Όσους λόγους, ύμνους, επαίνους κι αν εκφωνήσουμε ποτέ δεν θα είναι αρκετά, για να εκφράσουμε ένα απέραντο ευχαριστώ στη γυναικεία ύπαρξη.
Τιμή μεγαλύτερη αξίζει σε όσες γυναίκες σε δύσκολες εποχές κάτω από αντίξοοες συνθήκες αγωνίστηκαν, για να κατακτήσουν ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες με το άλλο φύλο.
Ως Λυκειάδες δεν μπορούμε να μην μνημονεύσουμε την Καλλιρρόη Σιγανού – Παρρέν, την ιδρύτρια του Λυκείου των Ελληνίδων, πρωτοπόρο του φεμινιστικού κινήματος και του εθελοντισμού στην Ελλάδα, που πριν από ένα αιώνα αγωνίστηκε, για να αποκτήσει η Ελληνίδα μόρφωση και κοινωνική καταξίωση.
Εμείς οι σύγχρονες γυναίκες πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη σημερινή εξαιρετικά πολύπλοκη εποχή και τις νέες προκλήσεις των καιρών;
Ας σκεφτούμε τα παρακάτω λόγια της Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ που θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες διεθνώς:
«Είδατε, κάναμε γυναίκα πρύτανη, είπε μια μέρα ο Μιτεράν, ενώ με σύστηνε. Του είπα ότι οι γυναίκες δεν έχουν το δικαίωμα να αποτύχουν. Γιατί αν αποτύχουν, θα πάρουν και τις επόμενες στο λαιμό τους. Ενώ έχουν τα πόδια στη γη, οι γυναίκες δεν έχουν όλες τα μάτια στον ουρανό. Εγώ τα είχα».
ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΛΟΙΠΟΝ!!
