«Αν έχεις Τούρκο φίλο, πάρε κι ένα ξύλο»: Λαϊκή παροιμία
Μέρος Α΄
Βλέπετε απερίφραστα δείχνομε την εχθρική μας επιφυλακτικότητα προς τους Τούρκους χρησιμοποιώντας το αναφερθέν απόφθεγμα. Φυσικά μακριά από μας να στιγματίζουμε τους Τούρκους συλλογικά ως άτομα από τη φύση τους με εχθρικές διαθέσεις. Σ’ όλους τους λαούς συναντάς ανθρώπους και ανθρώπους.
Ξεκινήσαμε με την παροιμία προϊδεασμένοι απ’ αυτή για τα «καμώματα» της ηγεσίας των Τούρκων στην ευρύτερη περιοχή, αλλά κυρίως σε ότι μας αφορά, απέναντι στην Ελλάδα. Και τα όσα βίωσε ο πολύπαθος λαός μας στη μακραίωνη σκλαβιά του από τους Τούρκους, νομίζω εξηγούν την παροιμιακή θυμοσοφία του.
Και δεν είναι απλά «καμώματα» της Τουρκίας οι πρόσφατες ενέργειές της, είναι ευθεία προσβολή της κυριαρχίας της χώρας μας. Βέβαια προκλητικές κινήσεις των Τούρκων εναντίον της Ελλάδας δεν έπαψαν να γίνονται τα τελευταία χρόνια και για να είμαστε ακριβoλόγοι γίνονταν κλιμακωτά στο χρόνο, από το 1997, μετά το θλιβερό γεγονός για την Ελλάδα, εκείνο των Ιμίων. Δε χρειάζεται να τις αναφέρουμε και μόνο οι αδιάκοπες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροπλάνα, αθετώντας το διεθνές δίκαιο καταδείχνουν τις εχθρικές βλέψεις των Τούρκων. Και η ελληνική απάντηση σ’ όλα αυτά, χλιαρή έως καμία. Καμία απάντηση αποτελεσματική συμφώνως προς τα διεθνώς νόμιμα. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδας ενδοτική και υποχωρητική. Τηρουμένων των αναλογιών, ας φανταστούμε ένα αεροπλάνο των Αράβων να παραβίαζε τα σύνορα του Ισραήλ, αμέσως θα καταρρίπτονταν.
Και επαναλαμβάνουμε οι πρόσφατες ενέργειές της, από τότε που η Τουρκία ξεκίνησε τη συμφωνία με τη Λιβύη, φοβούμαστε ότι εξαιτίας αυτών θα έχουμε πολύ πιο άσχημες εξελίξεις με τη γειτονική χώρα. Τα πράγματα με την Τουρκία έχουν ξεφύγει, πάμε σε πόλεμο, δεν υπάρχει περίπτωση να το γλυτώσουμε. Και το θέμα εδώ δεν είναι ούτε η υφαλοκρηπίδα, ούτε η ΑΟΖ. Το μεγάλο πρόβλημα είναι, αν δείτε το χάρτη, που κυκλοφορεί το τουρκικό ΥΠΕΞ, επίσημα και με βάση τις συντεταγμένες, που έχει καταθέσει στον ΟΗΕ, αυτός δείχνει, ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου δεν υφίσταται. Όχι υφαλοκρηπίδα, όχι ΑΟΖ δεν υφίσταται, είναι τούρκικο έδαφος. Οι Τούρκοι προσαρτούν το σύμπλεγμα των νήσων του Καστελόριζου στη σφαίρα επιρροής τους ή στην κυριαρχία τους. Και ειρήσθω εν παρόδω η Υδρογραφική Υπηρεσία της Ελλάδας – μία απ’ τις καλύτερες στον κόσμο, με τις πιο επιδέξιες προσφορές της στο ΝΑΤΟ – γιατί δεν κυκλοφορεί χάρτες; Τι να πούμε τώρα…
Η ενέργεια αυτή της Τουρκίας θέτει θέμα διευθέτησης συνόρων στην ευρύτερη περιοχή. Διότι ας μην ξεχνάμε, ότι τα Δωδεκάνησα, όπου ανήκει το Καστελόριζο, πέρασαν στην Ελλάδα το 1947. Σήμερα η Τουρκία αμφισβητεί αυτόν τον μεταπολεμικό διακανονισμό. Αν αυτό δεν μας οδηγεί σε πόλεμο, τότε σε τι ακριβώς μας οδηγεί. Από την άλλη μεριά ο τρόπος, για να αποφύγεις έναν πόλεμο, είναι αυτό που συνιστούν οι ειδήμονες διπλωμάτες και στρατιωτικοί: ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ. Αυτό σημαίνει, ότι ο πρωθυπουργός πηγαίνει στην αμφισβητούμενη περιοχή και λέει προς τους διεκδικητές κοιτάχτε να δείτε: μολών λαβέ.
Έτσι αποτρέπεις τον πόλεμο και όχι αυτά που ακούμε, με τη Χάγη. Κι ας πούμε ότι πήγαμε στη Χάγη, απ’ εκεί θα πάρουμε μια γνωμοδοτική απόφαση, όπως έκαναν οι Φιλιππίνες στη διαφορά τους με την Κίνα, αλλά η Κίνα δεν την δέχτηκε. Δεν πρέπει να μας διαφύγει, ότι τη Χάγη ή όποιο άλλο δικαστήριο θα το επηρεάσει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οπότε καταλαβαίνουμε, την απόφαση θα την κόψουν και θα τη ράψουν ως γνωστόν στα μέτρα τους.
Αυτή τη στιγμή – το βροντοφωνάζουμε – δεν υπερασπιζόμαστε την κυριαρχία μας ως κράτος απέναντι στην Τουρκία. Και ξεκαθαρίζουμε, δεν μιλάμε για κυριαρχικά δικαιώματα, που προκύπτουν από την κυριαρχία, αλλά την κυριαρχία μας. Δεν έχουμε οριοθετήσει χωρικά ύδατα, δεν έχουμε θεμελιώσει δικαίωμα στο έδαφος, που μας ανήκει και φυσικά αρνούμαστε να το υπερασπιστούμε, όπως κάνουν όλα τα κράτη του κόσμου.
Αλλά το σημαντικότερο είναι, ότι με τα μνημόνια τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας έχουν εκχωρηθεί στο Υπερταμείο. Είναι περιουσιακά στοιχεία της χώρας μας κι έχουν εκχωρηθεί στο Υπερταμείο ( επισήμως ΕΕΣΥΠ: Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών &Περιουσίας Α.Ε.), για 99 χρόνια, που έχει θυγατρική το ΤΑΙΠΕΔ. Γι’ αυτά το ελληνικό πολιτικό σύστημα ποιεί την νήσσαν. Αυτή τη στιγμή μαζί με ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα λειτουργεί ως broker (μεσίτης) αλλοδαπών συμφερόντων.
Σ’ αυτή λοιπόν την κατάσταση και τη χρονική συγκυρία έρχεται ο Ερντογάν, μια που τα κυριαρχικά μας δικαιώματα πέσαν σ’ άλλα χέρια και λέει μοιράζεις την περιουσία σου απ’ εδώ κι από κει και δε θα μου δώσεις κι εμένα; Δυστυχώς μάλλον αυτό το παιχνίδι παίζεται. Καταδείχνεται τώρα η ύπουλη κατοχή – μόνο το εξωκοινοβουλευτικό Ε.ΠΑ.Μ. (Ενιαίο Παλαϊκό Μέτωπο) από το 2011 την ξεμπροστιάζει – της πατρίδας μας από τους εταίρους και θεσμούς. Πότε επί τέλους θα το συνειδητοποιήσουμε! Όντας η χώρα μας υπό κατοχή μοιράζεται σε ζώνες ζωτικών συμφερόντων. Έρχεται λοιπόν τώρα και η Τουρκία και λέει, μια ζώνη είναι δική μου.
Όμως η Ελλάς δε φοβάται, ανήκει στην Ευρώπη. Θυμόμαστε στο δημοψήφισμα του 2015, όλοι οι Ευρωλάγνοι μας διατυμπάνιζαν, ότι, αν ψηφίσουμε ΟΧΙ και διαραγίσουμε τη σύνδεσή μας με την Ευρώπη, τότε θα μας την πέσουν οι Τούρκοι. Όμως να που μας την πέφτουν οι Τούρκοι, αλλά τους στόλους των Ευρωπαίων συμμάχων δεν τους είδαμε να έρχονται για συμπαράσταση.
Και θα περιμέναμε από τον πρωθυπουργό της χώρας σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές – δε μας νοιάζει το πολιτικό, το ιδεολογικό του χρώμα, εδώ έχουμε εθνικό ζήτημα, αν θα υπάρχει αυτή η χώρα αύριο – να πάει και να κάνει διάγγελμα από το Καστελόριζο. Όχι να πάει μόνο εκεί ο κ. Γ. Παπανδρέου και να μας διαμηνύει απ’ το Καστελόριζο, ότι μας βάζουν υπό κηδεμονία και κατοχή των δανειστών, τότε στο πρώτο μνημόνιο και μετά να το ξεχνάμε. Γιατί ο πρωθυπουργός μας δεν πάει κάτω κι απ’ εκεί να διαγγείλει το μολών λαβέ και ότι αυτός ως πρώτος πολίτης της χώρας θα είναι εκεί, γιατί δεν πάει;
Αντίθετα τι γίνεται; Δε βλέπουμε καμιά ενέργεια εθνικού αναστήματος , μόνο μια παρέλαση θρασύδειλων εκδηλώσεων, με άλλα λόγια εκδηλώσεις θράσους, όταν δεν υπάρχει κίνδυνος και δειλίας όταν παρουσιάζεται κίνδυνος κι αυτά για εσωτερική κατανάλωση. Συμπεριφορές υπερήφανων φτωχορεαλιστών. Ας μας αναφερθεί μια πραγματική κίνηση ευτολμίας, που να έγινε από το πολιτικό σύστημα της χώρας κυβέρνησης και αντιπολίτευση.
Κοντολογής όλοι οι μηχανισμοί παραγωγής σκέψης, απόψεων, ιδεών, ειδήσεων όπως πανεπιστήμια, πνευματικά κέντρα, δημοσιογραφικοί οργανισμοί μισθοτροφοδοτούμενοι αδρά από τα ΕΣΠΑ της Ε.Ε., από ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), κλπ συστηματικά προωθούν ανά την ελληνική επικράτεια με αναλύσεις επί αναλύσεων, ότι η Ελλάδα είναι αδύναμη και ότι ο μοναδικός τρόπος διαχείρισης της σχέσης μας με την Τουρκία είναι ο διάλογος. Αυτό είναι τόσο ευάκουστο, όταν σε σέβονται όμως οι άλλοι και ξέρεις να υπερασπίζεσαι τα δίκαιά σου. Όταν όμως η Τουρκία καταλάβει τμήμα της επκράτειάς σου, συ θα συνεχίζεις το βιολί του διαλόγου; Τον είδαμε το διάλογο και μετά την Τουρκική εισβολή – κατοχή στην Κύπρο πόσο συμφέροντα αποτελέσματα έφερε τόσο στην Κύπρο όσο και στον Ελληνισμό.
Κατερίνη 30/12/2019
* Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Mail: vazakas1954@gmail.com
