Ποίημα
Της Ελένης Ν. Ζαραμητροπούλου
Κατερίνη 4/10/2017
"Μη με εμποδίσεις κύρη μου κι η Δόξα με προσμένει!
Μάνα, θα πάω στον πόλεμο, τον Τούρκο να πολεμήσω!
-Στάσου, λίγο περίμενε, πρώτα να μεγαλώσεις
κι ύστερα πάρε τ΄ άρματα κι άιντε με την ευχή μας,
να δείξει σ΄όλον τον εχθρό η Κρήτη τι σημαίνει!
-Καλά, δεν πάω στον πόλεμο, θα πάω στο κοπάδι….
κι ύστερα πάρε τ΄ άρματα κι άιντε με την ευχή μας,
να δείξει σ΄όλον τον εχθρό η Κρήτη τι σημαίνει!
-Καλά, δεν πάω στον πόλεμο, θα πάω στο κοπάδι….
Μ΄αυτός έγινε άφαντος μέχρι να΄ρθει το βράδυ!
Στη θάλασσα κατέβηκε, έγιν΄ εθελοντής,
πως ήταν μεγαλύτερος δήλωσε ευθύς.
Κανείς δεν τον εγνώριζε, άλλο όνομα δίνει
κι ευθύς τον απορρόφησε του πόλεμου η δίνη!
Στη θάλασσα κατέβηκε, έγιν΄ εθελοντής,
πως ήταν μεγαλύτερος δήλωσε ευθύς.
Κανείς δεν τον εγνώριζε, άλλο όνομα δίνει
κι ευθύς τον απορρόφησε του πόλεμου η δίνη!
Η Δόξα τον περίμενε, ΄κει στη Μακεδονία
και του μαγνήτισε, θαρρείς, της νιότης του την τρέλα.
Τόση είχε γενναιότητα και φλόγα στην καρδιά του!
Κι έφτασ΄εκεί στον Όλυμπο, στο θεϊκό βουνό,
Αυτός μικρός θεός από της Κρήτης τα βουνά.
Και νάτος, τώρα προχωρεί για την Αικατερίνη
μαζί με τους συντρόφους του, ορμά για Λευτεριά!
Τι εύκολο το πέρασμα από τη μια ζωή στην άλλη
γλυκά-γλυκά τον τρύπησε το βόλι στην καρδιά.
Σωριάστηκε περήφανο το άξιο παλικάρι
κι αχολόγησαν σύσσωμα της Κρήτης τα βουνά!
Ελεύθερη η πόλη μας, λεύτερη κι η ψυχή του
και του Συνταγματάρχη του, του άξιου Σβορώνου!
Μικρό ηρωικό παιδί, γέννημα-θρέμμα Κρήτης,
πλήρωσες λύτρα και εσύ για την Ελευθερία
της όμορφης της πόλης μας που θα σε ευγνωμονεί
για την ηρωική, αυτή, γενναία σου θυσία
και σου ανταποδίδει τώρα ετούτη την τιμή!
Το ύψιστο το αγαθό είν΄η Ελευθερία
κι εσύ μας το εχάρισες δίνοντας τη ζωή σου!
Κοιμήσου τώρα ειρηνικά, μικρέ ελευθερωτή
μαζί με τους συντρόφους, στης Μακεδονίας τη γη!
Εσύ που άφησες τα ψηλά βουνά και τη δροσιά της Κρήτης
κι ανέβηκες στο πιο ψηλό της δόξας σου το βάθρο."
και του μαγνήτισε, θαρρείς, της νιότης του την τρέλα.
Τόση είχε γενναιότητα και φλόγα στην καρδιά του!
Κι έφτασ΄εκεί στον Όλυμπο, στο θεϊκό βουνό,
Αυτός μικρός θεός από της Κρήτης τα βουνά.
Και νάτος, τώρα προχωρεί για την Αικατερίνη
μαζί με τους συντρόφους του, ορμά για Λευτεριά!
Τι εύκολο το πέρασμα από τη μια ζωή στην άλλη
γλυκά-γλυκά τον τρύπησε το βόλι στην καρδιά.
Σωριάστηκε περήφανο το άξιο παλικάρι
κι αχολόγησαν σύσσωμα της Κρήτης τα βουνά!
Ελεύθερη η πόλη μας, λεύτερη κι η ψυχή του
και του Συνταγματάρχη του, του άξιου Σβορώνου!
Μικρό ηρωικό παιδί, γέννημα-θρέμμα Κρήτης,
πλήρωσες λύτρα και εσύ για την Ελευθερία
της όμορφης της πόλης μας που θα σε ευγνωμονεί
για την ηρωική, αυτή, γενναία σου θυσία
και σου ανταποδίδει τώρα ετούτη την τιμή!
Το ύψιστο το αγαθό είν΄η Ελευθερία
κι εσύ μας το εχάρισες δίνοντας τη ζωή σου!
Κοιμήσου τώρα ειρηνικά, μικρέ ελευθερωτή
μαζί με τους συντρόφους, στης Μακεδονίας τη γη!
Εσύ που άφησες τα ψηλά βουνά και τη δροσιά της Κρήτης
κι ανέβηκες στο πιο ψηλό της δόξας σου το βάθρο."
