάσεις. Είναι αλήθεια. Δεν θα βάζαμε ποτέ την ταφόπλακα στα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει πολλές γενιές εργαζομένων μετά από σκληρούς αγώνες. Ρωτάμε: ποιος ξενοδόχος θα υπέγραφε συλλογική σύμβαση με σωματεία που πλειοψηφούν αγωνιστές του ΠΑΜΕ όταν έχουν εξασφαλίσει σε πανελλαδικό επίπεδο μισθούς πείνας και ωράρια θανάτου με υπογραφή των υποτακτικών τους;
Να είναι όμως όλοι τους, ξενοδόχοι, κυβέρνηση, εργοδοτικοί κυβερνητικοί συνδικαλιστές σίγουροι για ένα: Το ποτάμι έχει μια ροή και πίσω δεν πάει. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν όχι μόνο συλλογικές συμβάσεις των αναγκών τους, αλλά και την κυριαρχία τους πάνω στον πλούτο που παράγουν. Αυτή τη δύναμη θα την καταλάβουν αργά ή γρήγορα.
Ως τότε, θα συνεχίσουμε σε κάθε περιοχή και χωριό, σε κάθε πόλη και χώρο δουλειάς να οργανώνουμε δυνάμεις, ικανές ποσοτικά και ποιοτικά για να ανατρέψουν το μαύρο μέτωπο πάνω στις ζωές μας.
Να μην γελιούνται από το προσωρινό συντριπτικό χτύπημα που πέτυχαν με τόσο άθλιο τρόπο, κλέβοντας χρόνο από τα παιδιά μας, από την ξεκούραση και τη δυνατότητα να αναπληρώνουμε τη δύναμη που ξοδεύουμε στη δουλειά.
Αργά ή γρήγορα η συλλογική σύμβαση θα έχει την υπογραφή των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και της θέλησής τους για αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα.
Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε έντιμο συνδικαλιστή όχι μόνο να καταγγείλει αυτή τη στάση των συμβιβασμένων δυνάμεων στην ομοσπονδία πού μας φόρτωσε με περισσότερη δουλειά, με ατέλειωτα ωράρια, χωρίς ρεπό και λιγότερη ζωή, αλλά να οργανώσει από σήμερα τον αγώνα για να επιβάλλουμε αυτό που θέλουν να μας στερήσουν:
Να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις που να καλύπτουν τις απώλειες που είχαμε τα χρόνια της κρίσης σε εισόδημα και εργατικά δικαιώματα.
Διεκδικούμε για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ούτε βήμα πίσω από 5θημερο, 8ωρο, 40ωρο.
Μόνιμη, σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων».
Επιτροπή Αγώνα του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Τουρισμού Επισιτισμού Ν. Πιερίας !