Κατηγορήθηκε δικαίως από πολλούς για καταπάτηση των ελευθεριών και της Δημοκρατίας. Λογοκρισία, φυλακίσεις, εξορίες και πολλά "μαύρα" γεγονότα σημάδεψαν την επταετία των συνταγματαρχών.
Υπήρχαν όμως και θετικά, ασχέτως αν αυτά αποσιωπούνται.
Μεγάλα έργα έγιναν, η ανεργία ήταν κάτι το άγνωστο, αξιοκρατία και άλλα πολλά...
Πολλοί θα συμφωνήσουν, πολλοί θα διαφωνήσουν, εξαρτάται από ποια πλευρά του... δρόμου βλέπει κανείς τα γεγονότα και την ιστορία.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί που διαφωνούν για τα καλά ή κακά της δικτατορίας δεν πρόκειται να συμφωνήσουν ποτέ μεταξύ τους!
Τι έχουμε όμως σήμερα στην πατρίδα μας:
- Άγρια και άδικη φορολόγηση
- Περιορισμούς στο να βγάλεις τα χρήματα σου από τις τράπεζες.
- Πλειστηριασμούς.
- Κατασχέσεις.
- Κόψιμο μισθών, συντάξεων και επιδομάτων.
- Ακρίβεια.
- Ανεργία.
- Αποφάσεις για εθνικά θέματα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του Ελληνικού λαού. (Βλέπε Σκοπιανό...)
- Ξένοι να αποφασίζουν για τα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά μας θέματα.
- Καταπάτηση ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και δικαιωμάτων με αιτιολογία την επιδημία του κορονωιού. Απαγόρευση κυκλοφορίας, μηνύματα και βεβαιώσεις για να πας κάπου, υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, πρόστιμα κ.α.
Πιστεύει κανείς ότι όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα που δεν αναφέραμε χαρακτηρίζουν κυβερνήσεις που σέβονται τον πολίτη και τα δικαιώματα του;
57 χρόνια μετά την δικτατορία δεν μπορεί κανείς να πει ότι η κατάσταση στην πατρίδα μας είναι καλύτερη και είναι αυτή που θα έπρεπε ώστε να είναι ευτυχισμένοι οι πολίτες της.
Και η ευθύνη βαραίνει πρώτα αυτούς που διαχειρίζονται την εξουσία και μετά όλους εμάς που με την ψήφο μας, την ανοχή μας και την αδιαφορία μας τους επιτρέψαμε να μας κυβερνάνε.
Αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν συχνά πυκνά το φως της δημοσιότητας, τα πολιτικά κόμματα που έβαλαν την πατρίδα μας στα μνημόνια και μας επέβαλαν όλα τα παραπάνω βάρβαρα μέτρα είναι πρώτα στις προτιμήσεις του ελληνικού λαού...
57 χρόνια μετά δεν κινδυνεύει η Ελλάδα ούτε από συνταγματάρχες ούτε από δικτάτορες.
Η Ελλάδα κινδυνεύει από την αδυναμία των πολιτών της να διαχωρίσουν το σωστό και το άδικο, από την αδυναμία των πολιτών της να βγάλουν ηγέτες και σωστούς πολιτικούς.
Σήμερα 57 χρόνια μετά έχουμε στα χέρια μας το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεστε.
Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε μπροστά από μια κάλπη, ας το χρησιμοποιήσουμε με περισσότερη ωριμότητα...