Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι κάθε ζωή έχει την δικιά της μοναδική και υπέρτατη αξία. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να αφαιρεί μία ζωή. Και όποιος το κάνει πρέπει να τιμωρηθεί.
Εδώ όμως η έκταση και η προβολή αυτού του θλιβερού γεγονότος, δημιουργεί αρκετές απορίες σε ότι έχει να κάνει με αμέτρητα άλλα περιστατικά αφαίρεσης ζωών στον πλανήτη μας.
Το ενδιαφέρον και η προβολή της δολοφονίας αυτού του άτυχου άντρα είναι δυσανάλογο με άλλους θανάτους και δολοφονίες που συμβαίνουν δίπλα μας.
Στην Παλαιστίνη π.χ. είναι χιλιάδες οι θάνατοι και οι δολοφονίες από τις δυνάμεις κατοχής των Ισραηλινών προς τους ανήμπορους παλαιστίνιους. Μικρά παιδιά δολοφονούνται, οικογένειες ξεκληρίζονται και η αιτία είναι ότι οι άνθρωποι εκεί αγωνίζονται για την ελευθερία τους, για τα σπίτια τους, δεν είναι ούτε εγκληματίες ούτε κακοποιά στοιχεία, τουλάχιστον στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι παλαιστίνιοι που χάνουν την ζωή τους.
Γιατί δεν ασχολούνται τα ΜΜΕ; Γιατί δεν είναι πρώτο θέμα στα δελτία και στις εφημερίδες;
Δίπλα στη Συρία, τερατώδες τα εγκλήματα των φανατικών μουσουλμάνων, των τουρκικών δυνάμεων κατοχής και των «εγγυητών» ξένων δυνάμεων. Δεν ασχολείται κανείς. Δεν πεθαίνουν άνθρωποι εκεί;
Στην Λιβύη δεν πεθαίνουν; Στην Αφρική δεν πεθαίνουν από τις κάθε λογής φανατικές ομάδες;
Η λίστα είναι ατέλειωτη…
Αυτοί οι θάνατοι δεν έχουν αξία;
Και όσο για τις «διαμαρτυρίες» του κόσμου στις Ηνωμένες Πολιτείες… Διαμαρτυρία δεν κάνεις καταστρέφοντας τις περιουσίες των άλλων! Ατυχής η προσπάθεια κάποιων να συγκρίνουν αυτές τις διαμαρτυρίες με τα κινήματα ισότητας των μαύρων στο παρελθόν. Τότε υπήρχε αγώνας (δίκαιος) και προσπάθεια για ισότητα χωρίς ακρότητες και βανδαλισμούς. Είναι το ίδιο τώρα;
