Ήμασταν τότε μία "δυνατή" ομάδα γονιών, που σκοπός μας ήταν η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά.
Και η δουλειά. Γιατί τότε δουλεύαμε πραγματικά για να πάει μπροστά η Ένωση!
Θυμάμαι είχα προτείνει να κάνουμε τη δράση "Προσφέρω το κουλούρι μου" με σκοπό να ενισχύσουμε το ταμείο αλληλεγγύης της Ένωσης Συλλόγων Γονέων, ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε οικογένειες και παιδιά με προβλήματα.
Η ιδέα ήταν απλή, μία σχολική ημέρα μαθητές και μαθήτριες να προσφέρουν την αξία ενός κουλουριού στο ταμείο αλληλεγγύης.
Η ανταπόκριση μεγάλη.
Να ευχαριστήσω ξανά τους μαθητές-τριες του σχολείου μου, του 15ου Δημοτικού Κατερίνης που πρωτοστάτησαν στην δράση, αλλά και όλα τα παιδιά όλων των σχολείων που βοήθησαν.
Την αφίσα έφτιαξαν τα παιδιά του Στ3 του 3ου Δημοτικού Σχολείου Κατερίνης με την καθοδήγηση της φίλης εκπαιδευτικού Σταματίας Γιάντσιου και μέλους τότε της Ένωσης.
Το αποτέλεσμα καταπληκτικό, μια πανέμορφη αφίσα! Και ο σκοπός της δράσης πολύ σημαντικός.
Όμορφες αναμνήσεις, αναμνήσεις...
Πόσο λείπει από την πόλη μας, από τα σχολεία μας, από τους γονείς και τα παιδιά, μία ΔΥΝΑΤΗ Ένωση Συλλόγων Γονέων.
Δεν μπορείτε να το φανταστείτε...
Μία Ένωση, μακριά από πολιτικά κόμματα και προσωπικές φιλοδοξίες αλλά και... ματαιοδοξίες.
Ποτέ δεν ξέρεις ο χρόνος τι μπορεί να φέρει...
Ας είμαστε λοιπόν αισιόδοξοι, ότι το 2020 μπορεί κάτι καλό να προκύψει!
