Η πολιτική του κατευνασμού απέναντι στην τουρκική απειλή, στο σκοπιανό, στην Βόρεια Ήπειρο, η ανοχή στην «είσοδο» χιλιάδων ή και εκατομμυρίων μουσουλμάνων αλλοδαπών, το «σύνθημα» δεν διεκδικούμε τίποτα, η παράλογη «φαντασίωση» ότι οι ξένοι θα μας σώσουν και πολλά άλλα οδηγούν μοιραία την χώρα στην συρρίκνωση, στον μαρασμό και στην καταστροφή.
Με τις δυσοίωνες προβλέψεις για το δημογραφικό και την «ειρηνική» κατάκτηση της χώρας μας από «πρόσφυγες και μετανάστες» να βρίσκεται σε εξέλιξη, η Τουρκία τρίβει τα χέρια της, αφού ο χρόνος τρέχει υπέρ της. Γιατί είναι θέμα χρόνου να είναι κάτω από την επιρροή της αν όχι το σύνολο, μεγάλα κομμάτια της πατρίδας μας.
Και εδώ οι πολιτικοί μας είναι στον κόσμο τους ή σωστότερα φτιάχνουν τον κόσμο στα μέτρα τους...
Και αντί να βλέπουμε στοχευμένες ενέργειες για αναστροφή της πορείας της χώρας, πως αντιδρά το πολιτικό σύστημα;
«Επιτίθεται» κατά των πολιτών της είτε με προπαγάνδα είτε με αστυνομικά μέτρα. Όποιος διαφωνεί, εισπράττει χαρακτηρισμούς και τίθεται στο περιθώριο. Στο θέμα των Σκοπίων, όσοι διαφωνούσαν χαρακτηρίστηκαν ακραίοι και λαϊκιστές, στο θέμα των μεταναστών; οι διαφωνούντες έγιναν ρατσιστές, στο εθνικά θέματα όποιος έχει άλλη άποψη είναι για τους πολιτικούς φασίστας και εθνικιστής, στο θέμα του κορονοϊού όποιος τολμά να πει κάτι το διαφορετικό είναι συνομωσιολόγος και διασπείρει ψευδές ειδήσεις.
Δικαιώματα και ελευθερίες καταπατούνται, ώστε να μπορέσει το πολιτικό σύστημα να κρατηθεί στην εξουσία όσο περισσότερο γίνεται.
Ευκαιριακές είναι και οι πολιτικές τόσο στην οικονομία όσο και στην ανάπτυξη της χώρας με την εγκατάλειψη της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της αλιείας και καθετί που θα μπορούσε να δώσει πνοή και ελπίδα στη χώρα.
Περιμένοντας λοιπόν την καταστροφή...
