*Άρθρο Θωμά Αναστασιάδη
Οι Έλληνες φημιζόμαστε για την διχόνοια και για το ότι σπάνια συμφωνούμε 100% σε οτιδήποτε, εάν είμαστε περισσότεροι από 1-2 άνθρωποι.
Ο κάθε ένας έχει την γνώμη του και ενίοτε υπάρχουν διαξιφισμοί, όπου ο ένας προσπαθεί να πείσει τον άλλο για την ορθότητα της δικής του σκέψης.
Ωστόσο υπάρχει κάτι που συμφωνούμε όλοι. Σε όποιο καφενείο, σε όποια παρέα και αν βρεθεί κανείς, ακούει την φράση ότι μας διοικούν άχρηστοι. Και ενώ ο κάθε ένας από εμάς πιστεύει ότι θα μπορούσε να γίνει καλύτερος Πρωθυπουργός, Υπουργός, Δήμαρχος, Πρόεδρος….ελάχιστοι είναι αυτοί που αποτολμούν να πάνε και να αλλάξουν αυτούς που θεωρούν ότι είναι άχρηστοι. Και είναι ελάχιστοι γιατί πράγματι, ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θέλει να τρέχει από βαφτίσια σε κηδείες και από γάμους σε πανηγύρια, να γυρίζει από καφενείο σε καφενείο, ικέτης για μια ψήφο; Πώς μπορεί ένας ουσιαστικός και ικανός άνδρας ή γυναίκα, να αντέξει όλον αυτό τον πόλεμο λάσπης, την κριτική εκ΄ του ασφαλούς, να ξεψαχνίζουν το παρελθόν του και να προσπαθούν να βρούνε το μεμπτό για να τον κατατάξουν και αυτόν στο ‘’μια από τα ίδια και αυτός την πάρτη του κοιτάει..’’ ;
Έτσι λοιπόν, έχουν πάρει εργολαβικά ρόλους διακυβέρνησης δημοσιοσχετίστες, άκαπνοι και αναίσθητοι πολιτικοί. Αυτοί που τάζουν, διορίζουν, δίνουν χειραψίες στους πάντες και όταν τους φτύνουν…νομίζουν ότι βρέχει. Μέσα σε όλο αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, υπάρχουν και ελάχιστοι πραγματικά ικανοί, άνδρες και γυναίκες που θέλουν να προσφέρουν με ‘’αντάλλαγμα ‘’ την δόξα και την υστεροφημία. Στην Αρχαία Ελλάδα έμπαιναν στην πολιτική πλούσιοι και έφευγαν φτωχότεροι. Σήμερα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο και παρατηρούμε ανθρώπους να πλουτίζουν και να ζούνε ΑΠΟ ιδέες και όχι να ζουν ΓΙΑ ιδέες.
Πρέπει να αναζητήσουμε, σε όποιον πολιτικό χώρο και αν ανήκουμε, αυτούς λοιπόν τους λίγους που η ‘’δόξα’’ τους γεμίζει περισσότερο από ένα γεμάτο ταμιευτήριο. Αυτοί που ενδιαφέρονται για την υστεροφημία τους και δεν έχουν την λογική ‘’ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει….’’. Αυτοί που αυτοϊκανοποιούνται πνευματικά με την έννοια της προσφοράς, του έργου και της ουσιαστικής δουλειάς. Ναι υπάρχουν παντού τέτοιοι. Ανακαλύψτε τους….για τους νεκρούς και τους αγέννητους…
Θωμάς Αναστασιάδης
Κατερίνη, Αύγουστος 2018
