Του Δημήτρη Μιχαηλίδη*
Εμείς όλοι ξέρουμε ότι μερικοί σπόροι (πχ πεύκα) από φυτά της μεσογειακής χλωρίδας, αποκτούν βλαστική ικανότητα αφού θερμανθούν. Δηλαδή γίνονται ικανοί οι σπόροι να δημιουργήσουν νέα φυτική ζωή μόνο αφού θερμανθούν, σαν να πέρασε από πάνω τους φωτιά. Έτσι αφήνουν τα ήδη υπάρχοντα φυτά να ζήσουν, χωρίς να βλαστάνουν και να τα στρεσάρουν πάρα πολύ, στο θερμό-ξηρικό περιβάλλον της Μεσογείου. Αν όμως καεί το δάσος φυσικά, τότε είναι έτοιμα για την αναζωογόνηση του δάσους.
Εάν ένα κανονικό δάσος πάρει φωτιά, όπως πρέπει να γίνεται στην Μεσόγειο για να αναζωογονηθεί, τότε βλαστάνουν οι σπόροι. Εάν δεν επιτρέπουμε στο δάσος να ζει κανονικά, δηλαδή και να καίγεται, ίσως διότι σπουδάσαμε σε χώρα πέραν της Μεσογείου, και δεν ήμασταν ικανοί να αντιληφθούμε τις διαφορές στα διαφορετικά περιβάλλοντα, τότε πολύ πιθανόν να μην το αφήνουμε να καεί στην … ώρα του.
Ο υπερπροστευτισμός των δασαρχών μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα όπως συμβαίνει όταν πάρει φωτιά μια τεράστια δεξαμενή βενζίνης, σε σχέση με όταν πάρει φωτιά από τυχαίο γεγονός, ένα τσακμάκι. Το φλεγόμενο τσακμάκι το σβήνεις ακόμα και με ένα ισχυρό φύσημα … Αν έχουμε μια φλεγόμενη δεξαμενή βενζίνης δε σβήνει με κανένα τρόπο, ούτε με εναέρια μέσα ούτε με τον … Θεό.
Την κατάσταση να συμπεριφέρονται τα δάση ως «δεξαμενές καυσίμων» την οφείλουν στις λανθασμένες απόψεις των δασαρχών και των δασολόγων επιστημόνων στα ερευνητικά κέντρα και στην δημόσια διοίκηση. Και όταν πάρει φωτιά το δάσος-δεξαμενή καυσίμων, όπως μοιάζει να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, τότε «φορτώνουμε» το πρόβλημα στην Πυροσβεστική υπηρεσία. Αλλά το μόνο που μπορεί να κάνει, ίσως, η Πυροσβεστική είναι αυτοθυσία, και επίκληση στον … Θεό. Α! … και πάρα πολλά έξοδα … Θα μπορούσε κάποιος μη νοήμων, ή εξαιρετικά πονηρός …, να υποθέσει ότι το «παιχνίδι» εις βάρος της κοινωνίας και του δάσους, «παίζεται» ακριβώς για αυτά τα «έξοδα» …. Βλέπεις είναι «πολλά τα λεφτά», πάρα πολλά…
Και για την «στάχτη στα μάτια» κάνουμε και κάποια διαμαρτυρία, ή ακόμη και κοντόφθαλμα αποδίδουμε εσφαλμένα το πρόβλημα των πυρκαγιών στο δάσος, απλά και μόνο για να υποκλέψουμε αντικείμενο και έργο, αλλά και προνόμια, και λεφτά, και μισθούς, για κάποια επαγγελματική συντεχνία. Ίσως ακριβώς για την ίδια συντεχνία που ευθύνεται για την σημερινή κακιά κατάσταση της υγείας των δασών της μεσογειακής Ελλάδας.
Και είναι τόσο βαρύς ο συντεχνιασμός (κακό πράγμα….) που αποκλείουν τεχνηέντως από αυτόν, ακόμα και από το επίπεδο των συζητήσεων και προβληματισμών άμεσα εμπλεκόμενους, όπως είναι οι κτηνοτρόφοι …. ….
Η Στρατηγική για τα δάση ΧΩΡΙΣ τους κτηνοτρόφους είναι "ανάπηρη" και αναποτελεσματική. Η Χλωρίδα είναι συμβιωτική με την Πανίδα. Κάθε επαγγελματική διαστροφή που δεν αναγνωρίζει αυτή την φυσική κατάσταση είναι βλαπτική για την φύση και την πατρίδα και επικίνδυνη για τους πολίτες. (με αφορμή την δημοσίευση https://www.ellinikigeorgia.gr/ethniki-stratigiki-gia-ta-dasi-me-20etes-plano-ulopoiisis/). Δεν πρέπει να ξεχνάμε εμείς οι απλοί πολίτες ότι όταν τα βουνά, και εμμέσως και τις δασικές περιοχές, τις διαχειριζόντουσαν τα τσελιγκάτα, τα δάση ήταν βιώσιμα και όλοι ζούσαν ευτυχέστεροι, τουλάχιστον όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές.
Στις 23/10/2018 στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών παρουσιάσθηκε η Πρωτοβουλία για τα Δάση ενημερώνοντας ότι: η «Πρωτοβουλία για τα Δάση», είναι μια συντονισμένη παρέμβαση καθηγητών πανεπιστημιακών και τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ερευνητών δασικών ερευνητικών ινστιτούτων, νομικών, ελεύθερων επαγγελματιών και στελεχών της δημόσιας διοίκησης, με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την ενημέρωση της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, προκειμένου να ληφθεί η απαραίτητη κεντρική πολιτική απόφαση για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο σύστημα δασοπροστασίας της Χώρας.
Και εκεί ανάμεσα σε όσα ακούστηκαν επισημαίνεται από έναν συμμετέχοντα: «Η απομάκρυνση το 1998 της Δασικής Υπηρεσίας από τη δασοπυρόσβεση είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση της πρόληψης και τη θεοποίηση της καταστολής, ειδικά της εναέριας. … Πιστεύω λοιπόν ότι σήμερα εμείς πρέπει να εστιάσουμε στην οργάνωση του τομέα της πρόληψης, τόσο την προηγούμενη των πυρκαγιών όσο και την επόμενη. Μια τέτοια προσέγγιση αναδεικνύει ως βασικό καθήκον για τη Δασική Υπηρεσία την προστασία του δάσους από όλες τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις. Όλη αυτή η λειτουργία θα την επαναφέρει στην πραγματική της αποστολή και ταυτόχρονα θα εξασφαλίσει απασχόληση για όλο το χρόνο, αξιοποιώντας πλήρως και αποδοτικά όλους, όσους εμπλέκονται στη δασοπυρόσβεση. … Όπως είναι αδιανόητο να μιλάμε μόνο για δασικές πυρκαγιές κι όχι για αγροτοδασικές, όταν τις συνέπειες τις υφίσταται και ο αγροτικός χώρος. Να προσθέσω κλείνοντας ότι όλα αυτά δεν απαιτούν κρατικές δαπάνες. Υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι, τόσο από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης όσο και από το ΕΣΠΑ. Ήδη λιμνάζουν 250 εκατ. Ευρώ στο ΠΑΑ 2014-2020 για επενδύσεις στα δάση, που τελικά θα χρησιμοποιηθούν, όπως φαίνεται, για άλλο σκοπό, παρά την επιμονή της Ε.Ε.» …
Εξαιρετική ισορροπημένη τοποθέτηση. Τελικά μήπως όλη η «φασαρία» γίνεται για τα λεφτά και την δόξα της εξουσίας και ΟΧΙ για την κοινωνία και το περιβάλλον? …
Σε μια ανακοίνωση μετά από λίγο διαβάσαμε: Πραγματοποιήθηκε (14/11/2018) η συνάντηση των μελών της Συντονιστικής Επιτροπής της «Πρωτοβουλίας για τα Δάση», αποτελούμενης από τους κκ Ν. Μπόκαρη (Δασολόγο -Συντονιστή της κίνησης), Κ. Κασσιό (Ομότιμο Καθηγητή ΕΜΠ), Γ. Καρέτσο (Ερευνητή ΕΛΓΟ Δήμητρα), Σ. Παυλάκη (νομικό), Γ. Φούντα (δασολόγο) και Ε. Γκουντούφα (δασολόγο), με τον εξοχότατο κύριο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στη συνάντηση αναπτύχθηκαν προς τον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι προτάσεις της «Πρωτοβουλίας για τα Δάση», όπως είχαν διατυπωθεί στην από 30 Αυγ 2018 ανοιχτή επιστολή προς την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Χώρας, η οποία είχε θέμα «Λήψη αποφάσεων για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που θα αφορούν στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού για την προστασία των δασών». Στη συνάντηση συζητήθηκε η ανάγκη της από μηδενικής βάσης επανεξέτασης του πλαισίου δασοπροστασίας της Χώρας και δόθηκε έμφαση στην αναδιοργάνωση των Δασικών Υπηρεσιών, στην αποτελεσματικότερη διάρθρωσή τους, στη διασύνδεσή τους με το φυσικό τους αντικείμενο καθώς και στη συμμέτοχή τους στο σύστημα πολιτικής προστασίας με τρόπο ισότιμο και ουσιαστικό.
Πρέπει να γίνει απολύτως σαφές, χωρίς αστερίσκους και επιφυλάξεις, ότι τα ΠΑΝΤΑ πρέπει να καθορίζονται από την Κοινωνία των Πολιτών, με την συμμετοχή των Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών και να εξειδικεύονται από ΟΛΟΥΣ τους εμπλεκόμενους (το υποκείμενο της κάθε δραστηριότητας). Μας εντυπωσίασε η χαρακτηριστική απουσία τόσο των οργανώσεων της κοινωνίας των Πολιτών, όσο και η απουσία των οργανώσεων των αγροτών. Ίσως μάλιστα ακριβώς για αυτό να γίνεται τώρα, που οι οργανώσεις των άμεσων φροντιστών του περιβάλλοντος (δηλαδή των αγροτών) έχουν διαλυθεί …
Και στις 4/12/2018 πραγματοποιήθηκε ημερίδα στο ΕΒΕΑ υπό την αιγίδα της ΑΕ κ Π. Παυλόπουλου, όπου η συντριπτική πλειοψηφία απλά περιέγραφε ότι οι Δασάρχες, αφού κατάφεραν να αποβάλουν πλήρως την κτηνοτροφία από τα δάση και τον φυσικό της χώρο (πάντα σε κενό αγροτικών δομών και με πλήρη απαξίωση της συνεισφοράς του αγροτικού τομέα στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και ουσιαστική ζημιά στο φυσικό περιβάλλον), πρέπει να αναλάβουν και την πυρόσβεση με τα ανάλογα οικονομικά κονδύλια και θέσεις …. εξουσίας ….
Ίσως αφού «απέτυχαν» οι Δασάρχες να σχεδιάσουν την επαρκή πρόληψη των πυρκαγιών, να μπορούσαν να ασχοληθούν (και μισθολογικά? …) με την πυρόσβεση. Λες και η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν στελεχώνεται από δασολόγους επιστήμονες για την καταστολή της πυρκαγιάς.
Και η Τοπική Αυτοδιοίκηση? … και η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση? … Και η Κοινωνία των Πολιτών? … Και οι εξ επαγγέλματος φροντιστές του περιβάλλοντος και του Δάσους, δηλαδή οι Αγρότες? …
ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟ ΘΕΜΑ για τους κρατικοδίαιτους δημόσιους υπαλλήλους και τις συντεχνίες των δημόσιων υπαλλήλων, καλυμμένο επαρκώς (ή ανεπαρκώς?...) με επιστημοσύνη και άλλα θέματα, τώρα, προεκλογικά, μετά τα δραματικά περιστατικά του καλοκαιριού στο Μάτι Αττικής (2018).
*Δημήτρης Μιχαηλίδης, Δημόσια Γράφων, ΑγροΝέα
