Σε θέσεις «κλειδιά», δηλαδή σε συμβούλια, επιτροπές, εκλογικούς μηχανισμούς κ.α. βλέπουμε τα ίδια πρόσωπα που τα έχουμε δει να περιφέρονται αριστερά και δεξιά ψάχνοντας πολιτική στέγη. Που ψάχνουν να «τρυπώσουν» κάπου, μήπως και μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την δυναμική αυτών των νέων πολιτικών συνδυασμών. Είναι οι γνωστοί πολιτικοί «δεινόσαυροι», που σε αντίθεση με τους αληθινούς δεινόσαυρους που εξαφανίστηκαν, αυτοί συνεχίζουν να υπάρχουν στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Δεν είναι δυνατόν ένα πολιτικό κόμμα που θέλει να προσδιοριστεί ως «νέο», να χρησιμοποιεί «παλιά υλικά» και να περιμένει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Είναι από μόνο του οξύμωρο. Από μία άποψη είναι λογικό οι «ηγέτες» αυτών των κομμάτων να μην έχουν εικόνα από όλες τις πόλεις και τα χωριά. Ποιος είναι ικανός, ποιος είναι γυρολόγος, ποιος αξίζει ή όχι. Δεν έχουν τους μηχανισμούς των «μεγάλων» πολιτικών κομμάτων για να τα ελέγξουν όλα αυτά. Και κάνουν λάθη. Και όσο αγνές μπορεί να είναι οι προθέσεις τους, το πρόσωπο πάντα παίζει ρόλο. Το πρόσωπο είναι αυτό που φέρνει ψήφους. Τουλάχιστον στην πατρίδα μας, οι επιλογές των ψηφοφόρων αυτό δείχνουν. Και στις επιλογές προσώπων, έχουμε διαπιστώσει ότι τα «νέα» πολιτικά κόμματα που έχουν κάνει την εμφάνιση τους το τελευταίο διάστημα και στην πόλη μας, δεν τα πάνε καλά...
