Με δύο και τρεις Θείες Λειτουργίες σε κάθε Ιερό Ναό, οι πιστοί μετά από μεγάλο διάστημα μπόρεσαν να πάνε στις εκκλησίες, να κοινωνήσουνε και να παρακολουθήσουν τις λειτουργίες.
Υπήρχαν εντός των Ιερών Ναών, μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση και οι ιερείς τα τήρησαν με ευλάβεια. Αυτοκόλλητα χαρτάκια για το που θα καθίσει ο κάθε πιστός, καθίσματα σε απόσταση το ένα με το άλλο, αντισηπτικά υγρά και μαντηλάκια κ.α. Το προσωπικό των Ιερών Ναών ήταν στην είσοδο της εκκλησίας και βοηθούσε τους πιστούς και τους έδιναν οδηγίες, ενώ απαντούσαν σε κάθε απορία τους.
Τα συναισθήματα των πιστών ανάμεικτα
Κυριαρχούσε η χαρά και η συγκίνηση, αλλά και συναισθήματα απορίας και θυμού για τον λόγο που οι εκκλησίες ήταν κλειστές τόσο καιρό, και δεν μπόρεσαν οι πιστοί να γιορτάσουν το Πάσχα και την Ανάσταση.
Και η απορία των πιστών ήταν κυρίως γιατί δεν ήταν ανοιχτές οι εκκλησίες, έστω με αυτά τα μέτρα που ισχύουν από σήμερα, αφού όλοι σήμερα είδαν να τηρούνται τα μέτρα και οι προφυλάξεις, τόσο από τους ιερείς, το προσωπικό των ναών αλλά και από τους πιστούς. «Γιατί δεν έγινε αυτό νωρίτερα;» αναρωτιόταν οι πιστοί, «γιατί η κυβέρνηση μας έκλεισε τις εκκλησίες;»
Πολλοί δε ήταν οι πιστοί που έλεγαν με σημασία ότι, αυτό που έκανε η κυβέρνηση με το κλείσιμο των εκκλησιών δεν πρόκειται να ξεχαστεί από αυτούς…
