Ο φίλος μου Χρήστος, πρώην στέλεχος επιχειρήσεως που κατέβασε ρολά, τώρα «περιπτεράς», είναι ο συνομιλητής που θα σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία, κοινωνικές αδικίες και μακαριότητα των εύπορων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας, που ίσως θα προβλημάτιζαν τον Ουγκώ, καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού τον 19o αιώνα.
Ο φίλος μου Χρήστος, όχι ανέκαθεν, αλλά τώρα πια «περιπτεράς», εποχή 3ου σύμφωνα με κάποιους ή 4ου σύμφωνα με κάποιους άλλους «Μνημονίου», και σοβαρά προβληματισμένος από τα ψυχό-κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικά δεδομένα που δημιούργησε η πανδημία covid-19 «μου έβαλε τα δύσκολα», καθώς μου αφηγήθηκε ένα προσωπικό του περιστατικό και μου ζήτησε να ψυχογραφήσω τον «πρωταγωνιστή» λέγοντας:
«Ξέρω ότι δεν συμμετέχεις πια σε ραδιοτηλεοπτικά μπαλκόνια και παράθυρα όπως έκανες πολύ συχνά πριν μερικά χρόνια αλλά γράφεις συχνά στα Blogs ερμηνεύοντας ψυχό-κοινωνικά και οικονομικό-πολιτικά φαινόμενα αλλά σε παρακαλώ να τοποθετηθείς λόγω της ειδικότητας σου ως κοινωνικός επιστήμονας της συμπεριφοράς, αξιολογώντας την πορεία της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, της πρώην «Ψωροκώσταινας», στην Ευρώπη των 28, των 27μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Ιανουαρίου, 2020, όταν αποχώρησε το Ηνωμένο Βασίλειο!..»
Τον σεκοντάρισε χαμογελαστή η σύζυγός του και φίλη Ρένα.
«Στάθηκε μπροστά στο περίπτερο το παλληκάρι, φτωχοντυμένο αλλά ευγενικό, πήρε από το εξωτερικό ράφι ένα κρουασάν και ρώτησε πόσο κάνει;»
«Ένα ευρώ και 20 λεπτά, του απάντησα»
είπε ο Χρήστος και συνέχισε την αφήγηση.
Το παλληκάρι, έβγαλε από την τσέπη του και εναπόθεσε σε μικρό-κέρματα στο γκισέ εξήντα λεπτά, και… το έβαλε στα πόδια!…
«Γύρνα πίσω» του φώναξα βροντερά μου λέει ο Χρήστος, ο «περιπτεράς»
«ξανά και ξανά: γύρνα πίσω ρε παλληκάρι μου!…»
«Χρήστο τον κυνήγησες;»
Ρώτησα…
«Όχι, βέβαια», μου απάντησε άμεσα ο φίλος μου Χρήστος.
«Τότε, βρε Χρήστο, γιατί του έβαλες τις φωνές να γυρίσει πίσω;»
ρώτησα ειλικρινά με μπόλικη απορία
«Για να του δώσω του φουκαρά τα εξήντα λεπτά που μου άφησε, ενώ σίγουρα τα χρειαζόταν, να του κεράσω με όλη μου την καρδιά το κρουασάν»,
απάντησε εμφανέστατα λυπημένος, βουρκωμένος, ο φίλος μου Χρήστος!..
Μεταξύ μας, δάκρυσα, μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από γείτονες να ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών εδώ στη γνωστή «φτωχομάνα» Θεσσαλονίκη μας και σε άλλες πόλεις…
Τι ψυχογράφημα να κάνω για το κοινωνικό-οικονομικά αξιοσημείωτο «αθώο» περιστατικό;
Ξεκίνησα με αναφορά στους «Άθλιους» του Βίκτωρα Ουγκώ,
«Εάν πρόκειται να υποφέρουμε, ας υποφέρουμε με αξιοπρέπεια»,
είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο μεγάλος Γάλλος δημιουργός.
Περάσαμε ως Κράτος και Λαός δύσκολες μέρες με την προσφυγή μας στο ΔΝΤ, είδαμε στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας σπαραξικάρδιες σκηνές με συμπολίτες μας να ψάχνουν στους Δημοτικούς κάδους σκουπιδιών ή να περιμένουν στην ουρά για να μαζέψουν δωρεάν τα «απομεινάρια» των Λαϊκών αγορών…
Και πριν μερικά χρόνια, ώ του Θαύματος, όχι από επιδέξιες στρατηγικές των Κυβερνώντων, αλλά εξαιτίας γεωπολιτικών γεγονότων στη Λεκάνη της Μεσογείου, εδώ σε αυτήν την ανεπανάληπτου φυσικού κάλους απόληξη της Βαλκανικής Χερσονήσου, στον «Θεϊκό κήπο» όπου κατοικούμε, αυξήθηκε σε εντυπωσιακούς αριθμούς η άφιξη τουριστών και νομοτελειακά και τα έσοδα από τον Τουρισμό..
Αρχίσαμε να χαμογελάμε ξανά οι πικραμένοι Έλληνες που ζούμε εντός των συνόρων της Ελληνικής Επικράτειας, μειώθηκαν τα δραματικά ποσοστά ανεργίας καθώς έφυγαν στην ξενιτειά νέοι και νέες, μέλη του οικονομικά ενεργού μας πληθυσμού, για να βρούνε κάποια θέση επικερδούς απασχόλησης στην Ευρώπη ανειδίκευτοι εργάτες αλλά και επιστήμονες κάτοχοι όχι μόνο πτυχίων ΑΕΙ αλλά και μεταπτυχιακών τίτλων που απέκτησαν φοιτώντας στην ΔΩΡΕΑΝ τριτοβάθμια εκπαίδευση της Ελλάδας.
Ο «Άθλιος» νεαρός συμπατριώτης που αναστάτωσε συναισθηματικά τον φίλο Χρήστο, αποφάσισε «μονομερώς» να μοιραστεί στα εξήντα λεπτά τη «ντροπή» του οικονομικού «ευτελισμού» του με έναν «περιπτερά».
Οι οικονομικές και ψυχό-κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι ήδη τεράστιες και δισεπίλυτες…
Παραμονές τους Νέου Έτους συμπατριώτες μου ΕΛΛΗΝΕΣ, Πρωθυπουργέ κ Κυριάκο και πρώην Πρωθυπουργοί κκ. Αλέξη, Αντώνη, Γιώργο, Κώστα και τα άλλα 295 μέλη της Βουλής, σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ξεπερνώντας «μικρό-Κομματικά» τερτίπια, να φροντίσουμε ΟΛΟΙ μαζί το 2021 να είναι Χρονιά ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ των πληγών του 2020!...
Ο φίλος μου Χρήστος, όχι ανέκαθεν, αλλά τώρα πια «περιπτεράς», εποχή 3ου σύμφωνα με κάποιους ή 4ου σύμφωνα με κάποιους άλλους «Μνημονίου», και σοβαρά προβληματισμένος από τα ψυχό-κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικά δεδομένα που δημιούργησε η πανδημία covid-19 «μου έβαλε τα δύσκολα», καθώς μου αφηγήθηκε ένα προσωπικό του περιστατικό και μου ζήτησε να ψυχογραφήσω τον «πρωταγωνιστή» λέγοντας:
«Ξέρω ότι δεν συμμετέχεις πια σε ραδιοτηλεοπτικά μπαλκόνια και παράθυρα όπως έκανες πολύ συχνά πριν μερικά χρόνια αλλά γράφεις συχνά στα Blogs ερμηνεύοντας ψυχό-κοινωνικά και οικονομικό-πολιτικά φαινόμενα αλλά σε παρακαλώ να τοποθετηθείς λόγω της ειδικότητας σου ως κοινωνικός επιστήμονας της συμπεριφοράς, αξιολογώντας την πορεία της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, της πρώην «Ψωροκώσταινας», στην Ευρώπη των 28, των 27μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Ιανουαρίου, 2020, όταν αποχώρησε το Ηνωμένο Βασίλειο!..»
Τον σεκοντάρισε χαμογελαστή η σύζυγός του και φίλη Ρένα.
«Στάθηκε μπροστά στο περίπτερο το παλληκάρι, φτωχοντυμένο αλλά ευγενικό, πήρε από το εξωτερικό ράφι ένα κρουασάν και ρώτησε πόσο κάνει;»
«Ένα ευρώ και 20 λεπτά, του απάντησα»
είπε ο Χρήστος και συνέχισε την αφήγηση.
Το παλληκάρι, έβγαλε από την τσέπη του και εναπόθεσε σε μικρό-κέρματα στο γκισέ εξήντα λεπτά, και… το έβαλε στα πόδια!…
«Γύρνα πίσω» του φώναξα βροντερά μου λέει ο Χρήστος, ο «περιπτεράς»
«ξανά και ξανά: γύρνα πίσω ρε παλληκάρι μου!…»
«Χρήστο τον κυνήγησες;»
Ρώτησα…
«Όχι, βέβαια», μου απάντησε άμεσα ο φίλος μου Χρήστος.
«Τότε, βρε Χρήστο, γιατί του έβαλες τις φωνές να γυρίσει πίσω;»
ρώτησα ειλικρινά με μπόλικη απορία
«Για να του δώσω του φουκαρά τα εξήντα λεπτά που μου άφησε, ενώ σίγουρα τα χρειαζόταν, να του κεράσω με όλη μου την καρδιά το κρουασάν»,
απάντησε εμφανέστατα λυπημένος, βουρκωμένος, ο φίλος μου Χρήστος!..
Μεταξύ μας, δάκρυσα, μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από γείτονες να ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών εδώ στη γνωστή «φτωχομάνα» Θεσσαλονίκη μας και σε άλλες πόλεις…
Τι ψυχογράφημα να κάνω για το κοινωνικό-οικονομικά αξιοσημείωτο «αθώο» περιστατικό;
Ξεκίνησα με αναφορά στους «Άθλιους» του Βίκτωρα Ουγκώ,
«Εάν πρόκειται να υποφέρουμε, ας υποφέρουμε με αξιοπρέπεια»,
είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο μεγάλος Γάλλος δημιουργός.
Περάσαμε ως Κράτος και Λαός δύσκολες μέρες με την προσφυγή μας στο ΔΝΤ, είδαμε στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας σπαραξικάρδιες σκηνές με συμπολίτες μας να ψάχνουν στους Δημοτικούς κάδους σκουπιδιών ή να περιμένουν στην ουρά για να μαζέψουν δωρεάν τα «απομεινάρια» των Λαϊκών αγορών…
Και πριν μερικά χρόνια, ώ του Θαύματος, όχι από επιδέξιες στρατηγικές των Κυβερνώντων, αλλά εξαιτίας γεωπολιτικών γεγονότων στη Λεκάνη της Μεσογείου, εδώ σε αυτήν την ανεπανάληπτου φυσικού κάλους απόληξη της Βαλκανικής Χερσονήσου, στον «Θεϊκό κήπο» όπου κατοικούμε, αυξήθηκε σε εντυπωσιακούς αριθμούς η άφιξη τουριστών και νομοτελειακά και τα έσοδα από τον Τουρισμό..
Αρχίσαμε να χαμογελάμε ξανά οι πικραμένοι Έλληνες που ζούμε εντός των συνόρων της Ελληνικής Επικράτειας, μειώθηκαν τα δραματικά ποσοστά ανεργίας καθώς έφυγαν στην ξενιτειά νέοι και νέες, μέλη του οικονομικά ενεργού μας πληθυσμού, για να βρούνε κάποια θέση επικερδούς απασχόλησης στην Ευρώπη ανειδίκευτοι εργάτες αλλά και επιστήμονες κάτοχοι όχι μόνο πτυχίων ΑΕΙ αλλά και μεταπτυχιακών τίτλων που απέκτησαν φοιτώντας στην ΔΩΡΕΑΝ τριτοβάθμια εκπαίδευση της Ελλάδας.
Ο «Άθλιος» νεαρός συμπατριώτης που αναστάτωσε συναισθηματικά τον φίλο Χρήστο, αποφάσισε «μονομερώς» να μοιραστεί στα εξήντα λεπτά τη «ντροπή» του οικονομικού «ευτελισμού» του με έναν «περιπτερά».
Οι οικονομικές και ψυχό-κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι ήδη τεράστιες και δισεπίλυτες…
Παραμονές τους Νέου Έτους συμπατριώτες μου ΕΛΛΗΝΕΣ, Πρωθυπουργέ κ Κυριάκο και πρώην Πρωθυπουργοί κκ. Αλέξη, Αντώνη, Γιώργο, Κώστα και τα άλλα 295 μέλη της Βουλής, σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ξεπερνώντας «μικρό-Κομματικά» τερτίπια, να φροντίσουμε ΟΛΟΙ μαζί το 2021 να είναι Χρονιά ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ των πληγών του 2020!...
