Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο μεταναστευτικό, το οποίο χαρακτήρισε ως "λαθρομεταναστευτικό" και "λαθροεποικισμό". Ενώ για τον κόσμο που διαμαρτύρεται, είπε ότι δεν είναι ούτε ρατσιστές, ούτε ξενόφοβοι.
Επίσης μίλησε για την "Συμφωνία των Πρεσπών" την οποία χαρακτήρισε ως επιζήμια και απαράδεκτη. "Δεχτήκαμε ένα ψέμα" είπε ο κ. Σαμαράς.
Τέλος αναφέρθηκε στα ελληνοτουρκικά τονίζοντας ότι χρειάζεται μία άλλη πολιτική για την Τουρκία, εκ μέρος της χώρας μας.
➤ Ολόκληρη η ομιλία του τ. Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά :
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Φίλες και Φίλοι,
Πριν ένα χρόνο ακριβώς, από αυτήν εδώ τη θέση, σας είχα πει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός.
Και έγινε.
Σας είχα πει ακόμα, ότι δεν αρκεί να κερδίσουμε τις εκλογές. Πρέπει να τις κερδίσουμε καθαρά, ώστε μετά να κυβερνήσουμε με τα χέρια λυμένα.
Κι αυτό έγινε. Κερδίσαμε με αυτοδυναμία.
Αυτά όλα δεν συνέβησαν επειδή τα προβλέψαμε σωστά. Συνέβησαν επειδή όλοι μαζί τα παλέψαμε ενωμένοι. Όμως, δεν λύθηκαν τα προβλήματα της χώρας, επειδή έφυγε η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών. Μας περιμένει πολλή δουλειά. Δύσκολη δουλειά. Δεν δικαιούμαστε να εφησυχάζουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας άφησε πίσω του καμένη γη. Μας άφησε ναρκοθετημένη γη.
Η νέα Κυβέρνηση ξεκίνησε πολύ καλά.Το δείχνει αυτό η αποδοχή της από μεγάλα ποσοστά του Ελληνικού λαού που εκτιμά θετικά τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις για την κατάργηση του άσυλου ανομίας στα Πανεπιστήμια, για τη αλλαγή του Ποινικού Κώδικα, για την αλλαγή του Συντάγματος και την αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου από τις βουλευτικές εκλογές και κυρίως για τη μείωση της φορολογίας και την μελλοντική μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Αυτά όλα ο λαός τα εγκρίνει. Καθαρά.
Σε ένα μόνο κυριαρχεί μια γενική δυσαρέσκεια.
Πρόκειται για το λαθρομεταναστευτικό.
Εγώ, συμμαχητές και συμμαχήτριες, έτσι το λέω, γιατί αυτό είναι. Και αν ξεκινάμε διστάζοντας να πούμε την αλήθεια, δεν θα πείσουμε τον κόσμο, που ξέρει την αλήθεια. Έκανε άριστα η κυβέρνηση που διευκρίνισε αρχή-αρχή, ότι από το σύνολο όσων βρίσκονται παγιδευμένοι στα hot spots σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία δεν είναι πια πρόσφυγες. Είναι μετανάστες που μπήκαν παράνομα, άρα είναι παράνομοι μετανάστες, λαθρομετανάστες, που πρέπει να τους ξεχωρίζουμε από όσους μπαίνουν νόμιμα, γιατί αλλιώς αδικούμε τους νόμιμους μετανάστες.
Σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες, τους οφείλουμε φιλοξενία, σεβασμό και προστασία. Όμως, αληθινοί πρόσφυγες, όπως ορίζονται από τη Συνθήκη της Γενεύης, είναι πια ελάχιστοι. Εμείς, άλλωστε, οι Έλληνες, είμαστε σε πολύ μεγάλο βαθμό παιδιά και εγγόνια προσφύγων και μεταναστών. Κι είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε αυτά.
Αλλά οι Μικρασιάτες Έλληνες που ήλθαν το 22 δεν έκαναν «εισβολή» στην Ελλάδα. Και οι Έλληνες που πήγαν τις επόμενες δεκαετίες μετανάστες, δεν μπήκαν παράνομα ως εισβολείς στις υπερπόντιες χώρες που τους υποδέχτηκαν.
Μη τα μπερδεύουμε λοιπόν. Δείχνουμε κάθε ευαισθησία στους αληθινούς πρόσφυγες. Που, όμως, είναι πια ελάχιστοι. Αλλά εδώ μιλάμε για την συντριπτική πλειονότητα όσων μπαίνουν πλέον, που είναι παράνομοι μετανάστες ή λαθρομετανάστες.
Και βέβαια, η εύρωγραφειοκρατία που δεν μπορεί να διευθετήσει τι θα γίνει με τα 4 χιλιάδες ασυνόδευτα παιδιά, καλό είναι να μη μας κάνει υποδείξεις. Μαθήματα από ανεύθυνους παρατηρητές που βλέπουν και σχολιάζουν από μακριά, δεν δεχόμαστε. Και είχε πάλι δίκιο ο Πρωθυπουργός, που μίλησε για το μεγάλο έλλειμμα ανθρωπιστικής αλληλεγγύης στην Ευρώπη.
Την τριετία 2012-14, όταν ήμασταν στη κυβέρνηση, είχαμε αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα. Αλλά τότε, ελέγχαμε πλήρως τα σύνορα, χερσαία και θαλάσσια. Έμπαιναν ελάχιστοι. Και έβγαιναν για επαναπατρισμό πολύ περισσότεροι. Παρά το γεγονός ότι τότε μαίνονταν ο πόλεμος στη Συρία.
Σας θυμίζω ότι μετά το 2013 οι ροές δεν πέρναγαν κυρίως από τα μικρασιατικά παράλια στα ελληνικά νησιά που είναι δύο βήματα. Πήγαιναν στην Ευρώπη, από τη Λιβύη σε Μάλτα, Ιταλία. Γιατί; Γιατί τότε δεν μπορούσαν να περάσουν. Τα φυλάγαμε τα σύνορα και όσοι πέρναγαν από δω ή όσοι βρίσκονταν ήδη εδώ και παρανομούσαν πήγαιναν κατευθείαν στην Αμυγδαλέζα και σε ένα-δύο ακόμα κλειστά κέντρα. Κι από εκεί, μετά από σύντομο χρόνο, έφευγαν οικειοθελώς για τις πατρίδες τους. Απευθείας όχι μέσω Τουρκίας. Και το σημαντικότερο, τότε δεν είχαμε αφήσει διάφορες ανεξέλεγκτες ΜΚΟ να κάνουν κουμάντο. Από την ώρα όμως, που ο Τσίπρας άνοιξε τα σύνορα και ανέλαβαν οι ΜΚΟ ως κράτος εν κράτει, δημιουργήθηκαν και τα αισχρά κολαστήρια της Μόριας.
Κλειστά κέντρα χρειαζόμαστε, λοιπόν, διαχωρισμό των παράνομων και όσων παρανομούν από τα γυναικόπαιδα και πολύ πιο γρήγορες αποφάσεις για χορήγηση ασύλου και επαναπατρισμού. Όσοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της Συνθήκης της Γενεύης, δεν δικαιούνται άσυλο. Όσοι παρανόμησαν επειδή έδωσαν ψευδή στοιχεία, ή διπλά και τριπλά ονόματα, δεν δικαιούνται άσυλο. Όσοι βιαιοπράγησαν, δεν δικαιούνται άσυλο.
Κλειστά κέντρα και πίσω στις χώρες τους.
Αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε, αυτή η πολιτική απέδωσε. Αυτή η πολιτική μπορεί να αποδώσει ξανά. Και άλλη δεν υπάρχει. Και αυτήν την πολιτική τώρα εξήγγειλε η νέα κυβέρνηση.
Αλλά το πρόβλημα έχει στο μεταξύ διογκωθεί. Και ο κόσμος αδημονεί. Γιατί στο μεταξύ οι ροές από την Τουρκία αυξάνονται. Και πρέπει εδώ να αντιληφθούμε το πιο σημαντικό, φίλες και φίλοι. Η Τουρκία απέκτησε επί ΣΥΡΙΖΑ ένα όπλο πίεσης και εκβιασμού της Ελλάδας που προηγουμένως δεν είχε. Όσο εμείς ελέγχαμε τι περνάει από τα σύνορά μας, τη στρόφιγγα την κρατούσαμε εμείς κλειστή. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε στις αρχές του 2015 τη στρόφιγγα, την κρατάει τώρα πια την στρόφιγγα η Τουρκία. Και την ανοίγει όποτε θέλει, όσο θέλει, πιέζοντας την Ευρώπη και κυρίως εκβιάζοντας την Ελλάδα.
Η χώρα μας υφίσταται πλέον ένα άτυπο λαθροεποικισμό.
Μπαίνουν όσοι θέλουν ακόμα και από χώρες, όπως το Μαρόκο και η Τυνησία και το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, που δεν έχουν κανένα πόλεμο. Αυτό δεν αλλάζει εύκολα, δεν αλλάζει από την μια μέρα στην άλλη, αλλά πρέπει να αλλάξει το ταχύτερο.
Και κάτι τελευταίο.
Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα με τα ανοικτά κέντρα, ανοικτά κέντρα δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, για τα οποία αντιδρούν οι τοπικές κοινωνίες.
Δεν είναι ούτε ρατσιστές, ούτε ξενόφοβοι.
Βλέπουν δίπλα τους να εγκαθίστανται άνθρωποι που ήλθαν χωρίς άδεια, χωρίς να ρωτήσουν κανένα, που δεν υπάγονται στους νόμους της χώρας, στον έλεγχο των αρχών και που δεν ξέρουμε καν ποιοι είναι. Αφήστε που πολλοί σχίζουν τα διαβατήριά τους πριν φτάσουν εδώ.
Επιμένω στο ζήτημα αυτό για τρεις λόγους:
- Πρώτον, γιατί το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό, αλλά λύνεται. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Αλλά υπάρχουν λύσεις. Το κάναμε στο παρελθόν, μπορούμε να το ξανακάνουμε.
- Δεύτερον, γιατί το ζήτημα αυτό είναι το μόνο για το οποίο η κοινωνία δεν είναι ευχαριστημένη. Και πρέπει να την πείσουμε.
- Και τρίτον, γιατί το λαθρομεταναστευτικό απειλεί να τινάξει στον αέρα όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες ξεχωριστά και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία δυστυχώς κοιμάται.
Και κοιμάται την ώρα, που οι Έλληνες βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή. Και προφανώς εμείς είμαστε εκείνοι που κινδυνεύουμε το περισσότερο.
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κονδυλοφόροι του αποκαλούν αυτές τις απόψεις ακροδεξιές. Όποιος τους αποκαλεί λαθρομετανάστες, είναι ακροδεξιός, λέει. Όποιος θέλει να τους βάλει σε κλειστά κέντρα, θέλει να τους επαναπατρίσει, είναι ακροδεξιός, λέει. Όποιος θέλει να ελέγξει τις ΜΚΟ που ευθύνονται για τα αίσχη της Μόριας, είναι ακροδεξιός, λέει.
Θέλετε και το καλύτερο;
Εμείς λέμε αυτά ακριβώς που λέει σήμερα ο Πρόεδρος της Γαλλίας ο Μακρόν. Ο επιφανέστερος εκπρόσωπος του μεταρρυθμιστικού κέντρου στην Ευρώπη. Είναι και αυτός ακροδεξιός;
Αλλά εδώ ούτε και τον πατέρα Αντώνιο δεν σεβάστηκαν. Τον άνθρωπο που λειτουργεί την «Κιβωτό του Κόσμου» και περιθάλπει παιδιά κάθε προέλευσης εδώ και 20 χρόνια. Τον άνθρωπο που τίμησε η Ευρώπη για το ανθρωπιστικό του έργο. Κι αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο τον κατήγγειλαν ως ρατσιστή και ξενοφοβικό. Στον Μακρόν θα δίσταζαν; Ή σε εμάς, πολύ παραπάνω;
Μην τους ακούτε λοιπόν. Μην περιμένετε καλή κουβέντα από αυτούς. Σε παραζάλη βρίσκονται. Αλλά η κοινωνία βράζει. Και την κοινωνία οφείλουμε να αφουγκραστούμε.
Ας πάμε τώρα στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Φάνηκε πια, πως είναι μια πολύ επιζήμια, μια απαράδεκτη Συμφωνία, όπως ακριβώς είχαμε προειδοποιήσει στη Βουλή. Κι εμείς και άλλα κόμματα.
Φάνηκε ότι η Ελλάδα έδωσε τα πάντα από την αρχή και όνομα και αναγνώριση εθνότητας και αναγνώριση γλώσσας ενώ προσέξτε τα Σκόπια υποσχέθηκαν ότι θα κάνουν κάποιες παραχωρήσεις στο μέλλον, αν και εφ’ όσον προχωρήσει η ένταξή τους στην Ευρώπη. Που δεν εξαρτάται όμως, ούτε από μας, ούτε από τα Σκόπια. Άλλωστε μπορεί άλλες χώρες να θέσουν βέτο. Κι αυτό έγινε. Η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία άσκησαν βέτο. Ενώ και η Βουλγαρία βλέπει σοβαρά προβλήματα για την αναγνώριση της λεγόμενης Μακεδονικής γλώσσας. Κι έτσι παρέμειναν μόνον οι δικές μας πλήρεις παραχωρήσεις, που είχαν γίνει εξ αρχής. Ενώ οι Σκοπιανές μελλοντικές δεσμεύσεις είναι στον αέρα.
Κάποιοι μας έλεγαν πως, αν βάλουμε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, θα τα σταθεροποιήσουμε. Εδώ, όμως ζούμε το παράξενο. Και αφού μπήκαν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, άρχισαν οι αμφιβολίες για το ίδιο το ΝΑΤΟ.
Προσέξτε η Αμερική θέτει σοβαρό θέμα για την χρηματοδότηση του ΝΑΤΟ. Η κρίση στην Συρία κατέδειξε τη δυσλειτουργία του ΝΑΤΟ. Και φτάσαμε στο σημείο ο Μακρόν να θεωρεί κλινικά νεκρό το ΝΑΤΟ.
Εγώ δεν θα τα σχολιάσω αυτά σήμερα.
Ας το δούμε, όμως, απλά:
Υποτίθεται λοιπόν, ότι το ΝΑΤΟ θα σταθεροποιούσε τα Σκόπια. Αλλά φτάσαμε πια στο σημείο εμείς οι φιλοατλαντιστές να αναρωτιόμαστε. Το ίδιο το ΝΑΤΟ, ποιος θα το σταθεροποιήσει;
Δεχθήκαμε λοιπόν στις Πρέσπες ένα ψέμα.
Αναγνωρίσαμε έναν αλυτρωτισμό που δημιουργεί προβλήματα τόσο με μας όσο και με άλλα κράτη της περιοχής. Που προκαλεί ήδη τριβές, μέσα στα κράτη και ανάμεσα στα κράτη τριβές που πριν δεν υπήρχαν. Και που μέσα στα ίδια τα Σκόπια προκαλεί πλέον σοβαρούς τριγμούς.
Αυτό φίλες και φίλοι δεν είναι πολιτική σταθερότητας. Είναι το ακριβώς αντίθετο: Πολιτική αποσταθεροποίησης. Το είχαμε πει καθαρά από πριν και τώρα επαληθεύεται.
Το ερώτημα είναι, βέβαια, τι κάνουμε από δω και στο εξής.
Να σας πω πριν απ’ όλα κάτι προσωπικό. Όταν δίνεις μια μάχη, σημασία δεν έχει αν δίπλα σου πολλοί έχουν κουραστεί. Σημασία έχει αν εσύ συνεχίζεις να νοιάζεσαι για μια μάχη που το ξέρεις ότι έχει την πολύ μεγάλη αξία της.
Το πολιτικό ερώτημα είναι πώς θα αποδεσμευτούμε, χωρίς να πληρώσουμε κόστος. Κι αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Γιατί πρόκειται για συμφωνία που δεν περπατάει, ούτε μέσα, ούτε έξω, ούτε στα Βαλκάνια, ούτε στην Ευρώπη.
Κατανοώ αυτό που λέει ο Πρωθυπουργός: ότι δεν μπορούμε να αποδεσμευτούμε από τη Συμφωνία αυτή από τη μια μέρα στην άλλη, με το έτσι θέλω. Όμως, δεν μπορούμε και να ωραιοποιούμε μια Συμφωνία που εμείς οι ίδιοι την έχουμε καταγγείλει ως επιζήμια και απαράδεκτη. Και που επί πλέον, δεν περπατάει.
Για την ώρα οφείλουμε να θωρακίσουμε την Ελλάδα από τις αρνητικές επιπτώσεις της Συμφωνίας, να εκμεταλλευτούμε όλα τα προβλήματα που δημιουργεί κι όλες τις αδυναμίες της και κυρίως να δυναμώσουμε την Ελλάδα και τη διαπραγματευτική της θέση. Ώστε μετά να μπορούμε να επιτύχουμε τη δικαίωση της χώρας μας. Την πλήρη δικαίωση της Μακεδονίας και της Ελληνικότητάς της. Από την οποία δεν παραιτούμαστε. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να παραιτηθούμε. Και βεβαίως, εκείνοι οι οποίοι υπέγραψαν την Συμφωνία είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να μας κουνάνε το δάχτυλο.
Και λίγα λόγια για τα ελληνοτουρκικά:
Δεν είναι φαιδρότητες οι κινήσεις της Τουρκίας στην περιοχή. Είναι ευθεία απειλή.
Στη Θράκη κλιμακώνουν τις προκλήσεις, ταυτόχρονα στέλνουν μιλιούνια λαθρομεταναστών και από τον Έβρο. Σε ολόκληρο το Αιγαίο, καταθέτουν χάρτες στον ΟΗΕ που αμφισβητούν ευθέως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Φτάσανε να συνάπτουν συμφωνίες για την ΑΟΖ της Κρήτης, με μια σκιώδη κυβέρνηση της Λιβύης που η ίδια ελέγχει ελάχιστο μέρος της χώρας της. Προσέξτε,δεν μιλάνε πια για νοτίως του Καστελόριζου. Μιλάνε για ανατολικά και νοτίως της Κρήτης. Και αυτό μόνο τις τελευταίες μέρες. Και συνεχίζουν βέβαια, τις ασφυκτικές πιέσεις σε ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου.
Προσοχή, χρειάζεται νέα πολιτική απέναντι στην Τουρκία.
Εμείς ανοίξαμε το δρόμο νέων συμμαχιών και με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο. Αλλά πάντως, η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου από μόνη της δεν αρκεί. Και κινήσεις κατευνασμού, δεν ωφελούν.
Κάποιοι φαντάζονται ότι θα λύσουν τις διαφορές μας με την Τουρκία, με τον ίδιο τρόπο που δήθεν έλυσαν και το Μακεδονικό. Ήταν υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που μας έχουν πει να μην είμαστε μονοχοφάηδες. Μοναχοφάηδες μας είπαν να μην είμαστε.
Πού; Στα ίδια τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα. Δηλαδή μιλάνε για πλήρη υποχώρηση της Ελλάδας.
Είχα δηλώσει πριν τη Συμφωνία των Πρεσπών, ότι σήμερα ζητούν να υποχωρήσουμε στις αλυτρωτικές απαιτήσεις της πιο αδύναμης χώρας, των Σκοπίων. Και αύριο θα μας ζητήσουν να υποχωρήσομε απέναντι στον επεκτατισμό της πιο ισχυρής χώρας, της Τουρκίας.
Αυτό είχα πει τότε. Κι αυτό ακριβώς ακούγεται σήμερα.
Δηλαδή, όπως μας τα λένε η Ελλάδα πάντα πρέπει να υποχωρεί απέναντι σε όλους, είτε απέναντι στον πιο αδύναμο είτε απέναντι στον πιο ισχυρό.
Γιατί δεν το λένε ανοικτά;
Θέλουν την Ελλάδα να γίνει ο εύκολος σάκος του μποξ για κάθε απαίτηση, κάθε γείτονα. Μήπως αυτή όμως η σχολή σκέψης υπονοεί τη φινλανδοποίηση της Ελλάδας; Τους το λέω, η φινλανδοποίηση δεν θα περάσει εδώ. Και η ίδια η Φινλανδία χρειάστηκε 40 χρόνια για να αποτινάξει αυτή την ταπεινωτική εξάρτηση και να κερδίσει την ανεξαρτησία της που τελικά την κέρδισε.
Ναι, θέλουμε την ειρήνη στην περιοχή μας παντού. Αλλά ας το ξέρουν οι πάντες. Την ειρήνη την εγγυάται μια ισχυρή και σοβαρή Ελλάδα. Όχι μια χώρα κλοτσοσκούφι. Μια Ελλάδα σεβαστή.
Φίλες και φίλοι όλα αυτά που λέμε έχουν νόημα, μόνον αν η Ελλάδα αρχίσει να αναπτύσσεται με ρυθμούς πολλαπλάσιους των άλλων. Σας θυμίζω ότι την περίοδο 2012-14, η χώρα κέρδισε 45 θέσεις στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Τέτοιο άλμα ανταγωνιστικότητας, σε τόσο λίγο χρόνο, δεν είχε γίνει ποτέ. Στα επόμενα πέντε χρόνια επί ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα έχασε τις μισές θέσεις και βρέθηκε πάλι πίσω. Και πάλι λοιπόν τους το λέω, να μη μας κουνάνε το δάχτυλο όσοι έκλεισαν τις τράπεζες και όσοι μας ξανάβαλαν στα μνημόνια.
Τώρα, όμως, πρέπει να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε ξανά σε ανταγωνιστικότητα και σε κλίμα ανάπτυξης. Και η νέα κυβέρνησή μας, έχει κάνει ήδη σε λίγο μόλις χρόνο πολύ σημαντικά βήματα για την οικονομία. Με επενδύσεις κάθε είδους μεγάλες και μικρές, εγχώριες και ξένες, με μειωμένη φορολογία, με μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, με μειωμένη γραφειοκρατία, με συνεχείς μεταρρυθμίσεις. Και βέβαια σε μια οικονομία που θα αναπτύσσεται, σε μια χώρα αξιοπρεπή και ασφαλή.
Όλα αυτά που μόλις ανέφερα βρίσκονται στο πυρήνα της παράταξής και της ιδεολογίας μας. Και όλα αυτά πλέον τα ασπάζεται το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού. Και προφανώς για να τα θωρακίσουμε μακροπρόθεσμα, χρειάζονται ευρύτερες συμμαχίες.
Δηλαδή συναίνεση.
Αλλά συναίνεση για να χτυπήσουμε τις στρεβλώσεις και ό,τι μας κρατά πίσω.
- Όχι συναίνεση με τους υποστηρικτές του μπάχαλου.
- Όχι συναίνεση με όσους στηρίζουν τα τάγματα εφόδου. Είτε της Χρυσής Αυγής είτε της ακροαριστερής τρομοκρατίας.
- Όχι συναίνεση με όσους ανοίγουν τα σύνορα σε λαθρομετανάστες.
- Όχι συναίνεση με όσους κατασκεύασαν σκευωρίες που σήμερα αυτέ οι σκευωρίες γυρνάνε πίσω σαν βόμβες πάνω στα κεφάλια τους.
- Όχι συναίνεση με όσους εχθρεύονται την ανταγωνιστικότητα και υπονομεύουν κάθε φιλελεύθερη μεταρρύθμιση.
- Όχι συναίνεση με όσους υπερφορολογούν τα πάντα και αναδιανέμουν τη φτώχεια.
Όσο λαϊκισμός είναι τα απίστευτα ψέματα του Τσίπρα, άλλο τόσο λαϊκιστές θα είχαμε γίνει κι εμείς, αν ξαφνικά δίναμε συγχωροχάρτι και δεχόμασταν συναίνεση με τέτοιες ακρότητες.
Για να συσπειρώσεις τον λαό πρέπει πριν να συγκρουστείς με ό,τι τον έχει φέρει στα αδιέξοδα.
Για να ενώσεις το λαό στο όραμα του καινούργιου,πρέπει πριν να του δείξεις, ότι μπορείς να συγκρουστείς με το παλιό. Κι όταν έχεις τόσο δίκιο, "το πείσμα είναι υγεία", όπως λέει και ο Οδυσσέας Ελύτης.
Ξέρω τι σας λέω.
Γιατί ανάμεσα στο 2012 και το 2014 εμείς κάναμε τη συναίνεση πραγματικότητα. Σχηματίσαμε κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα σε τρία διαφορετικά κόμματα, από την κεντροδεξιά ως την δημοκρατική αριστερά. Ακόμα κι όταν ένα από αυτά το μικρότερο έφυγε, τα περισσότερα στελέχη του έμειναν δίπλα μας. Και μέχρι το τέλος συνεργαστήκαμε και εφαρμόσαμε το πιο τολμηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, αποκρατικοποιήσεων και προσαρμογής δημοσιονομικής.
Με συναίνεση. Απέναντι σε λαϊκιστές που τότε κραύγαζαν, ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν.
Και φίλες και φίλοι,
Δεν ασκώ κριτική μόνο στις ακραίες θέσεις της Αριστεράς. Πολέμησα κάθε ακραία θέση. Και είμαι υπερήφανος γιατί κι εγώ συνέβαλα να καταλάβει ο απλός Έλληνας ότι όποιοι οργανωμένα διχάζουν το λαό, τραυματίζουν βαθιά και την ίδια τη δημοκρατία.
Γι’ αυτό και επέμενα συνεχώς, όπως έγινε και με την περίπτωση της Χρυσής Αυγής, που την πολέμησα αποφασιστικά ότι άλλο είναι η άδολη αγάπη για την Πατρίδα και άλλο η δολερή πατριδοκαπηλία. Κι ότι τη σημαία μας, δεν θα την αφήσουμε να γίνει μονοπώλιο ενός κόμματος, γιατί η σημαία μας είναι σύμβολο ταυτότητας του Έθνους και του Λαού μας.
Συμμαχητές και συμμαχήτριες,
Αυτές είναι οι απόψεις μου. Αυτές είναι οι ιδέες μου. Με αυτές πολιτεύομαι πάντα. Δεν τις διαπραγματεύθηκα ποτέ. Για οποιοδήποτε αξίωμα. Ποτέ, ούτε εντός, ούτε και εκτός Ελλάδος. Στα εύκολα και κυρίως στα δύσκολα. Γιατί πάντα σας μίλησα με ανοικτά χαρτιά.
Αυτός είμαι. Με ξέρουν και φίλοι και αντίπαλοι. Άλλοι συμφωνούν, άλλοι διαφωνούν με τις απόψεις μου. Αλλά ποτέ δεν κρύφτηκα. Δεν κρύφτηκα, δεν κρυβόμαστε.
- Γιατί η χώρα μας, το απαιτεί, η Ιστορία μας, το προστάζει, το καθήκον, μας το επιβάλλει.
- Γιατί καμιά θυσία δεν είναι μεγάλη για την Πατρίδα και γιατί στο κάτω κάτω, «αν δεν σου λείψει ένα κομμάτι ζωής, όνειρα μη περιμένεις».
- Γιατί υπηρετούμε την παράταξη που βάζει την Πατρίδα πάνω απ’ όλα. Χωρίς ενοχικά συμπλέγματα. Γιατί μάθαμε να υπηρετούμε την προκοπή των Ελλήνων, από οποιαδήποτε θέση, σε κάθε στιγμή. Γιατί άλλο τρόπο εμείς δεν ξέρουμε και μόνον αυτός ο τρόπος αξίζει.
Τον λένε αξιοπρέπεια, τον λένε φιλοπατρία, τον λένε αίσθηση καθήκοντος, τον λένε φιλελεύθερα ιδανικά. Και δεν είναι απλώς μια πολιτική επιλογή. Είναι τρόπος ζωής. Εγώ αυτό έκανα. Εσείς αυτό κάνατε. Εμείς αυτό κάνουμε.
Δεν απολογούμαστε σε κανέναν.
- Είμαστε φιλελεύθεροι, κι είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.
- Είμαστε πατριώτες, κι είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.
- Είμαστε ενωμένοι, είμαστε όρθιοι και είμαστε μάχιμοι.
Και θα νικήσουμε. Ως το τέλος.
*Φώτο από την επίσημη σελίδα στο facebook του Αντώνη Σαμαρά: https://www.facebook.com/AntonisSamaras.official/
