Εννέα χρόνια πριν, μες στη δίνη των πρώτων μνημονίων, στη Μαρφίν, τέσσερις άνθρωποι δολοφονούνται, καίγονται ζωντανοί, από καθαρό ταξικό μίσος με συγκεκριμένο ιδεολογικό πρόσημο.
Σήμερα, εννέα χρόνια μετά, δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, η έρευνα συνεχίζει να βρίσκεται στο σκοτάδι, δεν γνωρίζουμε ποιοι ήταν οι εμπρηστές του κτηρίου, οι ένοχοι παραμένουν ασύλληπτοι, και ο εντοπισμός τους όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα δυσκολότερος.
Δεν Ξεχνώ. Γιατί πως να ξεχάσει κανείς την ακατανόητη δήλωση Κατρούγκαλου τρία χρόνια πριν στη Βουλή: «Nα αποδώσουμε τιμή στη μνήμη των νεκρών της Marfin αλλά αφού το κάνουμε αυτό να κοιτάξουμε ψηλά και να αποδώσουμε τιμή και στους 100.000 αγωνιστές εκείνης της εποχής που άρχισαν τον αγώνα εναντίον της μνημονιακής λαίλαπας».
Ή την άλλη, την εμπρηστική του Τσίπρα: «και τι κακό έχουν οι μολότοφ; Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ! Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν»! Ή αυτή της ύπαρξης βραχυκυκλώματος, του Κυρίτση; Τα θύματα της Μαρφίν δεν έγιναν ποτέ «ήρωες», η δολοφονία τους δεν έγινε ποτέ «επέτειος» και τα ονόματα τους δεν έγιναν ποτέ σύνθημα σε τοίχο. Ήταν βλέπεις από την άλλη μεριά...
Τον Νοέμβρη του ‘17, στις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής 25 άτομα έχασαν τη ζωή τους ενώ οι ζημιές σε σπίτια, καταστήματα, δρόμους και αυτοκίνητα ήταν ολοκληρωτικές. Η κυβέρνηση απάντησε με μία διελκυστίνδα αποποίησης ευθυνών. Το αριστερό ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν στάθηκε δυνατό να μαζέψει τα νερά του χείμαρρου που κατέπνιξε την περιοχή ούτε και να φέρει πίσω τους αδικοχαμένους πολίτες.
Στο πόρισμα της, η εισαγγελέας οριοθετώντας τις ποινικές ευθύνες εξαιτίας παραλείψεων των κατηγορουμένων αναφέρει: «....δεν είχε γίνει κανένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής, μολονότι υπήρχαν ώριμες μελέτες, εγκεκριμένες πιστώσεις και κατεπείγον εκτέλεσης των έργων...». Η περιφερειάρχης ασκούσε διοίκηση ήδη για τρία χρόνια και δύο μήνες. Από την εισαγγελία της Αθήνας ασκήθηκαν ποινικές διώξεις. Στη Μάνδρα Αττικής πνίγηκαν 25 άνθρωποι. Δεν παραιτήθηκε κανείς...
Τον περσινό Ιούλιο στο Μάτι Αττικής 100 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε μία ανείπωτη τραγωδία. Πρόσφατη παράθεση των γεγονότων αποκάλυψε τις τραγικές πτυχές του δράματος, τις ολιγωρίες και τα λάθη. Κυρίως όμως αποκάλυψε τον κυνισμό, το νοσηρό θεατρινισμό και την αναλγησία των κυβερνώντων. Άλλωστε μια «στραβή τους έτυχε»! Στη βάρδια τους! Το λες και άδικο.
Προσπαθώντας να συσκοτίσουν και να αποκρύψουν την πραγματική αλήθεια, πίστεψαν ότι θα ήταν δυνατό να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους. Η κακοστημένη θεατρική παράσταση που παίχτηκε αριστοτεχνικά από τους εμπλεκόμενους εκείνο το βράδυ πάνω στα καμμένα κορμιά 100 ατόμων ανάμεσα τους και παιδιά, δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Κοντά 130 χαμένες ζωές... Το μισό Αθαμάνιο Άρτας! Άλλοι θύματα ιδεολογικής βίας, άλλοι ολιγωρίας, τραγικών λαθών, έλλειψης σχεδιασμού, και αβλεψίας. Πάντα όμως αποποίηση ευθυνών, προσπάθεια υποβιβασμού του μεγέθους της απώλειας, συγκάλυψη, ψεύδη, πάνω απ’ όλα κυνισμός, αναλγησία, και προκλητικές δηλώσεις. Και ακόμα πιο πάνω να τα καλύπτει όλα, ο ξεφτισμένος φερετζές του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεροσύνης τους.
Έχουν ιδεολογία οι νεκροί, σύντροφοι; Και η μνήμη των νεκρών; Αυτή ορίζεται σύμφωνα με το συμβολισμό της. 11 ανθρώπους δολοφόνησε ο Κουφοντίνας. Διεκδικεί επάξια τον τίτλο του επαχθέστερου serial killer της χώρας. Μπαινοβγαίνει στη φυλακή με άδειες κάθε τόσο. Γιατί την ιστορία και την ερμηνεία της την έγραψαν και την γράφουν στο Σύριζα με πρόσημο δικό τους. Αριστερό!
Την ίδια ώρα, ή πιο σωστά μερικές μέρες μετά την τελευταία τραγωδία στο Μάτι, ο Μέγας Βεζύρης, λιάζονταν στο πολυτελές σκάφος, κατά ομολογία της ιδιοκτήτριας εφοπλιστού κας. Παναγοπούλου. Είχε ανάγκη από ξεκούραση. Τον είχε κουράσει βλέπετε το μέτρημα των τόσων νεκρών...
Από τι πάστα είστε φτιαγμένοι τελικά σύντροφοι;
